بریده‌های کتاب ;Mason

«... یادته مادرت همیشه می‌گفت زمان معشوق فریب‌دهنده‌ایه که آدم رو توی خودش غرق می‌کنه و بعد یه دفعه آدم می‌بینه که دیگه نداردش؟ دست هاش رو می‌بینه و می‌بینه که هیچی نداره جز یه عمر از دست رفته!»

«بُن‌مایه‌ی هر افسانه‌ای از حقایق نشأت می‌گیره.»

«... ؛ هیچ‌وقت از قبل، عزادار اتفاقات آینده نباش.»

پروا آهسته گفت: «چرا آدم‌ها توی هیچ زمانی از زندگی‌شون به فکر لذت بردن از اون زمان نیستند؟»

آن‌چه متعلق به دریاست، همیشه به دریا باز می گردد.

«... تنها کاری که می‌تونیم بکنیم، قبول سرنوشته.» «قبول سرنوشت با فرض این که بدونیم اون چیه.»

«اسمش رو نگو. نام‌ها قدرت دارن.»

اگر قرار است از زندگی چیزی نفهمی، زنده ماندن کافی نیست.

کنار آمدن با هیولایی که می‌شناسی از رویارویی با یک هیولای ناشناخته بهتر است.

شب آن‌طور که فکر میکنم دشمنِ من نیست. وقتی خورشیدت خاموش می‌شود، ناخودآگاه شب از راه می‌رسد.

′چرا′ سوالِ خیلی پر سروصدایی است و مرگ، بی‌سروصدا.

برای رسیدن به چیزی که هرگز نداشته‌اید باید کاری بکنید که هرگز نکرده‌اید.

از خودم می‌پرسم کدام بدتر است؛ تماشای اینکه تمام کسانی که می‌شناسی به آبگیر می‌افتند یا اینکه واقعیتشان را با چنان قدرتی به لرزه بیندازی که باعث ویرانی‌شان شود؟

ساکنان این شهر از دل هم خبر ندارند؛ از خاطرات هم؛ از آن چه در قلب و مغز دیگری می‌گذرد بی‌اطلاع‌اند.

«درسته. نه پول، نه قدرت هیچ کدوم با یه کتاب خوب قابل‌مقایسه نیست. کتاب بهت همه‌چی می‌ده. پنجره‌ای به افکار و احساسات و دنیاهای دیگه‌ست. دنیا یه دره و کتاب کلید اونه.»

«هیچ‌چیز فریبکارانه‌تر از حقیقت آشکار نیست.»

وقتی شیطان در اتاق نشیمن شما ظاهر می‌شود و هرچه می‌خواهید پیشنهاد می‌دهد، چه کار می‌کنید؟

چقدر عجیب بود که آدم روزی دشمن دوست صمیمی خودش باشد.

آدم شجاع کسی نیست که از هیچ‌چیز نمی‌ترسه.