-این سه‌گانه خیلی کتاب خوبیه.
- خوندیش؟
-نه، ولی همه می‌گن. قراره بخونم.
و این چنین بود که من نیز وسوسه شده کتاب را خریدم.
#سه‌گانه‌ی_دوقلوها شامل سه کتابِ #دفتر_بزرگ #مدرک #دروغ_سوم اثر #آگاتا_کریستوف ترجمه #اصغر_نوری #انتشارات_مروارید
داستان زندگی دوتا برادر دوقلو. از کودکی تا حدودا پنجاه سالگی...
هر کتاب یک دوره از زندگی‌شون رو روایت می‌کنه.
سالهای کودکی این دو برادر در سالهای جنگ جهانی می‌گذره. در خانه مادربزرگ. 
این دو برادر ماجراهای مختلفی رو از سر می‌گذرونن. اما به نظر من ماجراها خیلی مهم نیستن. 
تمهیدات خاص نویسنده است که این سه‌گانه رو جذاب کرده. 
نویسنده به هیچ مکانی اشاره مستقیم نکرده. اما مخاطب خودش متوجه می‌شه که این کشور جزو کدوم یکی از دسته‌های متفقین یا متحدینه.
حتی هویت اسرای جنگی مشخص نشدن ولی از نشانه‌ها پیداست.
نکته بعدی خونسرد روایت کردنه. بدون اینکه درگیر احساسات و کلمات احساسی بشه مخاطب رو به وجد میاره. 
در طول کتاب با معماهای زیادی مواجه می‌شیم. اما تا آخر کتاب تقریباً همه‌ی معماها حل میشن. 
آیا تا حالا کتابی خوندید که راوی اول شخص جمع باشه؟ ( ضمیر ما) راوی جلد اول، اول شخصه جمعه. به جای من راوی. مای راوی.
یکی از سخت‌ترین زاویه دیدها. 
یه ویژگی خیلی مهم هم هست که اگه بگم لذت خوانش از بین میره.
بخونید و لذت ببرید.
داستان دو برادر دوقلو، مادربزرگشون، دختری که بهشون کمک می‌کنه اما دچار سرنوشت عجیبی می‌شه، کشیش، دختر لب‌شکری و...
        

          یکی دو ماه پیش مهمانی داشتیم، جلوی کتابخونه‌م وایساده بود و کتابا رو نگاه می‌کرد. یهو اینو برداشت گفت خوندیش؟ گفتم نه هنوز. و خیلی ساده گفت: خیلی جالبه. بخونش.
حالا امروز که داشتم سعی می‌کردم انتخاب کنم چی بخونم، اینو دیدم و گفتم بذار شروعش کنم. سبُک هم هست. برای رفت‌وآمد خوبه.
اما ای عجب! که شروع کردنش همان و تمام کردنش هم همان.
نوع روایت و داستان خیلی جالب بود. و منو به فکرهای قدیمیم نزدیک‌تر کرد.
مشتاق خوندن دو جلد بعدی هستم که ببینم چطور پیش میره داستان این دوقلوهای عجیب. :)
        

          خیلی این سه گانه رو دوست دارم🦋
        

          حس آدمایی رو بهم می ده که می خوان با حرف های عاقل اندر سفیه منو متحیر کنن و به فکر فرو ببرن ولی به شکل احمقانه ای کل قیافه من علامت سوال میشه.
        

          در یک کلام عالی!ه
کتاب در مورد جنگ و ضد جنگ و کاملا بدون زمان و مکان و همین نشان از تمرکز کامل نویسنده بر قضیه‌ی جنگ داره و نه کشور و ملت و زمان خاصی. داستان از جایی شروع میشه که یک زن دو پسر دوقلوش رو به باغ مادرش می‌بره و از اون میخواد از بچه‌هاش که تا حالا اصلا اونها رو ندیده مراقبت کنه. کتاب از زبان همین دو پسر روایت میشه و ما با سختی ها و اتفاقاتی که برای این دو پسر می‌افته آشنا میشیم. اتفاق اساسی اینه که دوقلوها دفتری دارن که تمام مسائل رو داخلش می‌نویسن و این دلیل نام‌گذاری جلد اول از این مجموعه ست.ه
پ.ن: یه نگاه سر سری به نسخه‌ی انگلیسی کردم، سانسور هم کم نداره ولی خب قابل تشخیصه که کجا سانسور شده و چه اتفاقی افتاده
        

          آگوتا کریستف اولین جلد از سه گانه رو که رمانی است کوتاه، از طریق قلم دوقلوهایی که در گذر زمان  تغییرات زیادی میکنن به خاطر جنگ روایت میکنه. دو قلوها اتفاقاتی که در چند سال حضورشون در خانه مادربزرگ، دور از پدر و مادر در شهر کوچک میفته رو در دفتر بزرگشون یادداشت میکنند. یادداشت های اون ها کاملا به زبان حالِ و ما هنگام خوندن رمان فقط زبان حال رو میخونیم. انگار اتفاقات همون لحظه که اتفاق میفتن یادداشت میشن توسط دو قلوها.
سیر داستانی جذابی داره و میتونین در یکی دو نشست تموم کنین. پایان کتاب هم اونقدر غیر منتظره است که سخته سراغ مدرک که دومین قسمت از سه گانه است نرین.
نثر  ساده، روایت داستان از قول دوقلوها در حالیکه انگار فقط یک نفرن و نه دو نفر، و فصل های کوتاه، دفتر بزرگ رو برای من تبدیل به اثری خاص میکنه هر چند در اون ضعف هایی دیده میشه مثل غیر واقعی بودن برخی اتفاقات که البته از دید نویسنده این واقعیت دنیای تاریک و بلایی که جنگ بر سر آدمها میاره است که حقیقتا من نمیتونم اونقدرا هم درکش کنم. کار های وحشتناکی که از دو قلوهایی که یک روز معصومانه پا به خانه مادربزرگشون گذاشتن (این پرانتز حاوی اسپول_اما تبدیل به انسانی بی عاطفه و سرد تبدیل میشن و در انتهای داستان باعث قتل پدرشون میشن برام خیلی قابل درک نیست یا حتی اون شکنجه هایی سخت و بلا هایی که خودشون سر خودشون می آوردن برای قوی شدن روح غیر قابل حضم بود برام. چطور بچه هایی به این سن میتونن همچین تفکری داشته باشن اصلا؟)
 هر چقدر هم که جنگ تاثیرات مخرب داشته باشه، همچین چیزی خیلی باور پذیر نیست. این نقد من بخاطر این که نویسنده این داستان رو با واقع گراییش نوشته در صورتی که همچین هم برام واقعی نبود. واقعیت  بیشتر قاطی شده بود با دنیای سخت و تاریکی که نویسنده تجربه کرد. با اینحال اثر خوبی بود و تاثیر گذار. فکر میکنم جلد های بعد بیشتر راضیم کنه‌. 
        

          قصه راجع ب دوبرادر دوقلو هستش در دوران جنگ .
ابتدا فکر میکنی با یک لطیف روبرویی اما آنچه که در پیش روست بسیار مهلک و ترسناک، جنگ ج بر سر بچه ها میاره؟؟؟
        

          کتاب عالی بود 
مدتها بود که کتابی به این قشنگی و با مفهومی نخونده بودم 
که توی یک روز تمومش کردم
        

          نثر جذاب، ساده و در عین حال تصویر ساز،  متن پر کشش،‌ فرم خوب (درعین سادگی)
همه این‌ها را باید از آگوتا کریستوف آموخت، آدمی که تازه داستان را به زبان مادری هم ننوشته و البته شاید همین آشنا نبودن با پیچیدگی‌های زبان فرانسه باعث شده که، و ننوشتن به زبان مادری باعث شده که، با استفاده از لغات محدود و ساختارهای زبانی ساده (روایت زمان حال و صیغه فعل مضارع)  اقتصاد کلمات تا جای ممکن رعایت شود و نثر ساده و جذابی داشته باشد. تلخ ترین صحنه‌ها چنان با سادگی و شیرینی روایت می شود که جز ته‌مزه تلخی به کام آدم نمی‌نشاند
        

          به شدت مینیمال و در عین حال به شدت تکان‌دهنده!‏
        

          به خاطر نثر روان، فرم خاص و حتی تا حدودی روایتی جذاب نمی توانید کتاب را به راحتی زمین بگذارید. خسته نمی شوید.  انتهای کتاب انگار مدت زیادی را جلوی تلوزیون بوده اید و یک سریال کمی طنز جذاب نگاه کرده اید.
        

          .

به جز نظامی ها هیچ کس توی خیابان ها نیست. درهای خانه بسته اند، کرکره پنجره ها کشیده و سایبان مغازه ها افتاده است. برمی گردیم به مادربزرگ می گوییم: «تو شهر همه چی آرام است.» پوزخند می زند: «فعلا دارند استراحت می کنند. ولی بعد از ظهر می بینید چه خبر می شود.» - چه خبر می شود مادربزرگ؟ - تفتیش می کنند، وارد همه جا می شوند و می گردند. من قبلاً یک جنگ دیده ام، می دانم چه طور اتفاق می افتد. ما هیچ ترسی نداریم. اینجا هیچی واسه برداشتن نیست و من می توانم با آنها صحبت کنم. - آنها دنبال چی می گردند مادربزرگ؟
- جاسوس ها، مهمات، ساعت مچی، طلا، زن.
        

          سرد، خشن، وحشی و...

لعنت به جنگ که تمام معصومیت کودکانه را از بین میبرد و او را تبدیل به انسانی بدون احساس می‌کند که برای نجات خودش حتی پدرش را هم فدا میکند تا بتواند از روی مین ها بگذرد...
یه نکته جالبی که برای من بعد از خواندن این کتاب حاصل شد مقایسه تاثیر جنگ بر نوجوانان اروپایی و نوجوانان سرزمین خودمون بود.
نوجوانان سرزمین من زیباترین تصویرها رو در جنگ ترسیم کردند و نه تنها معصومیت شان را از دست ندادن بلکه اون لحظات آخر به قول خودشون نوربالا هم میزدن.
و این همه به نظرم برمیگردد به هدف از جنگیدن و این هدف است که به انسان هویت میدهد یا از او هویت میگیرد...
        

          در دوران نوجوانی شروع کردم به خوندنش. کلمات و جملات کتاب ساده اند ولی روایت پیچیده ای داره. توی اون سن و سال که خوندمش ته داستان نفهمیدم این دو باهم برادرند یا پدر و پسرند یا یک نفرند یا چه!
ولی به شدت جذاب بود.
        

          کتاب خیلی عجیبیه. وقتی که میگیری دستت و شروع میکنی به خوندن همش با خودت میگی بزار همین یه صفحه رو هم بخونم بقیشو میزارم برای بعد که یهو میبینی اونقدر غرق داستان و رفتار و دیالوگ های دوقلوهای قصه شدی که تقریبا کتاب تموم شده. این کتاب انصافا شرح دادنی نیست. فقط باید خودتون بخونین و تجربه بکنینش.