بریده‌های کتاب آماریس

من دلقکم،بانوی من.از دکتر هم بهتر.

اون چیه که هرموقع سر کِیف باشه،مثل طبل صدا می‌ده و وقتی غمگین باشه،مثل شیشه می‌شکنه و وقتی بدزدنش،دیگه نمیشه برش گردوند؟چیه؟

با اون کلاه مسخره عین ماه شدی.

بعضی وقت ها فقط حرف دله که ارزش داره بهش گوش کنی.

آقای دلقک،حواست باشه.قلبی رو که می‌دزدن،دیگه پس نمی‌دن.

راست می‌گی.بی گناه بود.معمولا بی گناه ها رو می‌کُشن.

در بازی تقدیر،تو خود می‌دانی جان داد یکی و دیگری شد جانی شد چیره یکی و دیگری گشت زبون شد شاه یکی و گشت آن یک مجنون

روزی روزگاری مکانی بود که هیچ نقاش کابوسی نداشت.بعد مردم خورده شدن.یه داستان کوتاهه.

_دیزاین،کاری...که می‌کنم مهمه؟ +معلومه که هست.اگه شماها نودل نمی‌خوردید،فکر کنم برای انبار کردنشون جا کم می‌آوردم.

ضجه ای زجر دیده،شب را مثل تیغه ی خنجر از هم درید.آسمان خون گریست و به جای ستارگان،تاریکی بود که فرو ریخت و نور را از سراسر شمال شکوهمند زدود.

این انتخاب منه.من هم تورو انتحاب میکنم،دوناتلا.جاودانگی رو نمیخوام.تو برای من خودِ ابدیتی.

هیچ،پوچ،نیستی.این چیزیه که تو هستی.

شک ندارم روزی که تو ازم تشکر کنی ریسند،جهنم یخ می‌زنه.

حقیقتا بهترین دروغ ها آن هایی بودند که ریشه در واقعیت داشتند.

بعضی زخم ها ریشه در درون ما دارن. اون ها بخشی از وجودمون هستن و مارو شکل می دن.

به سلامتیِ خانواده و سرزمین پریان و پیتزا و قصه ها و شروعی دوباره و نقشه های فوق العاده. من می‌توانم به سلامتی همه ی این ها بنوشم.

با من ازدواج کن آیریس الیزابت وینو.میخوام تمام روز ها و شب هام رو کنار تو بگذرونم.با من ازدواج کن.

حرف برای گفتن زیاد بود و هیچ حرفی برای گفتن نبود.من حرف نزدن را انتخاب کردم.