شهیدی که در دل تهران شهید شد.

تمام این افکاری که در ذهن شما می گذرد برای شهید فاصله اش به اندازه یک از اسب به زمین افتادن است.
        

          سلام📚📖
عادتم بود وقتی میخواستم بروم نمایشگاه حتما صفحه نشر شهید کاظمی رو یه نگاه می انداختم ببینم کدوم نویسنده قراره بیاد برای جشن امضا.دیدم نوشته بود آقای محمد علی جعفری گفتم خب نمیشناسم ولش کن رفتم استوری بعد دیدم عکس کتاب آرام جان هست یادم افتاد دفعه قبل که رفته بودیم باغ کتاب خواهرم خریده بود جلدی رفتم از توی کمد برش داشتم وگفتم ده صفحه ازش بخونم ببینم چه جوریه. شروع همان و ول نکردن کتاب از دست من همان و بعد دو روز کتاب تمام شد و بعد از کتاب بود که من افسوس خوردم که ای کاش به نمایشگاه رفته بودم.
نقد کتاب آرام جان🌱
خلاصه:روایت زندگی شهید امنیت شهید محمد حسین حدادیان یه گفته ی مادرهست‌.
نقاط مثبت:
🟡قلم نویسنده ساده و روان هست.
🔴صحنه پردازی عالی بود خیلی با جزئیات توصیف کردن و من واقعا اون صحنه ها رو رو با تک تک سلول هام حس میکردم.
🟠اسم کتاب و خیلی دوست داشتم.
🟢داستان سیر مشخص داره و پراکنده نیست.
🔵کتاب ساده و صمیمی نوشته شده این رو میشد از کلماتی که به کار میبرند کامل فهمید.
🟣گذاشتن عکس های از شهید در آخر کتاب خیلی خوب بود و حس همزاد پنداری رو تشدید میکرد.
📖🌱📚خب من کتاب از مادر شهید خونده بودم ولی آرام جان یه چیز دیگه است روایت مادر و حتی زندگی خودشون من رو شوکه کرد،خندوند،به گریه انداخت. برای شادی روح این شهید عزیز لطفاً صلواتی بفرستین💫🌱
ممنونم از نویسنده 
و ممنونم از مادر شهید و خانواده شون
ممنونم که آرام جان ما شدید.
        

          ﷽
دیشب که آرام جان را می‌خواندم،قسمت‌های پایانی کتاب آنچنان غمی داشت که تصور قرارگرفتن در آن لحظات هم سخت و جانفرسا بود...
محمدحسین حدادیان،قسمت‌ش نبود که در سوریه شهید شود او باید می‌ماند و جلوی اشقیای‌ زمان و‌ مثل علی اکبر حسین(ع) در کوچه‌های تهران،اربا اربا می‌شد،قطعا نام‌ش شنیده‌اید،روزی که در گلستان هفتم به خونش غلتید، می‌توانید در آرام جان داستان زندگی‌اش را به روایت مادرش بخوانید که هیچکس بهتر از مادر نمی‌تواند فرزند را معرفی کند.
 روایت از زبان مادر شهید است،مادر از روزهای کودکی خودش گفته تا زمان شهادت پسرش،نویسنده روایت ها را دقیق و پشت سر هم در کتاب چیده تا مخاطب بتواند با همه زوایای زندگی مادر و پسرش آشنا شود،کتاب‌سانسور ندارد،شهید را تافته جدا بافته نشان نداده و می‌شود در یک ساعت خواندش.
        

          بینظیر
مختصر
مفید
شهیدی هم سن و سال خودمون
با تموم شیطنت ها و شوخ طبعی های مناسب سنشون
اما با دغدغه ی اسلام و شهادت
و مادرشون....مادر شهید الگوی بیییینظیری هستن برای مادران این سرزمین
و بمیرم برای اربا اربا شدنش......
        

          مادر شهید محمد حسین حدادیان، از خردسالی خود تا زمان شهادت شهید را بیان می کند. مادری که یک بار همسرش شهید می شود و در ازدواج دوم محمد حسین را باردار می شود و عنوان مادر شهیدی هم به او می چسبد.
 همان احساسات مادرانه، همان شور زنانه، همان طهارت یک مومنه، همه را می توان یک جا خواند. 
 ولی جگرم آمد کف حلقم تا این کتاب را تمام کردم ...
        

          1.کتاب یه روایت مادرانه داره، اگرچه عاطفه ی مادر و فرزندی در خاطرات مشهوده ولی شهید رو قدیس و یک انسان دور از دسترس و ماورایی جلوه ندادند

2.روایت از دوران نوجوانی مادر شروع میشه و اگرچه تا به دنیا اومدن شهید خاطرات متعلق به مادره اما از لحاظ پرداختن به زمینه و روند شکل گیری محیط تربیتی شهید جذاب و جالبه

3.شاید جا داشت کتاب کمی مفصل تر باشه،مثلا به مقاطعی  از زندگی شهید مثل نوجوانی ایشون زیاد پرداخته نشده بود

4.تماشای مستند «غریبانه» توصیه میشه
        

          ﷽
زندگی محمدحسین به کنار، در این کتاب مادری و همسری هم می‌آموزید...

کتابخونه‌ی خودم
        

          ابتدا کتاب صوتی رو مطالعه میکردم اما صدای خواننده داستان بقدری پُر بود از استرس و اضطراب، که کتاب را نیمه کاره رها و به خواندن  الکترونیکی آن پناه اوردم...
اما از خوندنش لذت بردم و پایان کتاب مرا شوک زده کرد...
        

          هر چند که به نظرم گاهی بسیار کشدار می‌شد و حتی مدتی آن را کنار گذاشتم اما انتهای داستان همه‌ی تردیدهایم را شست و برد... 
        

          حضرت آقا گفتند: تمام این افکاری که توی ذهن شما میگذره ، برای شهید فاصله اش به اندازه یک افتادن از روی یک اسب است!.
        

          آقای محمد علی جعفری رو به روایت های ساده و بی تکلفش می شناسم. آرام جان هم روایتی بود از محبت مادر و فرزندی.
خوندن زندگی شهدا خیلی جالبه. شهید یک بچه معمولی بوده، بازیگوشی می کرده، می رفته، می اومده، درس می خونده، نمی خونده، رفیق داشته، تفریح داشته و هیئت می رفته؛ همون کارایی که من هم می کنم و کلی آدم دیگه هم می کنن. اما یه روزی تفاوت بین امثال من و شهید معلوم میشه.پیدا کردن این تفاوته که شهید رو شهید کرده قشنگه. 
شهید حدادیان شهید امنیت بوده و چقدر شهدای امنیت مظلومن و چقدر خونشون روشنگره. با فرقه دراویش گنابادی قبل از شهادت شهید آشنا بودم و می دونستم آدما ناجوری ان اما شهادت شهید حدادیان به همه نشون داد که دروایش فقط یک فرقه مذهبی نیستن و چقدر عقایدشون افراطی و خطرناک شده.
خیلی از جزئیات ماجرای گلستان هفتم رو اولین بار توی این کتاب خوندم و ماجرا برام روشن تر شد.
خدا محمد حسین حدادیان رو رحمت کنه و  ان شاء الله  توی فتنه هایی که پیش رو داریم و توی اون دنیا دستگیر ما باشه. 
پ. ن:دلم  فاطمیه امامزاده علی اکبر چیذر خواست

        

          #یادداشت_کتاب 
#آرام_جان
شهید محمد حسین حدادیان در جریان اغتشاشات دراویش گنابادی در زمستان سال ۹۶ شهید شد.

تنها جمله‌ای که درباره این شهید می‌دانستم همین بود. قسمت این بود که کتاب صوتی را در نوار ببینم و برای خودم پخش کنم. شروع کتاب که خاطرات مادر این شهید است، چنان جذاب بود که نفهمیدم چطور به انتهای کتاب رسیدم. بعدا دیدم کتاب چاپی را هم دارم ولی حیف که طرح جلد کتاب آنقدر معمولی و غیرخاص بود که هیچ وقت ترغیب نشدم آن را بخوانم. کاش ناشران ما یاد می‌گرفتند نام کتاب و تصویر جلد آن مساله بسیار مهمی است و برای آن بیشتر هزینه می‌کردند. حتی تصویر کتاب صوتی از تصویر کتاب اصلی جذابتر است و شاید همین باعث شد من کتاب را برای شنیدن انتخاب کنم.

شخصیت جذاب مادر شهید، شیطنت‌های او در کودکی، همسر شهید بودنش، همه باعث شد ریز به ریز اتفاقات کتاب، حتی قبل از به دنیا آمدن محمد حسین، برایم جذاب باشد. چه مقامی دارد این مادر که هم همسر اولش شهید شده است و هم مادر شهید است.

نکته جالب دیگر در این کتاب، هم نسل بودن شهید با ما است. اینکه ببینی کسی در همین دوره زمانه بزرگ شده باشد و به قول حاج قاسم، شهید زندگی کرده باشد و شهید شده باشد. مثل ما تفریحش رستوران رفتن باشد، گوشی آیفون داشته باشد، ساعت مارکدار هدیه بگیرد، عطرهای گران‌قیمت بزند، ولی باز هم شهید شود. آن هم نه شهید عادی، بلکه ارباًاربا شود... باز این نکته هم آنچنان برایم ملموس نبود تا اینکه سال ۱۴۰۱ بعد از دیدن فیلم‌های شهید آرمان، تازه فهمیدم بعضی از آدم‌ها چقدر می‌توانند از انسانیت دور شوند و با یک آدم دیگر اینگونه رفتار کنند...

        

          نوشتار جذاب آقای جعفری از  روایت مادرانه  شیطنت های یک جوان دهه هفتادی پرشور و دغدغه مند و انقلابی که بخش آخر آن گریزی به رخداد و واقعه جانسوز کربلا دارد
        

          کتاب واقعا از نظر روایت عالی بود، قلم نویسنده هم خوب بود و من راضی بودم. 

برای شهادت حتما نباید جنگ باشه تا توی جنگ شرکت کنی و شهید بشی،
حتما نباید دانشمند باشی تا ترور بشی،
باید تا جایی که میتونی دغدغه‌ی اسلام و تمدن اسلامی رو داشته باشی‌ و هر کاری از دستت برمیاد در این راه انجام بدی.
این روزها این قدر همه‌ی ماها خودمحور شدیم که فقط منافع خودمون رو در نظرمی‌گیریم. شاید باورش سخت باشه که یه نفر از بچه‌های همین دوره و زمونه و هم نسل خودمون این طور داوطلبانه جونش رو کف دستش بگیره برای دفاع از امنیت کشورش، امنیت امت اسلامی، امنیت ملت امام زمان‌...
کاش خدا چنین زندگی‌ها و سرنوشت‌های زیبایی رو نصیب ما هم بکنه.
(الهم ارزقنا توفیق الشهادة)
        

          مادر شهید:(کسی را نداشتم جلویش سینه سبک کنم 
دورو بری هایم شوخ و سنگی روزم را می‌دیدند .
کجا بودند ببینند شب تا صبح یکریز اشک میریزم :)💔🥀
        

          برای من به شخصه کتابی تاثیر گذار بود.بعضی اتفاقات که در این کتاب رخ می داد مرا به یاد این دوران می انداخت. اتفاقاتی که درست شدنشان را باید مدیون شهدای امنیت باشیم.
        

          پایان کتاب رو با روضه حضرت علی اکبر (ع) خوندم 
جوانان بنی هاشم بیایید علی را بر در خیمه رسانید 😭😭


        

          با یه سری موارد خیلی نتونستم ارتباط بگیرم و یه مقدار به نظرم به درد قشر خاصی می‌خوره این کتاب.

https://taaghche.com/audiobook/99804
        

          خیلی جالبه داستان زندگیشون
و مثل همیشه غرق خاطره های مادرپسری شدم و اشکی..
روحشون شاد و صبر زینبی نصیب قلب مادرشون
        

          رحمت خدا بر شهید محمد حسین حدادیان