بریده‌های کتاب زهراسادات سجادی‌نیّری

نوشتن چه مرگش بود که تلفن را اختراع کردیم؟ نوشتن برای چیزی بود و تلفن برای چیزی. قاطی‌شان کردیم. حرف زدن در نامه کجا و حرف زدن پشت تلفن کجا! به زندگی سرعت داد، قبول. ولی از کیفیتش کم کرد. کیفیت را فدای سرعت کردیم که چه؟

تا روح و جان باقی است کالبد فاسد نمی‌شود؛ اگر جان فاسد شود و بمیرد، کالبد سالم و تنومند چیزی جز جیفه و مردار نیست، زیر خاک می‌رود. و جنگ از عوامل شدت و حیات روح و جان است؛ نه ضعف و سستی و فساد.

"امام‌خمینی": هر مکتبی هیاهو می‌خواهد. مکتبی که پایش هیاهو نباشد، باقی نمی‌ماند!

شوک شک می‌سازد و شکیبایی می‌سوزد!

ما کیفیت زندگی را در چینش اشیای اطرافمان تعریف نکرده‌ایم؛ آن‌ها را در متن عشق چشیده‌ایم...

موش کور گفت: "من خیلی کوچیکم". پسرک گفت: "آره، ولی با بودنت تغییر بزرگی ایجاد میکنی".

"آن ها اراده کرده‌اند نور خدا را با نفس‌هایشان خاموش کنند. خداوند نور خود را کامل می‌کند؛ حتی اگر کافران را خوش نیاید." سوره توبه*آیه ۳۲

گاهی محیط در سیاهی ریشه دارد و جامعه رو به ظلمت گذاشته. در این موقعیت می‌توان چشم فرو بست و تحمل کرد، و می‌توان درگیر شد، و می‌توان هجرت کرد، و می‌توان تولید کرد و یاران را فراهم ساخت؛ و گاهی محیط از ریشه روشن است و شاداب. اگر در نور به نور مشغول شدی و پاسداری و زایندگی را از دست دادی، محاصره و مقهور خواهی شد.

فکر می‌کنم اساس همه‌چیز از موسیقی است. گاهی فکر می‌کنم یعنی ممکن است جهان را هم ارتعاش یک موسیقی به وجود آورده باشد!