بریده‌های کتاب yasi☆s

مادرم می گفت طوفان وقتی به کشتی می زند،آدم را به آغوش می کشد و به قلبش راه می دهد ، طوفان سخن می گفت و آدم فقط وقتی به قلب طوفان می رسید می‌توانست سخنش را بشنود -تنها آن زمان می شد به اصل وجود طوفان پی برد-

همان طور که مادرم همیشه می گوید ، تنها راهی که دو نفر می توانند یک راز را نگه دارند این است که یکی از آن ها مرده باشد.

به هر حال تا سئوال نکنی کسی هم از تو سئوال نمی کند .

شهرت با رنج همراه است ، افتخار با ترس به دست می آید و خون به آسانی از وجدان کسی پاک نمی شود .

حتی کسانی که آدم بیشتر از همه به آن ها اعتماد دارد ممکن است ناخواسته به آدم لطمه بزنند

تنها راه اینکه بفهمی سلامت عقلی داری این است که یک فرد کاملا دیوانه را ببینی .

بعضی روز ها از خودم میپرسم چرا اصرار دارم به زنده ماندنم ادامه دهم .

همان طور که من همیشه مواظب او بودم ، او هم مواظب من خواهد بود

چیزهایی که دیده می شوند موقتی هستند . اما چیزهایی که دیده نمی شوند جاودانی اند .

به نظرم بدترین احساس دنیا این است که به کسی بگی داری درد میکشی و بعد اون ها در جواب بهت بگن تو که زخمی نداری

اگر کتاب ها و فیلم ها یک خوبی داشته باشند این است که باعث می شوند برای مدتی همه چیز را فراموش کنی . فراموش کردن بخش بسیار مهمی از پشت سر گذاشتن اندوه است.

آنجا بود که فهمیدم آدم ها همیشه دوست ندارند حقیقت را بشنوند :/

(( اگر پایان آن اینقدر دردناک است ، نمی دانم که آیا اصلا ارزش شروع شدن را داشت یا نه . ))

نمی فهمیدم که چرا پدر فکر می کرد نمی توان با پسر ها و دختر ها رفتار یکسانی داشت