یادداشت محمد مهدی بیکدلو

                از اولین کتاب‌های عاشقانه ای بود که خوندم و با اینکه خیلی دربارش صحبت میکردن و تبلیغش میکردن، اینقدر ارزش تعریف و تمجید رو نداشت.
روند کتاب به شدت کند بود با اینکه کتاب هم تعداد صفحات زیادی نداره اما بازم شما رو خسته میکنه ولی توی نقطه پایان، اوج میگیره و جوری داستان تموم میشه که واقعا بهت‌زده میشین طوری که عمرا نمیتونین پایان این کتاب رو حدس بزنین.
بنظر من نوجوونا این کتاب رو بپسندن با اینکه من سه ستاره رو برای پایانش میدم و بنظرم بیشتر کتاب خیلی خسته کنندس.
با خودتونه بخونین یا نه ولی توصیه میکنم سراغ کتاب‌های عاشقانه دیگه برین