قسمت هایی که درمورد حضرت علی (ع) بود برام خیلی جالب بود
اما خانواده خود کشیش و اتفاقاتی که براش میوفتاد واقعا سطحی بود در حد یه داستان خوب نبود... 
      

        "ممکنه اسپویل داشته باشه" 

کلیشه مرد جذاب و  سرور دل های بقیه همون آدم عوضیه
 وبحث خیانت، که همیشه تو این جور کتابا حرف اولو میزنه
بقیه کاراکترا بی گناه های قربانی ان، پایان هم به شدت سریع جمع بندی شده بود
خیلی زیاد کشش داده بودن و ادم رو وسط داستان خسته میکرد، و البته معمای چندان جالب و پیچیده ای نداشت

      

        از وقتی داستان شروع شد همه چیز عجیب و غریب مبهم بود
و همینطور ادامه پیدا کرد، با محو شدن چیزا اهمیت اشیاء کوچیک در زندگی مارو بیان میکرد
خاطرات رنگ ها بو ها، حافظه... یه جور داستان محو قشنگی بود
      

        همون حرفای زرد همیشگی مشاور ها و توصیه های همیشگی به خودت برس با خودت مهربون باش و....
در کل متن گیرایی نداشت و خسته کننده بود و توصیه های زیاد مفیدی نداشت
      

        داستان در اوایل مبهم و عجیب بود،اما تمام شد، و جواب راز هایش را به ابدیت برد
(نه واقعا داستان رو با کلی سوال جواب نداده تموم کرد...) 
      

        داستان هیجان انگیز و معمایی باحالی داشت اما برای رده سنی پایین تر مثل 10/12 سال که تازه میخوان کتابخونی رو شروع کنن گزینه خوبیه،البته اصلا ترسناک نیست بیشتر شبیه یه ماجراجویی عه
و برای من جالب بود، اینو موقع امتحانات دی ماه خوندم:"
      

        داستان آروم و احساسی پیش رفت، و قابل قبول بود و همچنین ناراحت کننده.و تاثیر مشکلات/ آرزو/ خواسته های والدین بر فرزندان به خوبی توصیف کرده بود
اما در آخر نحوه مرگ لیدیا خیلی عجیب بود، براساس اتفاقات کتاب و حدس خواننده اینطور گمان میشد که بر اثر مشکلات زندگی خودکشی کرده ست. 
اما معلوم شد که خیلی اتفاقی بخاطر بی حواسی خودش، در دریاچه غرق شده
برای همین احساس میکنم اون مفهومی رو که قرار بود از مرگ لیدیا که مهم ترین اتفاق داستان بود بگیرم رو نگرفتم