یادداشت‌های زینب ملکی (60)

          توی اکثر داستان‌ها یا قهرمان نمی‌ترسه، یا ترسش رو بروز نمی‌ده! اما از این که نویسنده مدام بهمون یادآوری می‌کرد که کورالین می‌ترسه ولی شجاعانه پیش می‌ره، خیلی خوشم اومد.
فضای دارک فانتزی ذهن نویسنده رو هم می‌پسندیدم. تصویرسازی‌ها هم جالب بود.
اما ترجمه به دلم ننشست.
        

          ۳.۵ ستاره
اولین کتابی بود که از شرلوک هلمز می‌خوندم، اما شخصیت شرلوک سریال رو بیشتر می‌پسندم.

در مورد کتاب قلم نویسنده روان و ترجمه‌ی خیلی خوبی داشت. 
کتاب به دو قسمت تقسیم می‌شد؛ که بخش اول معمایی و حل پرونده بود، و بخش دوم گذشته و توضیحات آن بود.
قسمت اول رو خیلی دوست داشتم ولی قسمت دوم قابل پیش‌بینی بود.
        

          این کتاب هیچ چیز جذابی نداشت! 
صرفا چند تا تئوری و احتمال رو بیان می‌کرد که هیچ تاثیری در زندگی حال حاضر نداره.
        

          در کل نه داستان اتفاق غیرمنتظره‌ای داشت نه روایت مرموزی اما جالبه که کشش داستان حفظ شده بود! 
یک داستان کلاسیک و ساده با ترجمه‌ای روان که برای یک‌بار خوندن خوب بود. 
        

          در مجموع کتاب خوبی بود و ارزش یک بار خوندن رو داشت.
هر الگویی که می‌خواست بیان کنه رو خیلی خلاصه و با شکل و نمودار توضیح داده بود که این نقطه قوت کتابه. اما می‌شد الگوهای ثابتی رو در همین الگوها هم پیدا کرد که مشخصه‌هایش عوض شده، پس نمی‌شد گفت ۵۰ تا الگوی متفاوته.  از طرفی بعضی الگوها هم برای همه کاربردی نبود و این نقطه ضعف کتاب بود.
        

          حدود دو سال پیش شروع به خوندن این کتاب کردم! قطعا خوندن ۲۵۰ صفحه انقدر طول نمی کشه؛ اما عمل کردن بهش، چرا! 
بعضی فصل‌ها را حتی بالای ۱۰ بار خوندم و تقریبا حفظم. یکی از بهترین کتاب‌هاییه که می‌تونم بارها بخونمش و باز حرفی برای گفتن داشته باشه.
توصیه‌ام اینه که حتی اگر علاقه‌ای به کتاب‌های توسعه فردی و غیرداستانی ندارید یه شانس به این کتاب بدید. البته که فقط با خوندن  چند برگ معجزه نمی‌شه و تاثیرش رو باید با تجربه به دست آورد. 
مورد آخر، اسم اصلی این کتاب «عادت‌های اتمی» هست، حواستون باشه که محتوای هر دو کتاب یکیه! 
        

          این کتاب قنده 😍
در کنار معمای قوی و فضای دلچسب کتابخانه، اشاره به نویسنده‌ها و کتاب های شاهکار، اهمیت و ارزش کار گروهی رو هم نشون میده. بخشی از ریتم اواسط کتاب کُند میشه که با جلو رفتن داستان نه تنها جبران میشه که تا آخرش لبخند از لب‌هاتون نمی افته. 
لمونچلو هم رفت جز کارکترهای مورد علاقه‌ام!
        

          برای پرواز چی نیاز داریم؟ بال؟ نه، فقط یه کتاب خوب.

عالی بود، هم داستان، هم تصویرسازی‌هاش
        

          هم محتوای کتاب هم تصویرسازی‌هاش خیلی بانمک بود
        

          تصویرسازی‌هاش عالیه
        

          نگاه و سبک نویسنده رو خیلی دوست داشتم. اغلب از دردهای واقعی با چاشنی سورئال نوشته شدند. بین همه‌ی داستان‌ها، «کارت» یه جور دیگه‌ای خوب بود.
        

          خیلی مورد پسندمه
        

          در مورد کتاب مطمئن نیستم، استعداد و توانایی نویسنده مشخصاً بیشتر از چیزی هست که در این کتاب می‌خوانیم.
ولی داستان نه ابتدای نه انتهای خوبی داشت. برای یک بار خواندن بد نبود.
        

          خیلی بامزه بود
        

          خواستم موقع خواب یک فصل بخونم که به خودم اومدم دیدم کتاب تموم شد. 
مثل همیشه تاریخی، معمایی و یک کم دارک!
نمی‌دونم دیگه چی بگم. بعد از مدت‌ها واقعا بهم چسبید.
        

          وقتی از استادم خواستم راهنمایی‌ام کنه تا در طراحی‌‌هام پیشرفت کنم، می‌گفت:« کار بقیه رو ببین! از کارهای قوی الهام بگیر! »
ولی هیچ‌کس این‌جوری فرق تقلید و الهام گرفتن رو بهم نگفته بود.
از اون دسته کتاب‌هایی که هزار بار بخونم، برای بار هزار و یکم باز هم می‌خونمش.
        

          سبک بیان داستان متفاوت و جذاب بود.
من ترجمه‌ی خانم پروین علی پور رو خوندم.
تنها نقصی که می‌تونم از کتاب بگیرم اینه که یک سری لغت رو از چند جمله‌ی کتاب جا انداخته بودند. که حدس میزنم کار ویراستاری بود.
خیلی کتاب قشنگی بود.
وقتی داستان آنقدر ملموسه پایان واقعی هم می‌طلبه؛ حتی اگه تلخ باشه پس پایانش هم به نظرم مناسب بود.
        

           باید یادآوری کنم که من تخصصی ندارم و به عنوان یه مخاطب نظر می‌دم:
کل مجموعه: ۴ ستاره

نکات مثبت:

علم نویسنده راجع به اساطیر ایرانی ستودنیه و به زیبایی در داستان ازش استفاده کرده. طوری که بعد مطالعه‌ی کتاب به طرز چشمگیری راجع بهشون اطلاعات خواهید داشت.

کلیت داستان بسیار خلاقانه، عالی و برگ‌ریزونه😅

روایت و قلم نویسنده قوی و دلچسب و تا حدودی شبیه به« تالکینه».

سرشار از توصیفات قشنگه. مخصوصا راجع به طبیعت.

نویسنده حرفی برای گفتن داره و از دیدگاه خوبی هم بیانش می‌کنه‌.

فرهنگ ایرانی و فضای ایرانی و... به خوبی در کتاب جا افتاده.

نقشه‌ی اول کتاب و پیوست آخر کتاب بسیار کمک کننده است.


نکات منفی:

صفر و صد بودن شخصیت‌ها رو دوست ندارم. نه اینکه شخصیت خاکستری نداریم، ولی خیلی کمرنگ و گذرا هستند.

گاهی اوقات داستان زیادی کلیشه‌ای می‌شد و حتی این حس و می‌داد که نویسنده درحال تحمیل اعتقادات خودشه، یا شکل مناجات‌نامه می‌شد؛ در کل داستان اونجوری که باید در نمی‌اومد، مثل جریان مسمغان.

از توان نویسنده خارج نبود که شخصیت‌پردازی قوی‌تری داشته باشه مخصوصا راجع به شخصیت‌های اصلی!( شاید اضافه کردن یک الگوی رفتاری خاص کمک کننده می‌بود، مثل غرغرهای آتش گیره)

گاها قدرت‌های پتش‌خوآرگر و سمت تاریکی و روشنایی و... برام مبهم می‌شد.

نویسنده از اتفاقاتی که باعث شوک مخاطب می‌شد جلو‌جلو خبر می‌داد که براش آماده باشیم. ولی چرا خب؟!!؟؟؟!!!!
 شوکه شدن یکی از بهترین جذابیت‌های داستانی برای مخاطبه که نشون می‌ده داره این داستان رو زندگی می‌کنه.

گاها ریتم کند می‌شد و اذیت کننده بود. شاید اگر همین حجم از اتفاقات در جلدهای کمتری نوشته می‌شد، هم ریتم تند‌تری داشت و هم جذابیت بیشتری.

حقیقتا انتظار جنگ‌های بزرگتر و بهتری داشتم.
از طرفی انتظار از دست دادن شخصیت‌های اصلی بیشتری داشتم، مخصوصا در طول داستان. 
 
به نظر من گاهی اوقات سبک نوشتاری و محتوای داستان برای مخاطب نوجوان سنگین و در نتیجه حوصله‌سر‌بر می‌شد.( البته این رو مخاطب نوجوان نظر بده بهتره)



شاید این نکات خیلی ریز باشند یا خیلی سخت‌گیری کرده باشم، ولی توقعم رو خود نویسنده، با قلم خوبی که داره، بالا برده. 😁♥️
در کل مجموعه‌ی جذاب و خوبیه، ارزش خواندن صد در صد داره.و واقعا خوشحالم که همچین نویسنده‌های توانمندی داریم.

بهترین جلد مجموعه به نظرم جلد یک بود.
بهترین ماجرا هم داستان خنثی‌تی و گرشاسپ.
        

          چقدر قشنگ بود. چقدر خوب درد جامعه و اجتماع رو بیان کرد. چه قلم زیبا و دلنشینی داره.
از اون کتاب‌هایی بود که بعضی بخش‌هایش رو چندباره بخونم.
        

          چی بنویسم، وقتی حتی داستان کودک هم با قلم بانو رولینگ خواندنی‌تر میشه؟!