بریده‌ای از کتاب کتابخانه نیمه شب اثر مت هیگ

بنظرم منظورش همینه که به بهترین خودمون تبدیل بشیم و هی به خودمدن نگیم که من می‌خوام مثل اون طرف بشم و باید شبیه این و اون بشم و کاشکی جای اون طرف بودم  

چه اشکالی داره ما دوست داشته باشیم مثل یا شبیه دیگری باشیم؟ از این جهت که  ویژگی ها و موقعیت های خوبی که دیگران دارند، دوست داشته باشیم ما هم شبیه‌ یا مثلش رو بدست بیاریم؟ چه اشکالی داره حتی گاهی حسرت بخوریم کاش عینش رو میتونستیم بدست بیاریم؟ 
مثلا اشکالی داره اگه دوست داشته باشیم شبیه امام علی یا حضرت زهرا باشیم؟ یا اشکالی داره مثلا بگیم کاش جای اصحاب امام حسین تو کربلا بودیم؟ 
@nargespnahiyan