بریده‌های کتاب امیرعباس شاهسواری

اول باید مغز را مسلح کرد و پس از آن دست‌ها را....

ساشنکا می‌گوید که صورت انسان تجلی‌گاه روح اوست.

آب با نوشیدن و حنجره با خروشیدن و زره با پوشیدن معنی می یابد و جان ما با فدا شدن و در رکاب تو کوشیدن

کربلا را چگونه می خواهید به دست ناپایدار عقل بسپارید؟ فوران خون در رگ های غیرت را چگونه می خواهید با مسطرهای ارسطو و بوعلی اندازه کنید؟! دل در سخن محمدی بند ای پور علی ز بوعلی چند؟

جوان این را از من بشنو و آویزه گوش کن که به دریا رفتن با ناخدای پاکدل حالگرد(moody) بهتر از رفتن با ناخدای خنده روی بدذات است.

آدمی به جای خوابیدن با ترسای مست بهتر است با آدمخوار هوشیار بخوابد.

خوشا به حال ملتی که هریک از فرزندانش لااقل بختی برای جاودانگی دارد.

شوخی همان سورئال دسترس پذیری است که وقتی رئالیسم دارد خفه ات می کند، راه نفست می شود.

تنهایی آدم را گرسنه ی آدمیزاد می کند...

در مورد آهنگر، فاشیسم می تواند به زندگی شخصی اش لطمه بزند و نه لزوما به حرفه اش، اما در مورد نویسنده، می تواند هم بر زندگی اش تاثیر بگذارد و هم بر حرفه اش و خاصه بر حرفه اش بیش از زندگی اش

شاعر با هر کلمه و تنها بر اثر رفتار شاعرانه خود، استعاره هایی را پدید می آورد که پیکاسو حسرتشان را داشت و آرزو می کرد که قوطی کبریتی بسازد که هم خفاش باشد و هم در عین حال قوطی کبریت

بشر امروز به رغم اینکه خود را ثروتمند و توانا می داند. بیش از همه وقت فقیر ‌و تنگدست گشته است، زیرا حضور قدسیان را از دست داده است.

رسانه های اسراییل نابغه اند، خصوصا در به تصویر کشیدن جامعه ای که علیه اش جنایت شده و در برابر عملیات های انتحاری حماس بی دفاع است