بریده‌های کتاب مهدیه

اگه قرار باشه بین خودم و تو یکی رو انتخاب کنم، خودم رو فدات می‌کنم.

اگه مطمئنی که حق با توئه چرا باید به نظر مردم اهمیت بدی؟

«می‌دونی، راستش نظام عدالت باید درست و غلط و خوبی و بدی رو از هم جدا کنه. ولی به نظر من بعضی وقت‌ها به همون اندازه که کارش رو خوب انجام می‌ده اشتباه هم می‌کنه. من هم یه زمانی متوجه این قضیه شدم. می‌دونم پذیرشش سخته. وقتی نظامی که باید ازت محافظت کنه موفق به این کار نمی‌شه باید چه‌کار کنی؟»

خداحافظ نه، به امید دیدار. به امید دیدار، عزیزم. دوباره همدیگر را خواهیم دید.

ازم خواست کلمه‌ی عشق رو به زبان اشاره یادش بدم و من هم اسم تو رو هجی کردم.

دلم می‌خواد بتونم بیشتر از وحشت از دست دادنت، عاشقت باشم.

خونه‌ی من جاییه که تو باشی.

تنها چیز موندگار نابودیه ما همه‌مون ناپدید می‌شیم

هیچ دارویی تو دنیا پیدا نمی‌شه که بتونه به زندگی معنا بده.

من می‌توانم فضایم را پر کنم زمانم را پر کنم اما هیچ چیز حفره خالی قلبم را پر نخواهد کرد

من نیاز دارم همانی باشم که پیش از این بوده‌ام

تصور زندگی بدون آن چیزی که عاشقش هستی یک چیز است، و زمانی که آن را واقعا از دست می‌دهی چیزی دیگر.

من تنها نبودم. هزاران نفر مثل من فکر می‌کردند.

«تو نمی‌تونی از دوست داشتن کسی فقط به خاطر اینکه بهت آسیب رسونده، دست بکشی. اگه می‌تونستی، مسلماً مسائل راحت‌تر می شدند.»

نادیده گرفتن چیزی که به آن علاقه داری سخت است، حتی اگر وجودش به وجود چیزی که از آن متنفری گره خورده باشد.

اگر یک چیز خوب در مورد کتاب‌ها و فیلم‌ها وجود داشته باشد، این است که آن‌ها کمک می‌کنند برای مدتی همه چیز را فراموش کنید.

اینکه سعی کنی از کسی که تو رو خیلی خوب می‌شناسه دور بشی، نابودت میکنه. از خودت می‌پرسی چطور می‌تونی کس دیگه‌ای رو دوست داشته باشی.

سخته از عشق دوری کنی، حتی اگه بهت صدمه زده باشه.