یادداشت‌های محمد مهدی بیکدلو (9)

        این کتاب رو میشه یکی از کتاب‌هایی دونست که با وضعیت اقتصادی و اجتماعی روسیه تزاری عجین شده. دو شخصیت کتاب به نام ماکار و واروارا هر کدوم نشان دهنده قشر خاصی از مردم روسیه هستن؛ ماکار که به عنوان کارمندی دون پایه توی یک اداره کار میکنه و زندگی به شدت محقری داره که یک اتاق کوچیک و کثیف و نمور رو به زور اجاره کرده. واروارا که دختری جوون و ضعیفه که داره با فقر میجنگه و درگیر یه عشق با ماکار شده، عشقی که ماکار به صورت حامیانه و پدرانه به اون ابراز میکنه، ولی واروارا مجبور میشه به خاطر فرار کردن از فقر، فرار کردن از اینکه دائم از ماکار پول قرض بگیره و اصطلاحا صورت خودشو با سیلی سرخ کنه، با سرپرست خودش بیکوف ازدواج کنه و ماکار رو به حال خودش رها کنه.
این کتاب حاصل نامه نگاری های این دو شخصیت هست و در خلال این نامه ها متوجه سیر زندگی اونها و روزمرگی اونها میشیم؛ جاهایی که با امید کتاب رو میخونیم و منتظر اتفاقات خوبی مثل ازدواج هستیم، جاهایی که با هر جمله کتاب اشک میریزیم و به غایت درک میکنیم وضعیتی که ماکار و واروارا توش گیر افتاده بودن و دلایلی که اونها از هم جدا شدن. 
این نکات ویژگی های مثبت و منفی فراوانی داره ولی اگر دوست دارین با کتابی گریه کنین گزینه خوبی میتونه براتون باشه به علاوه اینکه میتونین با قلم داستایفسکی وقتی یه نویسنده تازه کار بود آشنا بشین و با بقیه کتابهاش مقایسه کنین.
جالبه بدونین یکی از مهم ترین دلایلی که داستایفسکی به سیبری تبعید شد نوشتن این کتاب بوده.
      

با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش می‌شود.

21

          بخوام از موضوعش بگم، موضوع جدید و جذابی بود تا حالا ندیده بودمش و خوندنش جالب بود. اما از نظر محتوا، این داستان توی یه شهر نسبتا کوچیک اتفاق میفته و شخصیت های مختلف کتاب خیلی بهم ربط پیدا میکنن که طبیعیه چون وقتی یه چیزی برای ما خوشاینده به رفقامونم پیشنهادش میکنیم ولی توی داستان شخصیت های غریبه هم خیلی بهم ربط پیدا میکنن.
توی داستان سه تا دزد به طور اتفاقی توصیه هایی به انسان های مختلف میکنن که خیل توی زندگی کمکشون میکنه و خود اون سه نفر هم چیزای زیادی از این اتفاق یاد میگیرن.
کتاب نسبتا جذابی بود و توی سبک سورئال یچیز جدید بود ولی نویسنده میتونست بیشتر روش کار کنه و یکم قوی ترش کنه. شخصا از کتابایی نیست که چند سال بعد یادم بیاد و ازش تعریف کنم چون زیاد باهاش ارتباط نگرفتم و باهاش خو نگرفتم.
اگه کسی توی این سبک و موضوع کتابی بخواد میتونه کتاب خوبی براش باشه و ازش لذت ببره. در کل ارزش یک بار خوندن رو داره و میتونه توی بربه های مشخصی به انسان های مختلف کمک کنه. البته که برای من اینطوری نبود.....