بریده‌ کتاب‌های محمد میرزایی

همه افتقار ها به اسماء حسنای الهی، فقر و اضطرار به معصوم(علیه السلام) است؛ چراکه معصوم مجرای اسماء الهی در عالم است.

انکار ولایت ولی الله و خروج از ولایت او، به معنای انکار ولایت الله است؛ چراکه تصرفات ولی الله در عالم، از جانب خود او نیست بلکه او ظرف مشیت خدای متعال است و همه تصرفات او، نورانی و الهی است.

انسان‌ها هرگز در دنیا بدون سرپرست رها نمی‌شوند، اما این قوه را نیز دارند که سرپرست خود را انتخاب کنند

طبق سنت الهی هر کس خدای متعال را در متن نعمت‌ها نبیند و شکرگذار او نباشد و از این طریق در درجات قرب و کمال سیر نکند، خدای متعال او را به بلاهایی مبتلا می‌کند تا از طریق انکسار در بلاها، متوجه خدا شود و مدارج کمال را طی کند. این حکمت اصلی ابتلائاتی است که انسان در طول زندگی به آن‌ها مبتلا و دچار می‌شود. #بینش_تمدنی صفحه ۳۷