نویسنده که خودش داغ دیده اس سعی داره با خواننده همدردی کنه و بگه خیلی از اتفاقاتی که به نظر یه آدم سوگوار عجیبه، اتفاقا کاملا طبیعیه.
کتاب مفیدیه برای شناخت احساسات فردی بعد اندوهی که فرد درگیرش شده و زندگی ای که کاملا تغییر کرده. حتی خود فرد سوگوارم دیگه شباهتی به قبلش نداره و ممکنه دچار سردرگمی بشه. حتی تعدادی راهکارم میده که اون دوره اندوه راحت تر پشت سر گذاشته بشه.
فقط موقع خوندنش حس کردم خیلی این شاخه اون شاخه میره و پراکنده حرف میزنه. یکم جمع و جورتر بود بهتر بود.
          

            کتاب بدی نیست ولی بنظر خودم اونقدرها هم که ازش تعریف میکنن حرف زیادی برای گفتن نداره من این کتابو از پادکست های آقای مجتبی شکوری شناختم ولی همون حرف های کوتاه ایشون بیانگر تمام مطلب کتاب بود درواقع توی یک جمله بخوام بگم از نظر نویسنده فرهنگ ما نحوه درست برخورد با رنج رو بلد نیست و تنها راه  رهایی از رنج ،پذیرش اون هست .
          

            هر عزیزی که از دست میدهیم بار اندوهمان از دنیا سنگین تر میشود.کاش به جای انکه در مراسمات سوگواری از دست رفتگان به مهمانان بگوییم در شادی تان جبران کنیم، دنبال راهی باشیم تا در هنگامی که دوستانمان در غم از دست دادن هستند به یاریشان برویم.البته اولین گام کمک پذیرفتن سوگ آنها و تلاش نکردن برای نادیده گرفتن اندوهشان است.ما بقی راه را احتمالا خودشان نشانمان خواهند داد.کتاب دلپذیری بود البته مقداری شرح و تفصیل های تکراری در موقعیت های مشابه ملال اور بود...
          

            مگان دیواین این کتاب رو با این جمله شروع می کنه که در فرهنگ ما،(فرهنگ آمریکایی)، شیوه ی برخورد با سوگ معیوب است. 
وختی این جمله رو خوندم فکرم درگیر این شد که ما در کشورمون چه رفتاری با آدم هایی که درگیر سوگ و فقدان هستند داریم؟
از اون ها انتظار داریم بهترین مجالس رو برگزار کنند، چیزی کم و کسر نباشه، حواسشون به لیست مهمان ها باشه و .. .
فرد داغ دیده حق داره نهایتا دو ماهی ناراحت باشه، اما باید سریع به روال سابقش برگرده چون ما بیشتر از این مدت زمان تحمل نداریم آدم های ناراحت و افسرده رو دور و برمون ببینیم، ما دوست داریم اون ها طوری رفتار کنند که انگار نه انگار فردی رو از دست دادند که تا همین چند وقت پیش از افراد مهم زندگیشون بوده!
اما
همه ی این ها خواسته ها و توقعات بی جاییه! 
با خوندن این کتاب می فهمیم اگر کسی فردی رو از دست میده چه حال و هوایی رو تجربه می کنه. خوندن این کتاب به ما کمک میکنه دنیای بعد از سوگ که با عوارض جسمی، اضطراب، ذهن مشوش همراه هست رو بهتر بشناسیم.🫂
اگر کسی رو از دست دادیم، به خودمون زمان بدیم تا دردهامون التیام پیدا کنه. این کتاب میگه ما قصد نداریم درد رو برطرف کنیم، فقط میخواهیم روی اون مرهم بگذاریم.🖤
این کتاب پیشنهاد من به شماست ، اگر دچار سوگ هستید و یا یکی از اطرافیانتون درگیر فقدان شده، با خوندن این کتاب میتونید راهتون رو با شرایط جدید ادامه بدید.📕
          

            مفید ...
در برخورد با سوگ و فقدان عزیزان
 شاید این کتاب کمی به کار بیاید.
واقعا فرهنگ مواجهه با سوگ امری ناشناخته است .
به نقل کتاب تنها کسی که زبان فرد سوگوار را متوجه می شود فقط خود فرد درگذشته است.
          

            بعد از تجربه‌ی عمیق و دردناک مرگ مادرم، به پیشنهاد دوستی این کتاب رو خوندم.
بعضی مطالبش رو هایلایت کردم و به اقوام درجه یک هم پیشنهاد دادم.
 البته باید توجه داشت که قسمتهای کمی از کتاب با آموزه‌های دینی ما سنخیتی نداره. اما در نهایت کتابی هست که به افراد سوگ دیده ودور و بری‌هاشون توصیه میکنم بخونن. برای داغ دیده‌ها که بفهمند حالی که دارند طبیعیه و برای دور و بری‌ها که بهتر بتونند همراهی کنند یا جملات درست‌تری به کار ببرند.
من این نسخه رو خوندم و ترجمه‌ش اصلا خوب نبود. برای همین امتیازش رو کم دادم.
          

            کلا قصد داره بگه اگه کسی رو که غم زده است و به شما پناه میاره رو با خیل عظیمی از دردهای خودتون خفه نکنید... 
میگه بزارید اونا دردشونو بگن هرچند سوزناک باشه
بعدش میگه که حامی این افراد باشید.

چیز دیگه ای برای گفتن نداشت :)
          

            خب بالاخره این کتابو تموم کردم راستش از یه جایی دیگه دوست نداشتم ادامه بدم و فقط برای اینکه کتاب نصفه نمونه خوندمش. شاید اگه تو شرایط بهتر و با مشغله ذهنی و فکری کمتر میخوندم اشتیاق بیشتری میداشتم.
کتاب درمورد اندوه ، درد و رنج صحبت میکنه .
حس میکردم  بعضی موارد رو چندین بار تکرار می‌کنه و این باعث میشد خسته بشم. اندوهی که کتاب روش تاکید داشت اندوه از دست دادن یک فرد عزیز تو زندگیمونه خود نویسنده هم با توجه به تجریبات و تحقیقاتش بعد از مرگ همسرش این کتابو نوشته.
کتاب نکات خوبی داشت ولی به نظرم شاید میتونست کوتاه تر باشه و از تکرار بعضی موارد خودداری بشه، چون اگه این کتاب برای کسی که با اندوه دست و پنجه نرم میکنه نوشته شده، ۲۹۵ صفحه زیاده واقعا یا شاید همونطور که بالا گفتم شاید من تو زمان خوبی از زندگیم این کتابو نخوندم!
اگر هنوز با غم و اندوه از دست دادن فردی تو زندگی تون دست و پنجه نرم میکنین میتونه کتاب  خوبی باشه براتون و اگر هم عزیزی رو تو زندگیتون از دست ندادین میتونه بهتون یاد بده وقتی دوستی متحمل این رنج شد چطور باهاش رفتار کنین.
          

            خیلی وقت پیش خوندم ، جزئیات رو فراموش کردم  
ولی ، یادمه کتاب خوبی بود ، هرچند بدرد من نخورد !.
بنظرم باید حداقل یبار خوندش ، دیدگاه بدیهی و مهمی رو نشون میده به ادم ..
          

            این کتاب ناشر و مترجم های زیادی دارد که در اثر بررسی های من فقط یک ترجمه تاثیر درست کتاب رو میذاره. همونطور که از اسمش معلومه مناسب زمان هایی که حالمون خوب نیست اما نکته مهم اینجاست که مسیر تغییر توی این کتاب با تمام کتاب ها و روش های روانشناسی که تا به حال دیدید متفاوته و واقعا نجات دهندس و به شدت تاثیر مثبتی میذاره، من خودم به شخصه چندین و چندبار این کتاب رو خوندم و کمک گرفتم.
          

            کتاب دیدگاه جالبی را نسبت به اندوه به نمایش می گذارد اینکه اندوه  مثل عشق یک احساس هست و نمی شه ازش دوری کرد من بعد از یک حادثه ای به کلی مشاور رجوع کردم راهکاراشو دقیقا مثل همین راهکارهایی که مردم توی کتاب می دن فراموشش کن به زندگیت ادامه بده بابامگه چی شده هزارتو از تو بدترند و همیشه با خودم می گفتم اونها پنو درک نمی کنن فکر می کننند حادثه کوچیکیه همیشه می گفتم واقعا مردم با این راهکارهای اینا مشکلاتشون رفع میشه و فقط مشکل از من هست  ولی وقتی این کتاب خوندم فهمیدم واقعا مشکل از اونها ست نه من