یادداشت فاطمـــه*
1402/6/4
3.2
4
حقیقتاً به سختی تمومش کردم و چون اولین کتاب سفرنامه‌ای بود که خوندم، نمیتونم بطور دقیق بگم که کلا با سبک سفرنامه نویسی ارتباط برقرار نمیکنم یا با نوع قلم زنیِ جلال در این سبک مشکل داشتم.
توصیفاتی که از هر محل داشت خیلی برام خسته کننده بود و انقدر باید ذهنمو متمرکزِ فضاسازی و تصور بناها میکردم که از جمله‌بندی‌ها و سایر توضیحات جا می‌موندم. در کل کتابی که برای تصور کردنش نیاز به تلاش و صرف انرژی داشته باشم رو دوست ندارم، بنظرم کتاب باید به گونه‌ای باشه که ناخودآگاه ذهن مخاطب رو در فضایی که ساخته قرار بده.
از دیگر مشکلاتی که با این کتاب داشتم طنزهای نچسب (تنها واژه‌ای که برای این حسم به ذهنم رسید همین بود😅) جلال بود؛ شیوهٔ بیان و توصیفاتش رو خیلی جاها دوست نداشتم، افرادی که باهاشون مواجه میشد رو خیلی اغراق آمیز نشون داده بود و یه ویژگی خاصشون رو بزرگنمایی میکرد (مثل دختر ازبکی که صرفا "زشت" توصیف شده بود :/// که بنظرم اینگونه توصیفات اشتباهه) یه جاهایی هم حس میکردم لحنش نژادپرستانه هست (مثل شخصیت گلال ابن احمد که در واکنش به مَثَل سومالیایی که نقل کرده [یک مرد سر سفره تا یک نیمه گوسفند را می‌خورد اما اگر تمامش را خورد کفتار است.]، جلال می‌نویسه : مَثَلی معرف مردمی که بکار می‌برند!!!)
حال آنکه جلال به عنوان نمایندهٔ ایران در کنگرهٔ مردم‌شناسی آن سال شرکت داشته، آیا مهم‌ترین نکته در مردم‌شناسی، داشتن دیدگاهِ درست نسبت به هر انسان نیست؟
از این گذشته، درک وقایع تاریخی که جلال توضیحات زیادی هم در موردشون نداده و یه جاهایی به حالت کنایه اکتفا کرده برای منِ مخاطب عامی که از تاریخ روسیهٔ قدیم و بورژوا و بوروکراسی و ... زیاد سر در نمیارم سخته و این یعنی حدود ۳۰-۴۰٪ کتاب به سختی فهمیده میشه یا اصلا فهمیده نمیشه😅🚶🏻♀️
رها کنم.
و اما در مورد نکات مثبت کتاب: نمیشه از جالب توجه بودنِ بیان جزئیاتی که جلال در مورد فرهنگ مردمی که به مناطق زندگی‌شون سفر کرده یا در مسیر سفرش قرار گرفتن گذشت و همچنین من حس میکنم کل کتاب رو برای رسیدن به بخشِ "گزارش هفتمین کنگرهٔ مردم‌شناسی" که در انتهای کتاب ضمیمه شده خوندم چون اطلاعاتش خیلی برام جذاب بود و ۲/۵ ستاره هم به همین دلیل به کتاب دادم.
• لطفاً اگر سفرنامه‌ای مطالعه کردید که خیلی به دلتون نشسته رو بهم معرفی کنید.♡
(0/1000)
نظرات
1402/6/4
کلا ضابطیان و ایضا جانستان کابلستانِ امیرخانی. اینا برای شروع خیلی خوبن حقیقتاً!
1
0
1402/6/4
به نظر حقیر سفرنامه ها به دو دسته تقسیم میشن. دسته اول رو به خاطر مکان سفر می‌خونی و دسته دوم رو به خاطر مسافر. سفرنامه های جلال جزو دسته دومه. جلال توده‌ای بوده، بعد جدا شده و با خلیل ملکی جریان سوم رو زدن. کلی دعوا با طبری و غیره داشته. برای همین مواجهه‌ش با شوروی مهمه. ایضا به دلیل کتاب غربزدگیش سفرنامه اروپا و آمریکاش. اینطور سفرنامه ها رو یا باید با مسئله برید سمتشون و یا عاشق اون مسافر باشید. دسته اول عمومی تره و تقریبا تمام نویسنده‌های سفرنامه های جدید جزو این دسته‌اند. پس هر چی متاخرتر بخونید وافی به مقصودتره. امیرخانی چیزی بین دسته اول و دسته دومه. بستگی به نوع مواجه‌تون با اون موجود داره. ببخشید طولانی شد.
1
0
1402/6/4
خیلی ممنونم از راهنمایی و پیشنهادتون💗💗💗 این کتاب رو به پیشنهاد یه دوست خوندم که اون جزء دسته‌‌ی دومه😅 اما به من این پیش‌آگهی رو نداد که با چه انتظاری باید به سراغ کتاب برم.
0
1402/6/4
به نظرم برای سفرنامه خوندن باید از سفرنامه های معمولی شروع کنید. پیشنهاد می کنم کتاب زن آقا از خانم زهرا کاروانی و سفرنامه های خانم معصومه صفایی رو مطالعه کنید. تا حالاکتابی از خانم صفایی نخوندم ولی تعریفشان شنیدم و بعد هم سفرنامه های آقای ضابطیان. ممنونم از یادداشت خوبتون.
2
0
1402/6/26
عجب یادداشتی متاسفانه اینجانب نیز با نوشته‌های جلال ارتباط نتوانست... :// حیف اون همه کتابی که یک جا از جلال گرفتم، چجوری بخونمشون ://
1
0
1402/6/26
واسه من بقیشون به بدیِ این نبودن😅 البته همچنان سعی دارم قضاوتش نکنم و همه‌ی آثار شاخصش رو بخونم.
0
1402/7/8
منم سفر آمریکای جلال رو خریدم و فکر میکردم مثل بقیه‌ی کتاباش جذاب و هیجان‌انگیزه. ولی اینطور نبود و نتونستم ادامه ش بدم🫣 پیشنهاد میکنم این کتابها رو بخونین، حس خوبی به آدم میدن:👇 ۱. آن‌جا که باد کوبد ۲. به صرف قهوه و پیتا ۳. کاهن معبد جینجا
1
0
1402/9/20
به نظرم این کتاب نه سفرنامه خوبی بود و نه اثر خوبی از جلال. نثرش هم که اصلاً خوب نبود (به احترام جلال از تعابیر دیگری استفاده نکردم). به عنوان سفرنامه جالب این چند دسته رو می‌تونم نام ببرم: * سفرنامه‌های منصور ضابطیان * سفرنامه‌های استاد میرجلال‌الدین کزازی (ادبی هستن و گاهی شعری!) * از پاریز تا پاریس نوشته استاد باستانی پاریزی با حواشی فراوان و لطیفه‌ها و حواشی همیشگی متون استاد * سفرنامه‌های تصویری گی دولیل که نشر اطراف چاپ کرده. من سفر به فلسطینش رو خوندم، خیلی پر محتوا و خوندنی بود برام. این چند مورد هم، سفرنامه‌هایی به تاجیکستان و آن حوالی است و بسیار خواندنی: ۱- بی‌زمستان (آذربایجان ، تاجیکستان و گرجستان) نوشته منصور ضابطیان ۲- از جیحون تا وخش ( ازبکستان و تاجیکستان) نوشته دکتر محمد جعفر یاحقی و استاد مهدی سیدی ۳- ماوراء مرز ( دو سفرنامه تاجیکستان) ، نوشته احسان صفرزاده
1
1
1402/9/20
سلام، بابت مطالعه‌ی نظرم و معرفی کتابها خیلی ممنونم ازتون💗 حتما این سفرنامه ها رو در لیست مطالعه‌م قرار میدم.
1
1402/6/4
0