بریده‌های کتاب R.F

دلت برای مرده ها نسوزه،هری.برای زنده ها دلسوزی کن و بیشتر از همه برای کسانی که بی عشق و محبت زندگی میکنند.

ای کریمی که از خزانهٔ غیب گبر و ترسا وظیفه خور داری دوستان را کجا کنی محروم؟ تو که با دشمن این نظر داری!

بعضی وقت ها اندکی تشویق و تحسین به مراتب موثر تر و کارساز تر از تمامی تربیت های وجدانی و وظیفه شناسانه در دنیاست.

وقتی درباره رنج‌ها و غصه‌ها چیزی می‌خونی و تصور می‌کنی که مثل یه قهرمان با اونا درگیری لذت می‌بری اما به محض اینکه واقعاً به اونا دچار میشی می‌فهمی که خیلی هم خوشایند نیستند مگه نه؟

وقتی قراره آدم خیال‌بافی کنه پس بهتره چیز هایی رو در ذهنش مجسم کنه که با ارزشن.

به نظرش غیر ممکن بود کسانی در دنیا وجود داشته باشند که هنوز اشتها دارند،هنوز می خندند،افرادی که نه می دانستند و نه اهمیت می دادند که سیریوس بلک رفته است و تا ابد برنمی گردد.

خدایا مرا برای خود خالص کن تا شیرینی «فقط برای تو بودن» را درک کنم و اخلاص در بندگی را،در زندگی هم تجربه کنم.برای تو نفس بکشم و به خاطر تو زنده باشم و برای تو بمیرم.به عشق تو قدم بردارم و برای تو به هر کاری اقدام کنم.خدایا اگر قلبی بتواند تنها برای یکی بتپد،معنای زندگی را درک میکند و مزهٔ حیات را میفهمد.

همیشه عواقب اعمال ما خیلی پیچیده و متنوعه و اصلا نمیشه پیش بینی کرد که چه چیزی در آینده پیش میاد.

-این معنیش اینه که چیزی که بیشتر از همه تورو میترسونه خود ترسه! خیلی باهوشی،هری!

جالب است بدانید که سید عباس(موسوی)،سالهای بسیاری بود که در ماشینش زندگی میکرد.ماشین برایش خانه و منزلی بود که در آن میخوابید،میخورد،مطالعه میکرد و دائم در میان روستاها و مناطق لبنان رفت و آمد داشت.

مد یعنی چی؟ یعنی یکی تعیین کنه که تو چطور بپوشی و تو هم همون طور که ایشون تشخیص داده بپوشی!

این داستان سناریوی تکراری بود که از بچه های حضرت آدم به ما رسیده بود.

قرار است با دست های خودم زنی را بکشم و سحر گاه پاییزی در مه او را زیر درخت سیب دفن کنم.