بریده‌های کتاب N.Z.Hajali

ستایش دوست میاره و غرور دشمن.

جایی که پسر ها زور می‌زنند تا مسائل را با خشونت حل و فصل کنند؛ دختر ها از مغزشان کمک می گیرند.

هالت گفت: (( رمز چابکی در عجله نیست.))

ریای نا ممکن ها نام ویژه ی خودش را دارد؛امید.

ترس مثل غم و شادی سرایت نمی کنه. تر در تنهایی به سراغ آدم میاد.

ما فقط همین یکبار در دنیا هستیم.

بعضی وقت ها هیچکاری نکردن سخت تر از انجام کاریست.

وقتی نمی تونیم چیزی رو ببینیم معنیش این نیست که اون رفته.

((هرچیزی که مهمه امروز اتفاق میوفته.)) - منظورت چیه ؟ گفت:(( فردایی وجود نداره. فردا وقتی مهم که به امروز تبدیل بشه.))

مگر چیزی عجیب تر از حقیقت هم هست؟

دشمن نسب ((ام البنین )) را بهانه کرده بود تا از طریق قبیله ی بنی کلاب خودش را به ماه بنی هاشم برساند. پیشنهاد امان به علی اکبر نیز، اگر نه بیشتر، به همان اندازه ابلهانه بود. قلب را از سینه جدا ساختن، چشم و بینایی را دو تا دیدن، نور را از خورشید، مجزا تلقی کردن چقدر احمقانه است.

یه عزیز وقتی می میره ، رفتنش هرطور که فکر کنی ناگهانیه. حتی اگه خیلی پیر یا مریض باشه.

مهم نیست به چه چیزی نگاه می کنی، مهم چیزیست که می بینی.

- این واقعیه یا ساخته ی ذهن خودمه؟ - معلومه که ساخته ی ذهن خودته، ولی دلیل نمیشه واقعی نباشه.

بعضی وقت ها چیز ها باید برای بازگشت، بروند.

از پسش بر میایم چون شغلمون نیست، سرگرمی مونه.

زندان یک مکان نیست ، بلکه یک طرز فکر است.

- یادت باشه همیشه قبل قبل از روشنایی روز یه تاریکی شب هم هست. - کدوم روشنایی روز؟ مثل اینکه خودت یادت رفته اینجا قطبه!

"گاهی برای رسیدن به خواسته ات نیاز نیست حرفی بزنی"

دقیقا جایی هستم که باید باشم و کاری انحام میدم که باید انجام بدم. آرامش یعنی این.