یادداشت‌های فاطمه عظیمی (فارال) (6)

          متاسفانه فکر میکردم نشر چشمه ترجمه خوبی داشته باشه که اشتباه میکردم، انقدر ایرادات نگارشی و سانسور و...داشت که شبیه کتابهای ۵۰ درصد تخفیف غرفه‌ها شده بود.
اما موضوع کتاب زیباست، جنگ بین مرگ و زندگی، تمایل به بقا اما مرگ در یک قدمی...
دو نوجوون که با سرطان دست و پنجه نرم میکنن و عاشق همدیگه میشن، و یه پایان باز و غیر قابل پیش‌بینی. 
        

          حیف کتاب به این خوبی که تا حدی مهجور مونده.
داستان خوبی داره و رنج زنان اواخر دوره قاجار رو نشون میده. کتاب بسیار دردناکه و واقعیت‌های تلخی رو به قلم کشیده، محاله با خوندنش رنج شخصیت اصلی رو درک نکنید. یه ستاره کم دادم بخاطر طول و تفصیل زیاد.
        

          خیلی خوشحالم که این کتاب در ادامه جزیره سرگردانی نوشته شد، وگرنه پایان جزیره سرگردانی من رو دق می‌داد:)
نقطه عطف کتاب هم پیروی نکردن هستی از واژه "تمکین" در نامه سلیم بود که باعث شد هستی از چارچوب‌هایی که سلیم و جامعه براش ساخته بودن و ارزش‌های خودش نبودن خلاص بشه.
        

          اگه دلتون میخواد یه کتاب تاریخی به زبان ساده و شیرین بخونید که هم داستانی باشه هم عاشقانه هم تاریخی هم هیجان هم لذت، هم لبخند به لبتون بیاره و هم گاهی همراه اون لبخند نم اشک به چشماتون بیاد، آتوسا رو از دست ندید. بی شک یکی از بهتریناست.
        

          اگه دنبال یه کتاب خوب و جامع درباره نویسندگی زنان چه در حیطه داستان و رمان و چه در روزنامه نگاری هستید کتاب مناسبیه. از ابتدا که زنان قلم به دست گرفتن شروع میشه و تقریبا تا زمان خودمون جلو میاد.
        

          من این کتاب رو چندروز پیش تموم کردم و به اندازه‌ای شاهکار بود که هنوز نتونستم کتاب تازه شروع کنم. 
فضای طنز، شخصیت پردازی حتی فرعی‌ها شاهکار، جذاب بطوریکه نمیشه زمین بذاریش، و با وجود اینکه تقریبا همه داستان در یک خانه اتفاق میفته به هیچ وجه خسته کننده نیست. بشدت پیشنهادش میکنم.