بریده‌های کتاب ℱ𝒶𝓉ℯ𝓂ℯ

-زیاد کتاب می‌خواند. از چهره‌اش معلوم بود که نمی‌خواند، بلکه می‌بلعد و حتی فرصت خوب جویدن به خود نمی‌دهد. از قرار معلوم مطالعه یکی‌ از عادت‌های بیمار‌گونه‌ی او بود. چون با ولع یکسانی به هرچه به دستش بود هجوم می‌برد. حتی به تقویم‌ها و روزنامه‌های‌ سال گذشته. در خانه همیشه درازکش کتاب می‌خواند.

<<منو ببر خونه آرچر>>

من حتی اگر مطمئن بودم واقعیت دارد به سوزان نمیگفتم دوستش دارم. کلمه ها میتوانند خطرناک و نابودگر باشند

میخوام بدونم چه کوفتی سرش اومده که تبدیلش کرده به چنین آدم مزخرفی که میتونه با حرفاش چنین دردی به وجودم سرازیر کنه زمزمه میکنم: <<باهات چیکار کرده؟>> -حرف نزن

دختری دارم که هیچ وقت بغلش نکردم بویی داره که هیچ وقت حسش نکردم اسمی داره که هیچ وقت صداش نکردم مادری داره که از پیش داغون شده...:)

اولین کسی که درمورد عشق کلمه افتادن رو انتخاب کرده حتما قبلش از عاشقی دست کشیده بوده. در غیراین صورت باید لغت خیلی بهتری برایش انتخاب میکرده.

"شادی حالتی همیشگی نیست" هدفی نیست که همگی تلاش میکنیم در زندگی بدستش بیاریم بلکه صرفا چیزیست که گهگاهی خودش را نشان میدهد، بعضی وقت ها در مقادیری بسیار کم تا فقط باعث شود ادامه مسیر به اندازه کافی خوب به نظر برسد

خواسته زیادی از مادری نیست که تورو به دنیا آورده.<<فقط موجه باش، منو زنده نگه دار، تنهایی ولم نکن>>

"گرگ و میشه!" این را درحالی که به افق غربی که با ابر پوشیده شده بود نگاه می کرد زمزمه کرد

با صدای آرامی گفت : نمیخوام هیولا باشم...

دیگه دوستت ندارم...

برای انگل بودن باید باهوش تر و زیرک تر وقدرتمندتر از میزبان بود!

شکلات، عذرخواهی خداوند بابت کلم بروکلیه

-تقدیم به خودمان که ما بسیـاریم

-چشمان زردش را به زمین دوخت...💛