بریده‌های کتاب ⁦𝕹𝖆𝖗𝖌𝖊𝖘𝖘 ⁦

قرار نیست زندگی رو بفهمی. زندگی رو فقط باید زندگی کنی» ........... چیزهای خیلی زیادی وجود داره که قراره ببینی و نفهمی...»

ادواردو روبات را روشن کرد و پس از دقایقی رو به او گفت: هی نکبت! موقعیت‌یابی کن، ببین کجا هستیم! روبات پاسخ داد: ما باید نزدیک ایتالیا باشیم. با احترام باید بگویم، نکبت هم خودتان هستید، جناب ادواردو!

« ایزدان همیشه دوست دارند چند نیمه ایزد قوی را دم دست داشته باشند و آنها را به جنگ ها و ماموریت‌های خطرناک بفرستند یا لبه‌ی ردای بلندشان را بگیرند »

اینها بی تربیت بودن که تربیت ما رو قبول کردن. احمق ها حرف احمق‌تر ها رو میخونن و از عاقل ها دوری میکنن . اگر عاقل بودن که کارمون نمی‌گرفت😏😏.....

این را بارها گفتم و خندیدم علی بشر نیست او از ما جداست با ما یکی نیست چشمان او دیوارها و درها و درون سینه‌ها را می‌بیند دیده‌ام از باد چرخش ذوالفقارش می‌ترسم آری دشمن او هستم و مرگ او را منتظرم اما اینگونه نیست که محمد بمیرد و تو در میدان گاه برقصی و علی تماشا کند هنوز چرخ اول رقصد تمام نشده زنا و کودکان کانت بر خاک قبر است نشستند و برایت قرآن می‌خوانند.......

بچه‌های تازه وارد در مورد جاهایی صحبت می‌کردن که مثلاً برای مبارزه با افسردگی و ناامیدشون به اونجا می‌رفتن ، اما نتیجه‌اش ناامیدی بیشتر از رحمت خدا بود و امید بیشتر به..... ✖️✖️

“می‌خواهم سفر کنم به آن سرزمین دور، به سیر کردن در دشت و کوه و چشمه های بزرگ و کوچک، به دیدن آدم ها و خانه های عجیب و غریب. تا وقتی به شهر هزار کاتب، شهر نیشابور برسم. آنجا استادی بیابم و شاگردش شوم. قلمی واقعی به دست بگیرم و در جوهری سیاه فرو کنم. آن‌وقت قلم را روی صفحه بالا و پایین ببرم و تمام کلمات دنیا را بنویسم…”

شکست واقعی زمانی اتفاق می‌افتد که تلاش نکنی