یادداشت آگاتا هولمز

        چرا نیم ستاره؟ من اون یک ستاره رو به خاطر کیت می‌دم (بله اعتراف می‌کنم کاملا متعصبانه از کای و پی متنفرم) ولی به خاطر اینکه دیدگاه‌های کیت واقعا غیرضروری بود نیم ستاره کم می‌کنم.

به نظرم نویسنده‌ی خوب، نویسنده ایه که بتونه با توصیف کردن و پیش بردن داستان همه چیز رو به خواننده نشون بده، رشد شخصیتی، فضاسازی، دلیل اتفاق ها، نه اینکه بعد هر پیچش داستانی (پلات توییست)، یا حتی از اون هم بدتر، بعد هر اتفاق کوچیکی، بیاد از زبون یکی از شخصیت ها موقعیت رو چندین صفحه توضیح بده.

فانتزی داستان توی این جلد خیلی ضعیف بود، درواقع، اصلا به چشم نمی‌اومد. عاشقانه اش هم غیرمنطقی (و صد بار کلیشه‌ای) بود. دیالوگ‌های عاشقانه به شدت مصنوعی بود. (از این تیکه یه مقداری حاوی لو رفتن❗) شما فکرکن کای که اولش با حس تنفر و به قصد کشتن رفته بود سراغ پیدین یهو می‌گیره وسط تنفرورزیش می‌بوستش. این تغییر ناگهانی رو بدون هیچ توضیحی متوجه نمی‌شدم اصلا. (پایان لو رفتن❗)

لازمه بگم که گزاره‌های تکراری کتاب اول، صد بار اینجاهم تکرار شده بود؟ یعنی نه اینکه این کتاب چیزای جدید برای تکرار کردن داشته باشه، بلکه همون داستان کتاب اول بارها اینجاهم تکرار شد! (اعم از جزئیات چهره، خاطرات گذشته، افکار شخصیتها) به جرئت می‌گم صد صفحه‌ی اول فقط بازگو کردن اتفاقات جلد پیش بود. 

دویست صفحه‌ی بعدی به کل‌کل‌های مزخرف پی و کای گذشت. بازهم موضع تکرار مکررات...❗مثلا پیدین هردفعه می‌گفت: پشیمون می‌شم نکشمت، می‌تونستم بکشمت، ایندفعه دیگه می‌کشمت. کای هی پیش خودش می‌گفت: اوه پیدین بیچاره، من لیاقت تورو ندارم پس می‌فرستمت به جایی که ممکنه مرگ در انتظارت باشه.❗

تنها بخش آدمیزادی این مجموعه کیته، تنها شخصیت درست این کتاب کیته، بقیه‌ همه بی لیاقتن. ولی نویسنده نتونسته بود حتی دیدگاه های کیت رو خوب به تصویر بکشه. کلا توی گند زدن استعداد داری رابترس.

اینم یه سری غرغرهای دلی:
رابرتس خودت خسته نشدی از تکرار مکررات؟
رابرتس صد صفحه ی اول فقط داشتی اتفاقایی که توی جلد اول بود رو بازگو می‌گردی.
رابرتس توی صد صفحه‌دوم شخصیت‌هات فقط داشتن کل‌کل می‌کردن و لاس می‌زدن.
رابرتس چطوری این حجم از بی‌محتوایی رو تونستی به پونصد صفحه کاغذ بی‌پناه بیچا‌ره تبدیل کنی رابرتس؟
رابترس جدی هستی یا واقعا انقدر ضایع از روی کتابای دیگه کپی کردی؟
رابرتس خودت قضاوت کن چطوری یه همچین چیز کلیشه‌ای رو نوشتی و اینهمه آدم به کتابت پنج ستاره دادن؟
رابترس به خدا نمی‌فهمم رابترس یعنی ضایع تر از این وجود نداره که قراره توی جلد بعدی‌ای که معلوم نیست چندتا درخت بدبخت قراره سرش تیکه تیکه بشن چه اتفاقی بیفته.
رابرتس متوقف شو رابترس.

پ.ن: من بعدا متوجه شدم ناتوان کپیه، اگر اونموقع می‌فهمیدم قطعا هم بهش کمتر می‌دادم، واقعا نمی‌فهمم یعنی از بین اینهمه آدمی که خوندنش یه نفر هم نیست متوجه ضعف ها و بی ارزش بودن این کتابا بشه؟ یعنی واقعا با هرچیزی کنار میام جز اینکه یه اثر کپی رو انقدر برجسته کنید و بهش بها بدید.
پ.ن ²: لطفا اگر میخواید بیاید زیر این یادداشت بنویسید عزیزم نظرت محترمه اما هرکسی سلیقه‌ای داره ننویسید از این چیزا زیاد شنیدم.