یادداشت‌های کتابدار کوچولو (39)

          چرا من سر این کتاب هم گریه‌ام نگرفت؟!
چون تو این کتاب از همون اول نشون داد که سم مرده و خب چیز هیجان انگیز یا جدیدی نداشت.
به نظرم کتاب [ما دروغگو بودیم] بهتر بود.
        

          وقتتون رو هدر ندید سرش.
        

           من PDF این کتابو خوندم و به نظرم خوب بود.
و  اگه قصد خوندنش رو دارید توصیه میکنم که فایل این کتاب رو بخونید؛
حقیقتاً قیمتش رو نمیدونم ولی بهتره که برای خریدش هزینه نکنید، چون نصف صفحات که فقط تصویر داره و کل متن هم چیزایی رو در قالب داستان تعریف کرده که امروزه خیلی جاها به عنوان انگیزشی و نصیحت می‌بینیم.
        

          بنده خودِ کتاب مهارت های تندخوانی از این نویسنده رو خوندم. ولی عکس با اسم کتاب همخوانی نداره، چند باری هم گزارش اطلاعات اشتباه رو دادم ولی رسیدگی نشد؛
در مورد کتاب حقیقتا بخوام راستشو بگم یسری کارها و تمرین هایی که توی کتاب گفته شده بود رو انجام ندادم و نمیتونم با قطعیت بگم که کتاب خوب یا بدی بود.
ولی از نظر خودم خوب بود، چون پله پله به مخاطب آموزش تندخوانی می‌داد و تقریبا در پایان هر چند فصل خودآزمایی هم داشت که باعث می‌شد متوجه پیشرفت ها بشیم.
        

          بعضی جاها خیلی با کلمات بازی شده بود و باعث خسته کننده شدن کتاب می‌شد؛
ولی در کل کتاب عالیی بود، حتما بخونید. 
        

          موضوع کتاب بیشتر درباره رفتارهای نادرست والدین بود.
والدینی که می‌خواهند برای رسیدن به آرزوهای از دست رفته خود فرزندانشان را مجبور به ادامه راه کنند؛
_مادری که آرزوی پزشک شدن داشته، دخترش را اجبار به پزشک شدن می‌کند.
_پدری که آرزوی همرنگ جماعت شدن داشته، دخترش را مجبور به یکی شدن با دوستان و هم سن و سالانش می‌کند... .
        

          نظر خاصی ندارم.
نمیدونم به خاطر اینه که کتاب های زیادی از این نویسنده خوندم یا نه!ولی انگار دیگه کتاب های جنایی معمایی برام بی معنی شدن 
حسم یجوریه که دیگه آخر کتاب نمی‌گم:
((واااااای باورم نمیشه اینجوری شد))
با اینکه آخر کتاب غیر منتظره بود اما من خیلی دوست نداشتم و برام چیز جدیدی نبود آخه می‌دونستم آخر کتاب قراره همه چی برعکس شه و به یکی دیگه از شخصیت هایی که فکر می‌کنیم بی‌گناه هستن ربط داشته باشه.
        

          اصلا خوشم نیومد.
نمیدونم واقعا خارج از ایران اینجور چیزا عادیه یا نه، آخه نویسنده تو همه کتاباش(تا اونجایی که من خوندم) همش داره خیانت رو یه چیز عادی نشون میده 
ولی دیگه توی این کتاب خیلیییی بد بود.
        

          کتابیه که زود میشه تمومش کرد.
و خیلی جملات خوب و جالبی داره
جملاتی که همه آدما حداقل یک موردش رو تجربه کردن...
        

          فکر می‌کنم نویسنده  کتاب رو با عجله تموم کرد
 فقط میخواست جوری نشون بده که حق علیه باطل پیروز میشه😐
برخلاف بقیه کتاب ها که گاهی در توصیف شرایط زیاده روی می‌کنند و خواندنش کسل کننده میشه، این کتاب خیلی سریع نشون داد همه چی رو.
خلاصه بگم: انتظار نداشتم کتاب انقد زود تموم شه.
        

          شما هم تا حالا این احساس رو تجربه کردید که وقتی نیاز به گریه کردن دارید ، اصلا اشکتون در نمیاد و  فقط شکسته شدن قلبتونو احساس می‌کنید؟؟
من موقع تموم کردن کتاب این حس رو داشتم💔
        

          از اون کتابایی هست که چند صفحه به چند صفحه چیزای جدیدی رو متوجه میشی و خیلی براتون خسته کننده نمیشه.
        

          یه قسمت هایی باعث ضعیف شدن کتاب شده بود اینکه سارا توی صحبت با پدر و مادرش اونها رو پاپا و ماما صدا می‌کرد ولی ادامه حرفاش فارسی بود باعث ضایع و خز بودن مکالمشون شده بود چون با کلمات پاپا،ماما،اوکی،بای،هِلو و... هِی داره به مخاطب یادآوری میشه که شخصیت داستان خارجیه 
و اینکه برای اضافه کردن طنز و شوخی به داستان از جملات و بحث های لوس و بی نمکی استفاده شده بود
به جز این دو موارد بقیه قسمت های کتاب خوب بود
        

          خود کتاب رده سنی رو از ۸ تا ۱۵ سال گذاشته اما به نظرم برای ۱۳ سال به بالا ممکنه کسل کننده باشه و ۸ ، ۹ ساله ها هم باید ضرب المثل ها رو بلد باشن تا منظور کتابو متوجه بشن.
در کل کتاب خوبیه.
        

          اونجوری که فکر میکردم نبود شاید به خاطر اینکه قسمتای بدی داشت و آخرش هم خیلی شگفت زدم نکرد.
شاید بشه گفت ارزش خوندن نداشت ، ولی به قول یه دوستی "همه کتابا ارزش یک بار خوندنو دارن"😉
        

          وسطای کتاب هی به خودم میگفتم اینه دیگه چه کتابیه از الان قاتل معلومه خیلی هم به خودم افتخار میکردم که تقریبا تو ۵۰ صفحه اول قاتلو شناختم ، حتی میخواستم کنار بزارم و ادامه ندم؛
ولی آخرش شوکه شدم اصلا انتظار نداشتم اینجوری بشه...
        

          واسه یاد دادن کارای خوب و نهی کردن کارای بد برای بچه ها خوبه
        

          متاسفانه خیلی قابل پیش‌بینی و کلیشه‌ای بود.
        

           اونطور که انتظار داشتم نبود.