داستان بلند قلب سگی مشهور ترین اثر طنز انتقادی میخاییل بولگاکوف است. این اثر سال ها پس از مرگ نویسنده انتشار یافت، زیرا در زمان او به هیچ وجه قابل انتشار نبود و هرکه آن را می خواند از صراحت ضد کمونیستی اش به هراس می افتاد. بولگاکوف در قلب سگی اسطوره ی ایدئولوژیک آفرینش «انسان نو» یا «انسان شوروی» را نفی می کند و نشان می دهد انسانی که بدون خواندن رابینسون کروزو سرگرم خواندن مکاتلات انگلیس و کائوتسکی شود، چه ذهن خام و گمراهی پیدا خواهد کرد.میخاییل بولگاکوف داستان قلب سگی را در سال 1925 نوشت، اما این کتاب حدود 35 سال پس از درگذشت او مجال انتشار یافت؛ در سال 1987، زیرا در زمان حیات او به هیچ وجه قابل انتشار نبود و هر که آن را می خواند از صراحت ضدکمونیستی اش به هراس می افتاد. قلب سگی همچنین مشهورترین اثر طنز انتقادی بولگاکوف به شمار می رود و از زبان یک سگ روایت می شود؛ سگی که به دست پروفسوری به نام پری آبراژینسکی جراحی و شده و به قامت یک انسان در آمده است. بولگاکوف دیدگاه های خود درباره ی انقلاب شوروی را از زبان پروفسور آبراژنسکی ابراز کرده است. آنچه بیش از همه مایه ی آزردگی پروفسور می شود غفلت مردم از کار و وظیفه  اصلی شان است و پرداختن به کارهایی که در آن ها تخصص ندارند.