یادداشت‌های خورشید بانو (23)

          داستان کتاب حول محور زری میگردد،یک زن،یک همسر،یک مادر ...


وقایع کتاب مربوط به شیراز در زمان جنگ جهانی دوم است.
با اینکه ایران در جنگ جهانی دوم کشوری بی طرف بود،با اینحال به علت موقعیت استراتژیکی و منابع در تمامی دوران جنگ تحت اشغال انگلیس و شوروی بود.
انگلیس و شوروی بخش زیادی از غلات ایران را به تصرف سربازان خود در آورده بودند و به همین دلیل مردم ایران در قحطی به سر می‌بردند.

در فصل نخست کتاب متوجه بیزاری یوسف از وضع جامعه شدیم و دیدیم که از اظهار عقیده اش در میان جمع ابایی ندارد . زری همواره نگران او و عقاید اوست ،یوسف نگران مردم و رعیت است و زری نگران او و بچه هایش .



شخصیت پردازی کتاب فراتر از حد انتظار بود ، با اینکه مدت ها از خواندن کتاب می‌گذرد، هربار که به هر یک از شخصیت ها فکر میکنم
در ذهنم جان می‌گیرند.
 به نظر من زری نماد تمام عیار یک زن بود کسی که تمامی دغدغه اش  همسر و فرزندانش است و همواره و در هر لحظه به فکر آن هاست.


نویسنده توصیفات دقیقی از مکان ها ارائه داده بود و فضای کتاب را ملموس کرده بود و جزئیات مناسبی به داستان اضافه شده بود ،جزئیات و توصیفات نه آنقدر زیاد بودند که داستان کشش اش را از دست بدهد و نه به قدری کم که به فضا سازی نقصی وارد کنند.

در کل این کتاب را پیشنهاد میکنم شاید در ابتدا انس گرفتن با لحن کتاب کمی دشوار باشد ولی به مرور به لحن عادت خواهید کرد و مطمئنا لذت خواهید برد(در ادامه شاید اسپویل) ___________________________________ 
گرچه پایان کتاب اشک من را در آورد
        

          کتاب درباره دختری یتیم به اسم فنگ رونین یا رین هست که تحت سرپرستی خانواده فنگ قرار دارد.
 پدر خوانده و مادر خوانده رین قاچاقچی مواد مخدر هستند و برای سهولت کارشان میخواهند  رین را به ازدواج بازرس روستا در بیاورند.
رین برای خلاصی از شرایط به وجود آمده سعی می‌کند خود را برای آزمون کجو  در عرض دوسال آماده کند و در دانشکده نظامی سینگارد پذیرفته شود...
نویسنده توانسته به بهترین شکل ممکن دنیای ظالمانه و تیره و تاریک کشور نیکان را به تصویر بکشد .
رخداد و وقایع کتاب سریع اتفاق می‌افتند، و متن به جزئیات اضافی نمی‌پردازد و روند داستان خسته کننده نیست .
شخصیت پردازی خوب بود اما می‌توانست بهتر باشد .
داستان عاری از هر گونه کلیشه های عاشقانه بود و این به نظرم خوب بود.
این کتاب جز معدود کتاب هایی شد که می‌توانست احساساتم را برانگیزد. 
امیدوارم در جلد های بعدی احساسات برانگیخته شده در من توسط این کتاب خوبتر باشند.
در نهایت میتوانم بگویم که کتاب خوبی بود اما غم انگیز بود اگر نویسنده شخصیت های کمتری میکشت چیزی از داستان کم نمیشد. 
 


 
        

          سرانجام جلد دوم مجموعه هم به پایان رسید 
تصویر بالا شهر قسطنطنیه پایتخت روم شرقی است 
شهری که بیش از نیمی از داستان این جلد در آن جا روایت می‌شود
  وقتی که آتیلا رهبری وحشی قوم هون  به فکر فتح روم غربی می‌افتد 
تا می‌تواند در صدد جمع کردن متحد برمی آید
امپراطور تئودوزیوس،امپراطور روم غربی سردار شایسته و میهن پرست و قهرمان داستان ما مارسیان را برای اتحاد با روم شرقی به قسطنطنیه می‌فرستد.
  مارسیان در ابتدای ورود به قسطنطنیه خیلی زود محبوب مردم آن دیار می‌شود و گمان می‌کند که می‌تواند به آسانی پیمان اتحاد با روم شرقی را ببندد اما در آنجا مشکلاتی برایش یکی پس از دیگری پدید می آیند و حتی فرصت برگشتن به روم غربی برایش پیش نمی آید .
 در این میان جنگ بین هون ها و رومیان در میگرد و باقی اتفاقات.

 در کل در این جلد از  مجموعه شاهد خونریزی های آتیلا ،خدعه و فریب های کریزافیوسِ خواجه ،تدابیر مارسیان،جنگاوری های ژنرال آی توس و... هستیم.
قطعا مطالعه این کتاب رو به شدت پیشنهاد میکنم 
و قول میدم که اگه مجموعه رو بخونید حتما لذت خواهید برد و نکات تاریخی زیاد و مفیدی در قالب پاورقی یا حتی در طول داستان خواهید خواند.
        

          یادمه موقعی که پنجم ابتدایی بودم این کتابو از کتابخونه محلمون امانت گرفته بودم و انقدر غرق این کتاب میشدم که به خودم میومدم میدیدم چندین ساعت گذشته 
خیلی این کتابو دوست داشتم و دارم 
غرق دنیای کتاب شده بودم ضرب المثل های خیلی زیادی از این کتاب یاد گرفتم،نقاشی های داخل کتاب رو بار ها و بار ها میکشیدم و ضرب المثل هارو بار ها و بارها تکرار میکردم 
این کتاب مثل قبل تو قلبم جا داره  
خیلی متن روانی داره و هم برای بچه ها و هم بزرگسال ها مناسبه و خوندنش خالی از لطف نیست.

        

          بالاخره این کتاب تموم شد.
نمیدونم چطوری در موردش قضاوت کنم 
اما روابط و احساسات خیلی خوب تو این کتاب به تصویر کشیده شده بودن
از خوندش لذت بردم اما نمیدونم به دلم نشسته یا نه داستان نسبتا خوبی داشت اما از همون اول تونستم حدس بزنم قاتل کیه
اواخر کتاب رو بر خلاف اوایلش یک نفسه خوندم 
از لحاظ شخصیت پردازی و روانکاوی شخصیت ها این کتاب عالی بود
اما از لحاظ داستانی فکر کنم چنگی به دلم نزده
بازم بین اینکه از این کتاب خوشم بیاد یا نه موندم
وقتی تموم شد اون حسی رو نداشتم که موقع کتاب هایی که ازشون خوشم میومد داشتم
به نظرم نویسنده میتونست پایانشو کوبنده تر و بهتر بنویسه
 

        

          به عنوان ی داستان کوتاه خوب بود پایان بندی خوبی داشت
جریان داستان نه کند بود نه تند
قلم نویسنده شیوا و روان بود و میتونستی مکان هارو به خوبی در پس ذهن ببینی 
دوستش داشتم
        

           دیشب تا ساعت ۳ صبح بیدار بودم تا تمومش کنم
نمیدونم منو چرا اونطوری در خودش غرق کرده بود
نمیدونم چرا اما عاشقش شدم 
چرا این کتاب انقدر ناشناخته س صددرصد داستانش ۱۰۰ بار بهتر از بیشتر کتاباییه که الکی و بیخودی معروف شدن
این کتابو چند ماه پیش  گرفته بودم 
اما نمیدونم چرا اونموقع که پنج شش صفحه ازشو خوندم خوشم نیومد و خیلی هم خوشحالم که اونموقع نخوندمش چون الان میخوام  حافظه ام پاک بشه و دوباره بخونمش 
از خوندنش واقعا لذت بردم 
قلم نویسنده شیوا بود
خیلی داستان پر کششی بود
شاید نقایصی داشته باشه 
هر داستانی کمبودی داره و اون کمبود به سلیقه خواننده مربوط میشه 
شاید این کتابو بخونین خوشتون بیاد شاید هم نیاد اما من لذت بردم 
اما نویسنده میتونست پایان بندی خیلی بهتری داشته باشه پایان بندیش بد نبود اما میتونست بهتر بشه
        

          اون موقع که‌ این کتابو خوندم_تقریبا ۶ سال پیش_ عاشقش بودم خیلی خوب بود بعد از پایان هر فصل تو تصمیم میگرفتی که چیکار کنی و مطابق با تصمیمت باید به یه صفحه مشخصی میرفتی 
یادمه ۳ بار خوندمش و هر دفعه تصمیمات متفاوت میگرفتم و بازهم فک کنم بعضی از صفحات نخونده شده باقی موند
دلم میخواد دوباره برم سراغش
        

          از درد مبهمی رنج می‌برد دردی که تفسیر آن خارج از قلمرو کلام و درک عقل بود

این کتاب واقعا همه چی تموم بود عاشقش شدم اما یه ایراد داشت
و اون هم غم بیش از حد ملموسش  بود اما این غم نقص کتاب نبود بلکه نقص زندگی ونگوگ بود
این کتاب گستره دید من رو نسبت به نقاشی های این هنرمند و نقاشان دیگه وسیع تر کرد
اما به نظرم ونگوگ با همه چیزایی که سرش اومده باید به داشتن برادری مثل تئو خدارو شکر می‌کرد
تئو تنها کسی بود که هیچ وقت ونسانو تنها نذاشت 
به قول خود نویسنده:
'آنها حتی در مرگ هم یکدیگر را تنها نگذاشتند'
        

          دومین کتابی بود که از این نویسنده خوندم عالی بود
منو به خوندن دیگر آثار این نویسنده ترغیب کرد
ایده جالبی داشت و نویسنده از ایده بهترین استفاده رو کرده بود 
تقریبا از همه عناصری که در یک داستان خوب عاشقانه میتونست وجود داشته باشه استفاده شده بود و در حدی نبود که باعث دلزدگی بشه
متن هم که شیوا و روان بود 
توضیحات و توصیفات نه کم بود که نتونی با داستان درگیر بشی نه اون قدر زیاد بود که حوصلتو سر ببره 
در کل کتاب خوب و جالبی بود طوری که نمیخواستم تمومش کنم
        

          نمیدونم چرا با این داستان جالب و خوبی که داره مشهور نشده ایمجنوعه عالیهههه عالی
        

          اصلا ازش خوشم نیومد به قول خانم خلیلی که تو بخش نظرات گفتن نویسنده اصلا هدفی از نگارش کتاب نداشته آخرش باید بهتر تموم میشد
        

          اتفاقات این جلد نسبت به جلد 1 با سرعت بهتری دارن اتفاق میفتن،هیجان انگیز تر میشن   و من  کشش و تمایل زیادی نسبت به خوندن این جلد داشتم عالی بود
        

          الحق که از اسمش همه چیز پیداست
        

          این مجموعه طوریه  که دلت نمیخواد تمومش کنی عالیه عالی!
        

          برای سنین زیر ۱۵ سال توصیه میشه من که تو اون زمان این کتاب و خونده بودم عالی بود فانتزی جالبی داره به علاوه اینکه قلم نویسنده شیوا و ساده بود و خواننده به خوبی متوجه اتفاقات  میشد
        

          این کتاب خیلی خوب بود همیشه کتاب های این نویسنده خالی از کلیشه هستش پیشنهاد میکنم هر سه جلد رو بخونید داستان پر ماجرا و متفاوتی داره
        

          عالی 
همه ی قصه های مشهور ایرانی تو همین کتابن
        

          این کتاب به نظرم در کل کتاب خوبی بود و با پی نوشت ها درستی مسائل عنوان شده در کتاب اثبات میشد،فضای متفاوتی داشت،فضای راز آلودی داشت که تا آخر کتاب هم مبهم موند اصلا به هویت شخصیت اصلی پی نبردیم، یکی از عیب هاش این بود که گاهی  توقفی بین اتفاقات نبود و حوادث پشت سرهم رخ میداد و همین باعث میشد حوصله خواننده سر بره