یادداشت‌های مهشید (61)

          چه فاجعه ای بود این
        

          Well, i have a new obsession
I can't stop reading this
        

          پر از حس آرامش،دیالوگ های قشنگ،داستان پر کشش 
نمیدونم چی‌بگم ،فقط از اون کتاب هایی بود که قلبمو لمس میکرد و حالمو خوب میکرد
        

          یه یتیم خونه بی عیب نقص،بچه هایی که باهم مثل خانوادن،مسئول مهربونی که مثل مادرشونه،هرچقدر بخوان میتونن بازی کنن و خوش بگذرونن اما هیچوقت نمیتونن از مرز های یتیم خونه اونور تر برن و تا الان اصلا دنیای بیرون رو ندیدند.و یک روز به طور اتفاقی دونفر از باهوش ترین بچه های این یتیم خونه به راز اونجا و دلیلی که اونجا نگه داشته شدند پی میبرن....
این مانگا فوق العادست.
        

          برای آشنا شدن با یونگ و طرز فکرش و شروع یونگ خوانی خوبه.
        

          شروع کتاب خوندن من از این مجموعه شروع شد،وقتی کلاس چهارم دبستان با شوق و ذوق توی صف کتابخونه مدرسه صبر میکردم تا نوبتم بشه و این کتاب هارو قرض بگیرم و بخونم،با اینکه الان دقیق یادم نیست ماجراهای کتاب رو ،اما هنوز حس و حال و خوشحالی اون روزهام رو یادمه
        

          یه سری کتابا هستن‌که شاید چیز خاصی نداشته باشن،شاید کلیشه ای باشن، شاید از اولش بتونی حدس بزنی آخرش قراره چه اتفاقی بیفته اما بازم دلیل نمیشه دوستشون نداشته باشی و بهت حس خوبی ندن و این دقیقا یکی از همون کتاب هاست.
        

          چی میتونم در وصف قشنگیش بگم آخه؟؟جز اینکه واقعا کنار این دختر کوچولوی موقرمز پرحرف زندگی کردم و قد کشیدنش رو دیدم
        

          این کتاب برای مدت طولانی ای توی کتابخونه ام بود اما هیچوقت نتونستم کامل بخونمش تا الان،همیشه تا صد صفحه اول میخوندم و بعد قیدش رو میزدم،حقیقتا هم از نظر من تا دویست صفحه اول داستان هیچ جذابیتی نداره،انگار فقط روتین زندگی یه خانواده رو تعریف میکنه،اما از حدود صفحه دویست به بعد داستان برام جذابیت پیدا کرد و بالاخره این شد که تونستم تمومش کنم،طوری که گاهی حتی نمیخواستم کتاب رو زمین بزارم.
چیزی که خیلی دوست داشتم شخصیت های کتاب بود،هر شخصیتی خیلی دقیق و با جزییات توصیف شده،به ویژگی های اخلاقی هرکدوم خیلی با دقت پرداخته شده و این موضوع رو من خیلی دوست دارم چون باعث میشه بتونم بیشتر و بهتر شخصیت هارو درک کنم و باهاشون ارتباط برقرار کنم.
از ابتدای کتاب نتونستم با شخصیت فانی ارتباط برقرار کنم،برای اینکه یک سری از ویژگی های اخلاقیش روی اعصابم بود،اینکه دختر ساکت و مظلومی بود،اکثر مواقع سکوت میکرد و احساسات خودش رو به زبان نمی آورد،وقتی توی مخمصه می افتاد منتظر کسی بود که از راه برسه و نجاتش بده،توی تصمیم گیری ها منتظر نظر بقیه میموند،تا فصل آخر کتاب ناخودآگاه توی ذهنم تلنگری خورد،صدایی توی ذهنم گفت میدونی چرا نمیتونی با فانی ارتباط برقرار کنی؟با خودم فکر کردم چرا،بعد به تک تک ویژگی های اخلاقی فانی فکر کردم و تازه فهمیدم منم همه اون ویژگی هارو دارم،من نسبت به شخصیت فانی گارد میگرفتم چون اون من رو یاد خودم مینداخت.چیزهایی از درون خودم که توی ناخودآگاهم ازشون بدم میومد ،همشون توی شخصیت فانی وجود داشت‌‌.
چیز دیگه ای که دوست داشتم،وجود شخصیت منفوری مثل خانم نوریس بود،وجود همچین شخصیت هایی توی داستان خوشحالم میکنه باعث میشه حرصم دربیاد از کارهاشون و خب همین داستان رو از یکنواختی درمیاره به نظرم.
پایان کتاب یکم قابل حدس بودم و خب شاید هم یکم کلیشه ای،اینکه همه به خوبی و خوشی کنارهم زندگی کردند و هرکسی سراغ زندگی خودش رفت. 
در کل کتاب رو دوست داشتم،اما به نظرم برای یکبار خوندن خوبه،کتابی نیست که باز هم بخوام سراغش برم و دوباره بخونمش،اما خب برای همین یکبار خوندن هم حالم رو خوب کرد،تصور طبیعت منسفیلد و زندگی کردن توی اون محیط احساس خوبی بهم میداد و احساسی که موقع خوندن این کتاب داشتم رو همیشه یادم میمونه.
        

          این جلد رو خیلی خیلی بیشتر دوست داشتم،به شخصیت ها خیلی بیشتر پرداخته شده بود،همچنین شخصیت های دوست داشتنی جدیدی مثل دیوی،آقای هریسون و دوشیزه لوندر که با ماجراهاشون داستان رو پر از قشنگی میکردند،به داستان اضافه شدند.
        

          این کتاب واقعا فاجعه بود، موضوعش قشنگ بود و به نظرم میتونست داستان فوق العاده ای ازش دربیاد ولی حیف که نویسنده داغونش کرده بود،به هیچکدوم شخصیت ها درست و حسابی پرداخته نشده بود،همشون گنگ بودند،خیلی جاها خود داستان گنگ بود و اصلا نمیشد فهمید داره چه اتفاقی میفته،روند داستان شدیدا کند و حوصله سر بر بود،با تموم شدنش واقعا یه نفس راحت کشیدم
        

          داستان غم انگیزی از تنهایی،آدم های تنها،کسایی که دنبال هم صحبتی میگردن،میل به محبت کردن،آرزوهای محال،آرزوی تعلق داشتن به جایی،امید به آینده ای که توش دیگه تنهایی ای نباشه
لنی طفلک،در کل طول داستان دلم میخواست پیشش‌بودم‌و محکم بغلش میکردم، حیف که سرنوشتش اینجوری بود،حیف که نتونست به آرزوهای کوچکش برسه.
        

          شاید داستان درظاهر خیلی ساده به نظر برسه ولی ابدا اینطوری نیست و حرف های زیادی برای گفتن داره.تلاش کردن،ناامید نشدن،موفقیت یا شکست...
شاید آخر داستان به نظر برسه پیرمرد شکست خورد،ماهی ای که اینقدر برای شکار کردنش تلاش کرد از دست رفت،اما به نظر من این شکست نبود،اون برای خواسته اش هرچقدر میتونست تلاش کرد،حتی بیشتر از توانش هم تلاش کرد،هیچوقت ناامید نشد،شک نکرد،عقب نشینی نکرد،پشیمون نشد،از هدفش دست نکشید .زندگی به نظر من همینه،مهم نیست آخر مسیر به اون چیزی که میخوایم نرسیم،یا از دستش بدیم،همین که براش تلاش کردیم و بیخیالش نشدیم یه موفقیت بزرگه.
        

          حرف زیادی ندارم برای گفتن ولی پنج ستاره برای حس و حال خوبی که بهم داد.این روز ها زندگی خیلی سخت برام میگذره و مشکلات زیادی دارم اما وقتی این کتابو دستم میگرفتم،همه چیز رو فراموش میکردم و حالم خوب میشد.
        

          همیشه توی زندگیم در حال مقایسه خودم با بقیه آدما بودم،این اواخر حس میکردم از زندگیم به درستی استفاده نمیکنم،پر از حسرت بودم،فکر میکردم باید زندگی دیگه ای داشته باشم،جور دیگه ای زندگی کنم تا آدم خوبی باشم،میگن همیشه هر کتابی رو دقیقا توی زمانی که بهش نیاز دارید میخونید و من دقیقا توی این بازه زمانی از زندگیم به این کتاب نیاز داشتم.خیلی از حسرت های ما واقعی نیستن،زندگی های رویایی ای که توی ذهنمون داریم و فکر میکنیم اگه اونجوری زندگی کنیم نسخه بهتری از خودمون هستیم حقیقت ندارند،این زندگی تنها چیزیه که ما داریم پس بهتره به جای حسرت خوردن و انتظار یه زندگی بهتر رو داشتن،دست به قلم بشیم و کتاب همین زندگیمون رو همونجوری که دوست داریم بنویسیم.این ها تمام چیزی بود که کتاب سعی داشت بهم بگه.
اگه شما هم دچار این حسرت هایید،اگه در آرزوی یک زندگی بهتر،این زندگیتون رو نادیده میگیرید،اگه خودتون رو با دیگران مقایسه میکنید و میخواید همیشه آدم بهتری باشید حتما این کتاب رو بخونید.
        

          درسته کتاب برای رده سنی کودک و نوجوانه،اما به نظرم حتی نظر یه نوجوان رو هم جلب نمیکنه:/
هیچ چیز خاصی نداره،صرفا خاطرات کودکی یک دختر و پدرش توی پاریسه،بدون هیچ سر و تهی و اتفاق خاصی.
        

          واقعا اعصابم خورد میشه وقتی میبینم کلی درخت قطع میشه،کلی کاغذ حروم میشه که همچین چرت و پرت هایی چاپ بشه!!!این چی بود مثلا؟ شعر؟ سخنان گرانبها؟ 
به نظرم به خودتون زحمت ندید سمت این کتاب برید،جملات فاخر این کتابو میتونید توی بیو و کپشن های اینستاگرام به وضوح پیدا کنید.
باز خداروشکر که پی دی افش رو خوندم و بابتش پولی ندادم