بریده‌های کتاب khatere

"زندگی‌ من اصلا سرگذشتی نداشته؛ من جدا از همه زندگی کردم. کاملا تنهای تنها، تنهای تنها، میدونی تنها یعنی چی؟"

"دیگر نمی‌توانست سعی کند باشد. نمی‌توانست لبخند بزند، نمی‌توانست دروغ بگوید، نمی‌توانست بخشی از آن خانواده زیبا باشد"

"نامم با صدای او عجیب به نظر میرسید، مثل وقتی که یک کلمه را خیلی تکرار میکنی و معنی اش را از دست میدهد"

"ممکن است در یک مهمانی دوستان زیادی اطرافش باشند و باز حس کند حتی یک نفر را هم نمی‌شناسد."

"بدترین بخش ماجرا اینجاست که هیچ‌کسی نمانده که بتوانم بهش اعتماد کنم."

"چشم‌هایش همه‌ی آن‌چیزی را که صدایش نمیتوانست، به من میگفت. ما هزاران کلمه باهم حرف زدیم، بی‌آنکه واژه‌ای گفته باشیم."

"خنده‌اش مانند هدیه نادری بود که به من می‌داد. لبخندش را قاپ زدم و جایی در درونم پنهان کردم"

"خانه جایی بود که متیو میتوانست خودش باشد و زندگی کند، زندگی کند و زندگی کند"