یک رمان آمریکایی از نشر پرتقال.
فکر کنم  این جمله ام تکراری شده  که اول رمان‌های نوجوان آمریکایی بگویم جذاب بود .ولی باز هم ناچارم بگویم که همان الگوی همیشگی را داشت.
شخصیت  با یک مشکل درونی به اضافه‌‌ی مشکل بیرونی نتیجه می دهد حرکت او تا اصلاح شرایط و کنش گری مطلوب و پر امید.

 نکته‌ی جالب این کتاب، گردش داستان حول محور کتاب خوانی نوجوانان در مدرسه است.اسامی داستانها و کتاب‌ها واقعی هستند و نویسنده از کتاب برای ترویج کتاب استفاده کرده است.
یک جوری به این کتاب‌ها هویت داده و از آنها تعریف می کند  که خواننده یک سرچ می کند تا ببیند اگر ترجمه شده در لیست خواندنی هایش بگذارد.
کتاب نکته منفی نداشت.انصافا پاکیزه و تمیز و خواندنی.
از سن ۹ سال به بالا ،بدون نگرانی  می توانید توصیه کنید.
اما....
آیا مضمون داستان و نقطه نظر نویسنده حول محور کتابخوانی درست است یا نه؟
در بعضی موارد بله و در بعضی موارد خیر. 
نویسنده معتقد است بچه ها با اجازه‌ی والدین هر کتابی را می توانند بخوانند و رد کردن کتاب به دلیل موارد تربیتی و فرهنگی و ...درست نیست.یک جور آزادی انتخاب مدل آمریکایی. 
ولی این حرف کاملا درست نیست .شروطی دارد..سن مخاطب و  میزان آگاهی  و تسلط والدین به محتوای کتاب‌ها در این مسئله تاثیر گذار است.
نمی شود به کل زیر همه چیز زد و گفت فقط پدر و مادر!
مروجین کتاب  سلیقه ای عمل نمی کنند و بسته به مخاطب کتاب معرفی می کنند یا منع می کنند...اگر بخواهم ادامه دهم یادداشت کتابم تبدیل به مقاله می شود.فقط خواستم بگویم نظر نویسنده را کاملا تایید نمی کنم.

ولی کتاب، خیلی خوبی است و قابل توصیه.  ارزش خریدن برای بچه ها را دارد.
          

            نمی دانم چگونه توانست به خاطر کتابش بجنگد و با تمام سختی ها و استرس هایش از پا نیفتد
نمیدانم من هم می توانم روزی مثل او به خاطر خواسته هایم بجنگم یانه ؟!
دختری که به خاطر کتاب مورد علاقه اش دل به دریا می زند و کتابخانه ممنوعه تشکیل میدهد شاید وقتی به مدرسه بازگشت انتظار اینهمه استقبال را نداشت شاید خودش هم از آینده پیش رویش خبر نداشت که چطور توانست بدون ضایع کردن کسی به خواسته خود برسد فقط با خوبی کردن!
          

             با این دختر همراه باشید تا حق خود را بگیرد ... :)👇🏼
این کتاب درباره ی دختری است که محبوب ترین کتابش از قفسه کتاب مدرسه ممنوع شده و همچنین کتاب های دیگر را به دلایلی غیر منتقی حذف می کنند ! با این دختر همراه باشید تا حق خود را بگیرد ... :)
f.sh♡
          

            ایمی‌آن اسم دختریه که شخصیت اصلی داستانه ، یه روز به کتابخونه میره و میبینه که محبوب ترین کتابش رو ممنوع کردن و از توی قفسه ها برداشتن
و از اونجایی که میدونسته هیچ محتوای غیراخلاقی توی این کتاب وجود نداره  تصمیم میگیره کاری کنه که دوباره اون کتاب به کتابخونه برگرده 

من این کتاب رو در حدود  ۱۶ سالگیم خوندم و بسیار لذت بردم
و برای سنین نوجوان بدجور پیشنهادش میکنم
          

            کاش  من این کتاب را می‌نوشتم
کاش می‌توانستم این کتاب را با والدین همخوانی کنیم
کتتبی برای آدمیزادهای بالای یازده سال
طاهرا درباره یک حرکت جمعی علیه قانون مسخره مدرسه است در واقع در مقابل بی قانونی مدرسه
اما کتاب جنبه جامعه شناسانه دارد درباره آزادی های اجتماعی درباره جامعه پذیری درباره روش عوض کردن قوانین درباره واکنشهای مدنی و...

          

            به نظرم این کتاب ،واقعا درست میگه:
اینکه نباید به خاطر یک نفر؛کتاب رو ممنوع کرد...
و اینکه همه جای  کتاب بد باشه.یک سری نکات مثبت داره که به چشم ما نمی خوره...
          

            این همیشه جرئت و جسارت آدم ها نیست که آن‌ها را به کارهای بزرگ وا می‌دارد، گاهی کارهای بزرگ است که آدم ناخودآگاه می‌افتد در دلش و بعد که با موفقیت از آن عبور کرد می‌بیند که جرئتش چندین برابر افزایش یافته است.

"این کتاب را ممنوع کنید " روایت زندگی ایمی آن است، دختری که حتی برای گفتن حرف های توی دلش که خیلی اذیتش می‌کند به اندازه کافی جسارت ندارد، اما با زمانی که کتاب مورد علاقه ایمی به تصمیم انجمن مدرسه از کتابخانه حذف می‌شود ، او وارد ماجرایی می‌شود که در انتها علاوه بر پیروز شدن و رسیدن به هدفش، خودش دیگر آن ایمی ساکت و ناتوان قبلی نیست.

کتاب را به نوجوان ها مخصوصا کتابخوان هایشان پیشنهاد میکنم، همچنین به مربیان و والدین نوجوان ها. 🌹
          

            "تا به حال شده که بخواهید  به اتفاقی که در مدرسه،خانه و یا هر جای دیگری اعتراض کنید؟ایمی آن این کار را کرد"شاید در  نگاه اوّل به این جمله بگویید خب حالا میگی چکار کنم؟شاید اگر بدانید که ایمی آن دختری بسیار ساکت و آرام  است و تقریبا حرف نمی زند،چه برسد به اینکه اعتراض کند!او که حتی وقتی برای نوشتن تکالیفش جا ندارد به حمام پناه می برد و زبان به اعتراض باز نمی کند،وقتی که می بیند کتاب مورد علاقه اش از کتابخانه مدرسه غیب شده است کاسه صبرش لبریز می شود و دست به کار می شود.
من خودم نسخه چاپی این کتاب را ندارم و از طاقچه آن را خوانده ام ولی پیشنهاد می کنم اگر می توانید حتما این کتاب را یا از طاقچه و یا کتابفروشی تهیه کنید و بخوانید،وگرنه نصف عمرتان بر فناست
          

            این کتاب را ممنوع کنید!
ایمی‌آن دختر خجالتی‌ و کم‌حرفی است که معمولا در مقابل دیگران سکوت می‌کند، حتی اگر حق با او باشد.
حتی زمانی که والدین یکی از بچه‌های مدرسه درخواست ممنوعیت کتاب محبوب ایمی‌آن را می‌دهد، او باز هم نمی‌تواند از کتابش دفاع کند.

کتاب های زیادی به سرعت از کتابخانه مدرسه حذف می‌شوند و کتابخانه مدرسه از کتاب‌های مورد علاقه دانش‌آموزان خالی می‌شود.

ایمی‌آن معتقد است «هر کسی حق دارد هر برداشتی می‌خواهد از کتاب‌ها داشته باشد؛ ولی حق ندارد بگوید که فقط برداشت خودش درست است» و معتقد است هیچ‌کس به جز پدر و مادرش حق ندارد به او بگوید که چه بخواند و چه نخواند!

تصمیم‌گیری و مبارزه درمورد حق خواندن کتاب‌ها شروع می‌شود...

          

            کتاب نوجوانانه مفرح، خوب‌ و حتی می توان گفت آموزنده و انگیزاننده. هیچ نقدی نمی توان داشت الا در یک تکه، که نتیجه، روش را توجیه نمی کند. برای رسیدن به یک هدف خوب نباید از روش های نادرست استفاده کرد. که البته از حق نگذریم در آخرین قسمت های کتاب، نویسنده سعی کرده این را هم بگوید، ولی درک می کنم که برای هیجان انگیز شدن داستان، به بعضی اقدام ها نیاز داشته.
          

            کتاب مورد علاقه ایمی‌آن ممنوع شده.
و این اتفاقیه که نمی‌تونه تحملش کنه. آخه چرا؟ چرا همچین اتفاقی باید بیوفته؟ آیا این دلیل که مادر یکی از هم‌کلاسی‌هاش از اون کتاب خوشش نمی‌آید دلیل خوبی برای ممنوع شدن یک کتابه؟
ایمی‌آن آدم خیلی خجالتی‌ایه. کم‌حرفه. اما این بار پای حرفش می‌ایسته و کاری می‌کنه که بقیه هم به صحبت‌هاش گوش بدن. جنجال بزرگی پیش میاد و تصمیم‌گیری درمورد حق خوندن کتاب‌ها سخت‌تر و مبارزه برای پس گرفتن حق شروع می‌شه. 
---
تجربه ایستادگی بر سر چیزی که اون رو درست می‌دونیم، حتی وقتی افراد زیاد و قدرتمندی با ما هم‌نظر نیستند؛ واقعا من رو هیجان‌زده می‌کرد.
          

            اول از همه بگویم من از آن‌هایی نیستم که می‌گویند همه‌ی کتاب‌ها ارزشمندند و خواندن هر کتابی باعث می‌شود آدم بهتری شویم. نمی شود. و همه‌ی افراد کتاب‌خوان هم لزوما آدم‌های خوبی نیستند. و قطعا موافقم که هر کتابی نباید در دسترس بچه‌ها باشد. حالا سر این که این انتخاب باید چطور باشد و کی ماهی گیری یاد دهیم، حرف زیاد است.
ولی بیشترین چیزی که راجع به این کتاب دوست داشتم، ممنوع و آزاد شدن کتاب‌ها نبود. البته که همیشه برایم دوست داشتنی است که چطور در داستان‌ها غریبه‌ترین افراد با کتاب، بالاخره یک کتابی پیدا می‌کنند که مناسب‌شان است و دیگر بعد از آن کتاب‌خوان می‌شوند.
کلی هم هوس کردم که یک روزی کتابدار یک مدرسه شوم.

بیشترین چیزی که در این کتاب را ممنوع کنید دوست داشتم این بود که یک سری بچه‌های دبستانی اهمیت دادند و ایستادند. وقتی یک چیزی غلطی می‌بینیم خیلی هم سخت نیست که بی‌خیالش شویم و کنار بیاییم و بعد از مدتی هم فراموش کنیم ولی این که بچه‌ها از همان سن کم یاد بگیرند باید سر چیزی که فکر می‌کنیم درست است بایستیم، فوق العاده است.

بعضی وقت‌ها باید از چیزی که می‌خوای دفاع کنی.
یا چیزی که درسته.

پی نوشت: برایم جالب بود که نویسنده‌ی این چنین کتابی مرد است. مخصوصا این که راوی داستان دختری ۹ ساله بود. البته شاید برای همین این قدر گریه می‌کرد:) و یک قسمت‌های داستان، مثلا سیر رشد کردن ایمی آن، می‌توانست هنرمندانه‌تر باشد به نظرم.
          

            در این کتاب شخصیت اصلی کتاب هیچوقت حرفی که تو دلش داشت رو نمی‌زد و همین باعث شد همه چی بدتر بشه ولی از زمانی که تصمیم گرفت حرف دلش رو بزنه و کوتاه نیاد تمام کارهایش به درستی پیشرفت و توانست همه کتاب ها را برگرداند.
داخل کتاب،کتاب های مختلف و معروف زیاد به کار رفته که می‌تواند یک نکته مثبت باشد
          

            موضوع کتاب ،  موقعیت ،  توصیف مکان و چالش ها ( مدرسه و خانواده ) همگی برای نوجوان جذابه و نویسنده تونسته تا حد زیادی حق مطلب رو ادا کنه . موضوع اصلی دفاع از حق خود و کنش‌گری اجتماعیه.
خلاصه کتاب خوبیه و اوصیکم به خواندن 
اما 
اما 
می‌خوام بگم 
ای ‌کاش مدارس ما هم کتابخونه ای به این فعالی و تنوع داشت 
ای کاش همچین کتابدار خفنی داشت 
ای کاش کتاب‌خوانی بچه ها از سنین ابتدایی دغدغه‌ی بزرگترها بود 
ای کاش ..
حالا برای اینکه فقط نگم ای کاش 
من از خودم شروع میکنم و فردا/ پس فردا با لیستی از کتاب های پیشنهادی 🤭 میرم مدرسه ..
کتابخونه ها رو ما باید پررنگ کنیم . 
اگر پیشنهادی دارین برای دبستان بگین لطفا
          

            از یکی از آرزوهام بگم؟
دوست دارم چه ایران باشم و چه نباشم، یه مدرسه داشته باشم که مشاور، مسئول کتابخونه و مسئول آزمایشگاه‌ش باشم. بغلش هم معلم درس علوم یا ادبیات یا فلسفه هم باشم.
بهترین بخشش، مسئول کتابخونه بودنه. پیشنهاد دادن به آدما و کمک کردن بهشون با کتاب‌های مناسب!
قول میدم نذارم هیچ کتابی هم ممنوع بشه!

(ببخشید که به جای ریویونوشتن ازین چیزا مینویسم!)
          

            🌷
خیلی قشنگ است  حتما بخوانید