یادداشت‌های کتابفروشی اینترنتی شائق (8)

          کتاب خوبی بود،متن ساده و روانی داشت.روایتی از زندگی آدمایی که بدون پدر بزرگ شدن،چه این نبودن  پدربه خاطر شهادت و مرگ باشه یا به خاطر حضور فیزیکی نداشتن تو زندگی شون
        

          در مورد مرغ دریایی به نام جاناتان است. بقیه مرغ های اطراف او فقط به فکر یافتن غذا هستند و لذتی از زندگی نمی برند .اما جاناتان هدف بزرگ تری دارد،می خواهداز پرواز لذت ببرد و به نقاطی پرواز می کند که بقیه مرغ ها نمی روند .او کم کم شیوه های مختلف پرواز را یاد می گیرد؛مانند یک عقاب بال هایش را جمع و صعود عمودی می کند. بزرگان دسته خیلی سعی می کنند او را منصرف کنند،از نظر آن ها جاناتان قوانین را زیر پا گذاشته است. و کسی که قوانین را زیر پا بگذارد سزایش طرد شدن است.
آن ها جاناتان را طرد می کنند و او سالیان سال مشغول تمرین و یادگیری است تا این که سال ها بعد با گروهی آشنا می شود که آن ها هم دنبال یادگیری بوده اند و به اهداف خود رسیده اند و....

پ.ن:جاناتان نماد آدمیه که می خواد راه جدیدی رو در زندگی امتحان کنه و کسی حمایتش نمی کنه ؛نماد وقتیه که باید از نقطه ی امن خودمون بیرون بیایم و از تغییر نترسیم ،شاید بارها و بار ها شکست بخوریم اما نهایتا به هدف مون می رسیم . 

        

          کتابی به شدت زیبا و تاثیر گذار؛
از زبان سوم شخص روایت می شه اما یکهو راوی عوض میشه و داستان از زبان شخصیت های داستان گفته میشه،این لحظه آدم گیج میشه،اگه حواست به داستان نباشه متوجه نمیشی از زبان کی داره صحبت میشه و به نظرم بهتر بود از گیومه استفاده بشه.
داستانی در مورد جنگ جهانی دوم و حمله روس ها به اردبیل.
چه قدر اون زمان فضای سرد و تاریکی بوده،پدر بین فرزندانش فرق می گذاره و یه نفرو بیش از حد دوست داره و این رفتار باعث غرور پسرش میشه،از نظر پدر و بقیه مردم دختر حق بیرون رفتن نداره،دختر باید فقط بشوره و بسابه،این رفتار باعث افسردگی دختر میشه؛نه تنها پدر بلکه هیچ کدوم از اعضای خانواده در اون وضعیت فرهنگی جامعه متوجه این قضئیه نمیشه.باز هم رفتار پدر که نمیگذاره پسر بزرگ تر به علاقش که کتاب و شاعری هست بپردازه و او به پسری تو سری خور و از دید بقیه دیوانه تبدیل میشه.اسم داستان برای من تداعی کننده ی دورانیه که هیچ کس به فکر دیگری نیست،هیچ کس صدای دیگری رو نمی شنوه،آدمی زاد  با درداش تنهاست
        

          قربانی شهریور روایت هایی در مورد اجاره نشینی است. گاهی از زبان مستاجران صحبت می کند،سختی هایی که تحمل کرده اند،روز هایی که در به در دنبال خانه گشته اند،تحت فشار بودن بچه هایشان که مبادا سر و صدای بازیشان صاحب خانه را اذیت کند.گاهی به خانه ی صاحب خانه سر می کشد،دوندگی هایی که کرده اند برای اینکه صاحب خانه شوند،یهو یک مستاجر می آید و در و دیوار را پر از خط و خش می کند ،یا مستاجری که کرایه خود را نمی پردازد.
جدا از مسائل و مشکلات اجاره نشینی خانواده هایی بوده اند که رفتار صاحب خانه با آن ها مثل رفتار اعضای یک خانواده بوده؛مهربانی های آنها دل کندن از آن خانه را سخت می کرده .اما چاره چیست رفتنی باید برود ،مستاجر آدم یکجا نشین نیست.

        

          این کتابو دو سه روزه تموم کردم این قدر که شیرین بود،۲۵ روایت واقعی از شادی ها و ناراحتی ها و تجربیات آدم های مختلف.شاید داستان زندگی آدما رو زیاد خونده باشیم ولی به نظرم این کتاب نگاه جدیدی به آدم ها داشت. این که بی تفاوت از کنار کسی رد نشیم ،از کنار شکست ها و موفقیتاشون،شاید حرف جدیدی برای گفتن داشته باشه.وقتی کسی در مورد اتفاقایی که براش افتاده حرف میزنه شاید برای ما بی معنی باشه اما برای اون آدم یه دنیاست،ما نمی دونیم چند بار افتاده و پاشده ،چه زخمایی به دلش وارد شده .یکی از داستانای این کتاب خیلی برام جالب بود ؛دو تا آدمی که مشکل ذهنی دارن با هم ازدواج می کنن و به شدت عاشق همن ،دختر قرصای خودشو نمیخوره می ده به شوهرش که اون بخوره حالش خوب شه 😍.حقیقتا با خوندن این داستان گریم گرفت .