این کتاب را دیشب شروع کرده و چند ساعتی می‌شود که تمامش کرده‌ام. اما عوضش یک سالی بود می‌خواستم بخوانمش. همیشه برایم سوال بود چگونه پرت شدن از پشت بام می‌تواند بهترین اتفاقی باشد که برای یک نفر در طول زندگی‌اش می‌افتد؟ مثل این است که یک نفر بگوید خوشحالم که نزدیک بود بمیرم. آن هم در سن سیزده سالگی و درست وقتی که یک ستاره فوتبال هستی. ولی خب چرا وقتی یک دختربچه چهارساله یک ستاره فوتبال را می‌بیند باید از ترس گریه کند؟ چرا یک دختر غریبه در بستی‌فروشی باید یک بستنی را روی سر او بکوبد؟ اصلا چرا مدیر مدرسه‌اش باید به او بگوید این ماجرا یعنی همان فراموشی در اثر پرت شدن از پشت بام می‌تواند برای او یک شروع جدید باشد؟ مطمئنا پسری که حتی یادش نمی‌آید اسمش چیست با آن‌ها کاری نکرده‌است. ولی کسی چه می‌داند؟شاید کسی که مادرش برای او اشک می‌ریزد یعنی همان پسر قبل بیهوشی کارهای زیادی کرده‌باشد...
          

            فوق العاده
برای کسانی که کتاب های فانتزی دوست ندارن پیشنهاد میدم.
فوقلعااااده بووود
          

            داستانی جالب درباره تغییر زندگی یک‌شبه ی یک نوجوان قلدر و خلافکار به انسانی با ادب و صمیمی...
از اون کتابایی که بعد از خوندش تا کلی وقت داستانش تو ذهنت میمونه...
پیشنهاد میکنم حتما بخونیدش
          

            بیهوشی داستانِ پسری هست که بر اثر حادثه ای فراموشی میگیره و تمام زندگیش تغییر میکنه.(در واقع زیر و رو میشه.)

چِیس که انگار به آدم دیگه ای تبدیل شده برای پس گرفتن خاطراتش تلاش میکنه و با چالش های زیادی روبه رو میشه.

***
بیهوشی می تونه برای نوجوان و حتی بزرگسال جالب و آموزنده  باشه.
ترجمه هم خیلی خوب و روان بود.
این نکته رو هم بگم که تغییرات شخصیتِ داستان، برای من یکم عجیب و غیرقابل باوره. حس می کنم می تونست واقع بینانه تر باشه.
          

            نوجوانانه دوست داشتنی ای  بود. هم ایده اش جالب بود هم پردازشش. اینکه هر فصل از زبان یک شخصیت بود را دوست داشتم. شخصیت ها هم خیلی خوب جا افتاده بودند. دوز عاشقانه اش انقدر نبود که نوجوان هایمان اور دوز کنند. بخوانیم بلکه یاد بگیریم فرصت بدهیم به آدم ها برای شروع دوباره . کینه ها به چه درد می خورند؟

+ شاگردهایم خیلی دوستش داشتند.
          

            بیهوشی یک رمان نوجوان آمریکایی است.یک رمان پر محتوا و با ارزش رئال که مخاطب بزرگسال هم از خواندنش لذت می برد.

حس می کنم باز دلم می خواهد همان جملات تکراری را ردیف کنم.اینکه نویسندگان امروز آمریکا فن قهرمان ساختن را می دانند. مخاطب‌شان را هم خوب می شناسند و هیچ وقت یادشان نمی رود از قهرمانان جنگ‌شان تجلیل کنند. یادشان نمی رود آنها را در چشم نوجوان بزرگ کنند!جایی در گوشه کنار پیرنگ ،از بین انتخاب های بیشماری که برای قصه سازی دارند،به جنگ و سربازان آمریکایی می پردازند. 
یک نکته دیگر اینکه با عشق یا توجه دختر پسری کتاب را شیرین کنند.که البته این هم از مواردی است که  نوجوانان به آن اهمیت می دهند.حالا چه ما خوشمان بیاید و چه نه!

 حالا داستان چیست؟قصه‌ی پسری جذاب،ورزشکار ،قلدر و قهرمان است.از آن بچه هایی که وقتی به بقیه بچه ها نگاه می کند،بچه ها قند در دلشان آب می شود!
حالا این پسر زرنگ و مورد توجه یک شهر، از ارتفاع سقوط می کند و حافظه اش را،تمام حافظه اش را!از دست می دهد...
این شروع بی نظیر وقایع جذابی است که برای چیس آمبروز رخ می دهد.

زبان داستان،فضا و مکان وقایع،دغدغه شخصیتها،لحن و جملات و...همه متعلق به نوجوان است و در خلال  این چیدمان مرتب،یک محتوای بی نظیر گنجانده شده است.
پایان بندی کتاب هم پر امید و البته قوی است.حالم با خواندن این کتاب خوب شد واقعا.

توصیه می کنم  نوجوان خصوصا پسران و بزرگسالانی مثل من،این کتاب را حتما بخوانند و لذت ببرند.
          

            حتما شده که کامپیوتر، لبتابت یا موبایلت یک دفعه کار نکند و هرچه موس را تکان میدهی نشانگرش روی صفحه جا به جا نشود یا هرچه صفحه ی گوشی را لمس میکنی هیچ اتفاقی نیفتد یا اینکه کلی پنجره روی صفحه کامپیوتر باز شده باشد و هرکاری میکنی بسته نشوند. توی این اینجور موقعیت ها چه کار میکنی؟ 
دکمه ی ریست کامپوتر یا لبتابت را فشار میدهی یا گوشی ات را یک دور خاموش و روشن میکنی. 

تا به حال شده دلت بخواهد یک نفر دکمه ی ریست خودت را فشار دهد و همه چیز از اول شروع شود؟ 

یا اینکه خودت را خاموش و روشن کنی و وقتی چشمانت را باز میکنی هیچ کدام از آن پنجره های باز شده توی ذهنت نباشد ؟  اصلا تا به حال دلت خواسته برگردی به تنظیمات کارخانه؟ 

بیهوشی داستان یک ریست است . چیس در اثر یک اتفاق، خاموش و روشن میشود، ریست میشود و یا بهتر است بگویم به تنظیمات کارخانه برمیگردد. او خود قبلی اش را نمیشناسد، خود قبل از ریستش برای او یک غریبه است. اما آیا بقیه هم چیس قبلی را از یاد برده اند؟ 
          

            اول از ترجمه خوووبش بگویم که چشمم را گرفت.
ناشر پرتقال انصافا ترجمه قابل فهم و روانی دارد.
ماجرای نوجوان خودخواه و قُلدر مآب که همه از دستش بیچاره شده اند،مانعی برای رشد دوستانش که طی یک حادثه فراموشی میگیرد.
نویسنده به خوبی تقابل  بین من قبلی و جدید پسرک را ترسیم کرده و زیبایی شخصیت جدیدش را نشان داده.
برای قلدرها و کسانی که از قلدرها رنج میبرند(: 

          

            چیس از پشت بام خانه سقوط کرده است و در اثر ضربه حافظه‌اش را به طور کامل از دست داده است. در مواجهه با بقیه افراد مخصوصا همکلاسی هایش، متوجه می‌شود 13 سال زندگیش آنطوری نبوده که حالا دوست دارد باشد و همه از او به نوعی فراریند اما الآن تلاش می‌کند متفاوت باشد.
رمانی بسیار جذاب و پر از ماجراهای جورواجور که به خوبی به تحول شخصیت پرداخته است.
          

            کتابی جذاب درمورد پسری به نام چیس که روزی سر بچه قلدر های مدرسه بوده و با افتادن از بام خانه شان سیزده سال زندگی اش را به کل فراموش کرده است! یعنی نه مادرش را یادش می آید و نه دوستان و دشمنانش را! او دو راه دارد: دوباره همان سر بچه قلدر ها شود و بقیه را اذیت کند یا آدم خوبی شود و با بچه های قلدر مدرسه همکاری نکند.
غافل از اینکه این انتخاب برای چیس راحت نیست چون در گذشته کار های نابخشودنی ای انجام داده ست که باید جبران کند...