چند سالی است که ترجمه‌های پیمان خاکسار فروش خوبی دارند. شاهدش چاپ‌های چندباره‌ی ترجمه‌های اوست که در بازار کم‌رونق کتاب به چشم می‌آید. خاکسار روی نویسنده‌های مشهور و کتابهای مهم‌شان دست نمی‌گذارد. بااین‌حال، داستان‌هایی انتخاب و ترجمه می‌کند که به مذاق خواننده‌ی ایرانی خوش می‌آیند. از داستان بلند عامه‌پسند، که در زمان انتشارش بوکوفسکی هنوز نویسنده‌ی شناخته‌شده‌ای برای ایرانی‌ها نبود، تا ترجمه‌ی رمان جزء از کل نوشته‌ی استیو تولتز که پیش‌تر کسی از این نویسنده‌ی استرالیایی چیزی به فارسی ترجمه نکرده بود. خاکسار در گفت‌وگویی با مجله‌ی تجربه می‌گوید: «من از نویسنده‌ای که در کارش جنون باشد خوشم می‌آید». اگر شما هم از این نویسنده‌ها خوشتان می‌آید، این کتاب‌ها را بخوانید: 
«سوختن در آب، غرق شدن در آتش»، چارلز بوکوفسکی /
«عامه‌پسند»، چارلز بوکوفسکی /
«هالیوود»، چارلز بوکوفسکی / 
«یکی مثل همه»، فیلیپ راس / 
«باشگاه مشت‌زنی»، چاک پالانیک / 
«سومین پلیس»، فلن اوبراین /
«بالأخره یه روزی قشنگ حرف می‌زنم»، دیوید سداریس /
«مادربزرگت رو از این‌جا ببر»، دیوید سداریس /
«اتحادیه‌ی ابلهان»، جان کندی تول /
«برادران سیسترز» ، پاتریک دوویت / 
«اومون را»، ویکتور پلوین / 
«شاگرد قصاب»،  پاتریک مک‌کیب /
«پسر عیسی»، دنیس جانسون / 
«جزء از کل»، استیو تولتز / 
«توانه‌ی برف خاموش»، هیوبرت سلبی جونیور /


ماه‌نامه‌ی شهر کتاب، شماره‌ی هشتم، سال 1395.
          

            بيشتر مردم به ترس‌ها و حماقت‌هايشان زنجير شده‌اند و جرئت ندارند بي‌طرفانه قضاوت كنند كه مشكل زندگي‌شان چيست. بيشتر آدم ها همين‌طور زندگي‌شان را بي‌هيچ رضايتي ادامه مي‌دهند بدون آن‌كه تلاش كنند تا بفهمند سرچشمه‌ي نارضايتي‌شان كجاست يا بخواهند تغييري در زندگي‌شان ايجاد كنند. سرآخر مي‌ميرند در‌حالي كه هيچ چيز در قلب‌شان نيست. به جز لجن و خون رقيق كهنه-خون فاسد و بي‌مايه- خاطرات‌شان هم به مفت نمي‌ارزد. بيشتر مردم جدا ابله‌اند
برادران سيسترز داستان دوبرادر است كه از ارگون به كاليفرنيا سفر مي‌كنند تا كسي را بكشند. چراكه كارشان اين است: كشتن...
فوق‌العاده شيوا و روان و سراسر زيبا
داستاني كه حرف داشت...
          

            اولین چیزی که در مورد برادران سیسترز خیلی دوست داشتم این بود که فصل‌هاش خیلی کوتاه بودن. چند پاراگراف، یا یکی دو صفحه می‌خوندم و یک فصل تموم می‌شد. برای همین خوندنش نسبتاً سریع پیش رفت :)
‌
اما در مورد داستان... داستان جذابی بود. تضاد ظاهر و باطن شخصیت اصلی از قشنگی‌های داستان بود. قاتلی با چهره‌ای خشن و زمخت اما دارای روحیه‌ای حساس و شخصیتی عاطفی. خود داستان کتاب هم جالب بود و به اندازه‌ی کافی کشش داشت. تابه‌حال در ژانر «وسترن» کتابی نخونده بودم و با این وجود این کتاب رو دوست داشتم.
          

            نسخهٔ صوتی‌اش از رادیوگوشه محشر بود. 
در این کتاب با سوالات ذهنی، دوراهی‌های اخلاقی و تصمیم‌گیری‌های شخصیت اصلی همراه می‌شویم و با او در داستان پیش می‌رویم. 
پرداختن به جزئیات و درس‌های زندگی به‌جا در داستان استفاده شده بود.