یادداشت‌های داود عبدی (32)

          فرمود برادر واقعی از گوگرد سرخ کمیاب تر است؛ اما اگر او را یافتی تمام وجودت را به او ببخش...
        

          مردی ماورای باور ما
از فراسوی زمان
از میان ما بود اما با ما نبود
دل در گرو یاری داشت که ارزش جان دادن داشت
        

          داستان سقوط؛ سقوط انسانهایی که بیراهه رفتند و نصیحت دلسوزان رو نشنیدن؛ تلخه اما عبرت انگیز
        

          روزمره هایی ناب از انسانی که مشهور آسمان بود؛ همو که با یک جمله اش عاقبت بسیاری را تغییر داد
        

          گفت حاجی تو که زیاد میری عراق منم ببر زیارت عتبات مونده تو دلم
حاج قاسم جواب داد: خطر دارهالان داعش هست و نمیشه
گفت اگه خطر داره برا تو هم هست دیگه
گفت من اگه شهید بشم ده تا مثل خودم هست اما برا تو جایگزبن نداریم
الهی که بتونیم انقدری قوی رشد بکنیم که جایگزینی برامون نباشه🌹
        

          ابرمردی که عادی تر از ما زندگی میکرد🌹❤️
        

          اصالت و نجابت که داشته باشی تو سخت ترین شرایط هم میشه روی اصول پایبند بود
        

          کتاب خوبی بود و بهره بردم؛ هر چند شناخت علی علیه السلام خارج از توان ماست اما آب دریا را اگر نتوان کشید هم بقدر تشنگی باید چشید
        

          بیاید قبول کنیم از این جنس آدمها عقبیم
و بیاید تلاش کنیم بهشون برسیم🌹
        

          خطر جمعیت از اون خطرهایی هستش که تن و بدن آدم رو به لرز درمیاره؛ نه فقط ایران بلکه خیلی از کشورها درگیر این مسئله شدن
        

          اشعار پروین خیلی دلنشین و زیباست؛ مخصوصا شعر "گفت و گوی مادر موسی و خداوند"
        

          کتابی که باید خوند و با امام حسین بیشتر مانوس شد
        

          این کتاب هنر در لحظه زندگی کردن را به ما می آموزد
        

          از دید ما عاشورا پر از سختی های بی شماری هستش که گریه آوره و تاریخ رو عزادار کرده
اما از زاویه دید امام حسین عاشورا پر از لذتهایی هستش که آرامش داره؛
راز این آرامش رو در این کتاب بخونید
        

          به خاطر تیپ و قیافه تو سپاه استخدامش نمیکردن
فکرش رو بکنید این کوتاه نظری ها قرار بود چه نعمتی رو از ما سلب کنه
        

          همدان سرد بود اما گرمای ایمان و عشق زندگی رو حسابی دلچسب کرده بود براشون
فراز و نشیب های زیاد هم حتی نتونست اندکی از دلدادگی این خانواده کم کنه
        

          چند روز پیش کانال کمیل بودیم
ورودیش نوشته: گردان کمیل هنوز زنده اس
جای خیلی بزرگی نیست
اما هون جای کوچیک پر از رمز و رازه
نمیدونم چطور توصیف کنم حال و هوای اونجا رو
ولی قطعا بعد رفتن میفهمی که گمشده ای رو پیدا کردی
        

          مشکل ما آدمها اینه که در زندگی به وضعیت موجود راضی هستیم و برای تغییر به وضعیتی بهتر تلاش کافی نمیکنیم؛ میدونیم فراتر از این محدودیتهایی که داریم دنیایی بهتر رو تجربه خواهیم کرد، اما توان کافی برای عبور از موانع رو در خودمون ایجاد نمیکنیم؛
این رمان میتونه انگیزه ای هر چند مقطعی رو برای حرکت در خواننده ایجاد بکنه
        

          پیکر و جسم که مهم نیست؛ اگه چند انسان برای یک هدف با راهبردهای مختلف و در زمان های مختلف با روشهای گوناگون زندگی کنن اما در نهایت راه و هدف هم دیگر رو تکمیل کنند، میشه گفت اینها یک انسان هستند؛
 این کتاب داستان قطعه ای ۲۵۰ ساله از تاریخ است که گویی یک انسان زیسته است
        

          چی شد که عاشورا شکل گرفت!؟
این کتاب رو نه تنها یک رمان بلکه تحلیلی عمیی از زمینه های شکل گیری عاشورا میدونم