یادداشت‌های A8K (13)

          دردناک و واقعی... همه باید این رمان را بخوانند و برای لحظه ای هم که شده خود را جای شخصیت های اصلی این داستان فرض کنند. حادثه فقط برای همسایه نیست، درد و رنج فقط در داستان ها و فیلم ها نیست، ممکن است برای همه اتفاق بیفتد... همه حتی خودمان 
        

          چند صفحه اول را که خواندم بی اختیار گریستم...
شارلوت برونته جامعه زمان خود را بسیار دقیق به‌تصویر می‌کشد. رنج ها، اختلافات طبقاتی، نگاه از بالا به پایین قدرتمندان به مردم عادی و حقایق تلخ جامعه سنتی انگلستان زمان خود را به خوبی نشان می‌دهد، اما در نهایت نیکی و درستی بر اندیشه ی بد و تاریکی پیروز است.
حسی که از این رمان گرفتم مشابه حسی است که از غرور و تعصب جین آستن گرفتم، منتها احساس میکنم شارلوت برونته درد کشیده تر از جین آستن بوده است و این را در جین ایر بروز می دهد 
        

          این کتاب به آدم های الکی خوش توصیه نمی شود.
تا پیش از خواندن این شاهکار، با توجه به تعدد آثار نویسنده، فکر میکردم آتوود صرفا یک رمان نویس است که برای درآمد زایی و تیراژ بالا می‌نویسد، اما بعد از خواندن این اثر به اشتباه خود پی بردم.
کلمه به کلمه، سطر به سطر و صفحه به صفحه این رمان دردناک و تاریک است و قلبتان را مچاله می‌کند.
آتوود کهنسال که بر بلندای ادبیات معاصر ایستاده است، چیزهایی می‌بیند که ما نمی‌بینیم. او به ما هشدار می‌دهد که تحجر و ارتجاع از رگ گردن به ما نزدیک تر است.
من احساس میکنم او برای این که به جانبداری و نژادپرستی متهم نشود، پادآرمانشهر تاریک را در قاره‌ی خود و بیخود گوش خودش به تصویر می‌کشد. گویی به مردمان اطراف خود می‌خواهد بگوید که فقط مشرق زمین نیست، ما هم ممکن است دچار شویم. 
حتما بخوانید 
        

          خواندن رمان های قدیمی که پیش از عصر تکنولوژی و ارتباطات نوشته شده اند، همواره لذت بخش است. فکرکردن به این که در زمان تفتیش عقاید، نویسندگانی بوده اند که فراتر از زمان خود فکر می کرده اند بسیار جالب است. تأمل در شخصیت رابینسون کروزو سوالاتی در ذهن پدید می اورد:
آیا میل به تنها بودن در دنیایی دور افتاده همان خوی استعمارگری است؟ یا از نژادپرستی شکل می‌گیرد؟ یا شاید فقط میل شدید به تنها بودن و گریز از دیگر انسان هاست؟
گاهی فکر کردن از رسیدن به پاسخ مهم تر است. 
        

          به شب نشینی خرچنگ های مردابی
چگونه رقص کند ماهی زلال پرست...
پاک ماندن در دنیای لجن ها بزرگترین چالش انسان است... 
        

          سه داستان تکان دهنده و میخکوب کننده، تلنگری برای بیداری...
برای انسان هایی که به محیط زیست توجهی ندارند و زمینی که با نابودی خودش ما را هم به گرداب نابودی فرو میبرد 
        

          این داستان در ظاهر آرام و در باطن بسیار کوبنده و تکان دهنده ست. اگر جوان هستید شما رو پیشاپیش به  پیری می‌بره، البته اگر بتونید با پیرها همزاد پنداری کنید و لحظه ای خودتون رو جای آن ها تصور کنید. شاید الان این کتاب برای خیلی ها جذابیتی نداشته باشه اما شک ندارم که در دوران پیری خواندنی خواهد بود.
همیشه از رسیدن به دوران پیری واهمه داشته ام و این کتاب ترس من رو دوچندان کرده...