کاش ی خورده بیشتر روش کار می شد،مثلا از زبان داریوش بزرگم می بود،به نظرم ارزشش رو داشت
        

          خیلی دوستش داشتم. ولی کاش درباره ی کمبوجیه کمی صادق تر بود. احساس می کردم خیلی اغراق شده.
        

          من این کتاب رو چند سال پیش خوندم (چند بار) و به جرات می‌تونم بگم که یکی از بهترین رمان‌های تاریخیه. زبان، پیشبرد داستان و شخصیت‌پردازی عالیه.پس  به کسانی که رمان-تاریخ دوست دارن پیشنهاد می‌کنم که این کتاب رو بخونن. به کسانی که دوست ندارند هم پیشنهاد می‌کنم چون بسیاری رو دیدم که با خوندنش نه فقط به رمان تاریخی که کلا به تاریخ علاقه‌مند شدن. 
پس در یک کلام، طیفی که بهشون پیشنهاد می‌کنم شامل همه‌ست. 😊
بخش عاشقانه‌ی کتاب که عمده‌ی قسمت داستانی رو شامل میشه بسیار خوب دراومده و کاملا تونسته اون وظیفه‌ی عمده‌ی جذاب کردن تاریخ رو به انجام برسونه. 
اما...
من دوتا مشکل بزرگ با بخش تاریخی این کتاب دارم
نخست این که به گواه همه‌ی تاریخ نگاران،کورش بزرگ تنها یک همسر داشتن و همه‌ی پنج فرزندشون هم از همون یک همسر بودن. حالا کتزیاس گفته نام این همسر آمیتیس بوده بقیه‌ی تاریخ نگارها گفتن کاساندانا بوده. اما هیچ کس نگفته که کورش بزرگ دو همسر داشتن. خب نویسنده اومده آتوسا و خواهرانش رو از مادری متفاوت با کمبوجیه و بردیا گفته که اصلا نفمیدم چرا و چه لزومی داشت.
مشکل دومم اینه که بخش‌هایی که درباره‌ی شاه کمبوجیه گفته میشه، خیلی بی‌رحمانه و اغراق‌آمیزه. نوشته‌های هرودوت هزاربار اغراق آمیزتر شده و در کتاب اومده. در حالی که یافته‌هایی مانند تندیس اوجاهورسنه، سنگ آرامگاه گاو آپیس و... حتی درستی گفته‌های هرودوت درباره‌ی شاه کمبوجیه رو هم زیر سوال میبره و یه جورایی ردشون می‌کنه. درباره‌ی این که شاه کمبوجیه واقعا چه کسی بوده، نوشته‌های یوزف ویسهوفر خیلی سودمند هستن. پیشنهاد می‌کنم که خونده بشن. چندتا مقاله هم هست که سر فرصت و در یک پست خلاصه‌شون رو می‌نویسم. این شاه بزرگ، باید اونجوری که بوده به مردم شناسانده بشه نه اونجوری که دشمنان ایران خواستن.
        

          ممنون از خانم افشار که اینقدر قشنگ تاریخ و تمدن رو در قالب داستان به ما یاد دادن 🌱
        

          بعد از دوبار خوندن این کتاب میگم که یکی از بهتریناس 
یه رمان تاریخیه که به شدت به کسایی که:
_مسلما عاشق تاریخن 
_میخوان اطلاعاتشون رو به زبون ساده درباره ی آیین ها و اتفاقات دوره ی هخامنشی بالا ببرن 
_دنبال یه جریان عاشقانه آرومن
_یا حتی دنبال انگیزه ان ( خودم دومین بار به این علت خوندم )
به شدت پیشنهاد میکنم
🦋💙
        

          اگه دلتون میخواد یه کتاب تاریخی به زبان ساده و شیرین بخونید که هم داستانی باشه هم عاشقانه هم تاریخی هم هیجان هم لذت، هم لبخند به لبتون بیاره و هم گاهی همراه اون لبخند نم اشک به چشماتون بیاد، آتوسا رو از دست ندید. بی شک یکی از بهتریناست.
        

          جدا از بخش تاریخی کتاب که نویسنده سعی کرده بود تصویر دقیقی رو به نمایش بذاره و در کارش هم موفق بود جدا از همه این ها ؛ من  بخش های عاشقانه اش رو بسیار دوست داشتم ! خیلی بیشتر  از صرفاً یک داستانه عاشقانه در تاریخ بود ، یک نوع عاشقانه کلاسیک بود که بدجور به دلم نشست . چطور بگم ؟ بذارید اینطوری بگم که اگر هیچ کدوم از شخصیت های این کتاب واقعی نبودند و به هیچ دوره خاصی از تاریخ هم مربوط نمی شد و فقط کتابی عاشقانه بود که تماماً حاصل تخیل نویسنده بود باز هم من دوستش داشتم ! اشتباه برداشت نکنید ، بخش تاریخی کتاب به مراتب از عاشقانه آن بیشتره اما همان اندازه عاشقانه اش هم با کیفیته . 
        

          کتاب خوب و دل چسبی بود