بریده‌های کتاب صـآدْ

فکر نکنید آن‌چه از خدا می‌خواهید زیاد است. آن‌چه پیش خداست، بیشتر از آن است که فکر می‌کنید.

اکنون همراه کاروان به سوی شام میرفت. تا شام راه کمی نبود. چندین منزل راه و سختگیری مأموران حکومتی، توهین، تازیانه، ناله کودکان، گم شدن فاطمه کوچک در بیابان و ناله های بی امان زینب، آتش دل ها را شعله‌ورتر می‌کرد. خدا خواست که فاطمه کوچک در خارستان جا نماند و خود را به کاروان سوگوار برساند؛ وگرنه شاید زینب برای همیشه از نفس می‌افتاد.

خدایا تو را به محبوبترین بندگانت قسم که به گنهکاران درگاهت رحم کنی خداوندا تو را به برترین بندگانت... بارالها! تو را به علی...

ایمانِ ارزشمند، ایمان آگاهانه است، ایمان توأم با درک و شعور است، ایمانی است که از روی بصیرت، با چشم باز، بدون ترسِ از اشکال به وجود آمده باشد.

اساسأ خوشبختی و بدبختی ربطی به ازدواج‌ ندارد. شما اگر در تنهایی‌تان آدم بدبختی باشید، ازدواج شما را به آدم خوشبخت تبدیل نمی‌کند. شما در صورتی می‌توانید با ازدواج آدم خوشبختی شوید که در تنهایی‌تان هم، آدم خوشبختی باشید‌

مامان نباشه خونه چه شکلیه؟ مطمئناً پخش و پلاست. یعنی اگر مامان نباشد، هم غذا خوشمزه نیست هم خانه‌مان تعطیل می‌شود.

اگر می‌توانستم، تمام چیزهای ارزشمند زندگی‌ام را مومیایی می‌کردم. چرا مومیایی می‌کنم؟ چون می‌خواهم روبه‌روی هیولای زمان بایستم.

اما نشد اونچه میخواستم. من زندگی رو بلد نبودم..

این‌ جا انگار آخر دنیاست. از کار روزانه که فارغ می‌شوم فقط می‌خوابم.

صدا ها در من تمام شد. از همین جا بود که فهمیدم دیگر مُرده‌ام.

اگر روزی احساس کردی می‌خواهی بمیری با هیچکس حرف نزن. در سکوت دراز بکش و منتظر باش.

دیگر کسی نمانده تا صدایش را بشنویم

خدایا، یه بار ، فقط یه بار، بذار زنده بمونم تا بتونم ریحانه رو ببینم. اگه زنده موندم شبای جمعه تا جمعه میرم 'عباسعلی' و شمع می‌زنم بهت قول می‌دم‌.

روز دوازدهم بهمن، در زمستانی که بوی بهار داشت، هواپیمای امام در فرودگاه مهرآباد نشست. من از عمق جان مشتاق دیدن سیمای امام بودم او را از تلویزیون در فرودگاه مهرآباد وقتی از پله های هواپیما پایین می‌آمد دیدم، نورانیت، وقار و آرامش او مجذوبم کرد.

گفت «چشم‌ها هم مثل بادام‌ها طعم‌های متفاوتی دارند؛ بعضی از بادام‌ها تلخ و بعضی شیرین.. اند بعضی از چشم‌ها هم شورند اما چشم شما نه شور است نه تلخ این تفاوت شما با بقیه است که من در نگاه اول به چشم تو فهمیدم خانم جان.

پرسیدم جان یعنی چی؟ و انگار قصه دلبری را بخواهد با این کلمه کامل کند: «گفت جان یعنی همۀ دلخوشی من، همۀ دارایی من، همۀ زندگی من»

اگه می‌خوای تو شطرنج موفق بشی باید متوجه بشی، بازی تا زمانی که تموم نشده هیچ وقت تموم نمیشه تا وقتی که حتی یه سرباز پیاده روی صفحه باشه تموم نشده، حریفی فقط یه سرباز و یه شاه داشته باشه و حریف دیگه همه ی مهره هاش رو داشته باشه، هنوز هـم یـه بازیه و حتی اگه تو یه سرباز بودی (شاید همه ی ما باشیم) اونوقت باید یادت باشه که سرباز جادویی ترین مهره ست شاید کوچیک و پیش پا افتاده به نظر برسه اما این طور نیست چون سرباز هیچ وقت فقط سرباز نیست. سرباز وزیریه که توی کمینه تنها کاری که تو باید انجام بدی اینه که راهی برای پیشروی به جلو پیدا کنی مربع به مربع بری جلو میتونی به طرف دیگه برسی و همه جور قدرتی رو آزاد بکنی.

اگه دنبال معنای زندگی باشی، هیچ‌وقت زندگی نخواهی کرد.

سری تکان داد و گفت: میگن بید مجنون آدم بوده، عاشق بوده بهش میگفتن مجنون عاشق به زنی بوده حالا بگیر اسم اون زن هم لیلی بوده یه روز با هم میرن کنار رودخونه اونجا لیلی میافته تو آب مجنون خم میشه دستش رو بگیره نمیتونه آب لیلی رو میبره لیلی خفه میشه، مجنون نمیتونه کاری بکنه زار میزنه میمونه کنار رودخونه دستاش رو آویزون میکنه به این امید که لیلی از آب بیاد بیرون و دستاش رو بگیره. لیلی نمی آد. مجنون اون قدر کنار آب میمونه تا خشک میشه میشه درخت میشه درخت بید مجنون که شاخه هاش به سمت آب آویزونه ... به این امید که یه روز لیلی از آب بیرون بیاد و دستش رو بگیره

ملالی نیست، جز دوری از خاطر عزیزتان که به هیچ از دلمان زدوده نمی‌شود. حیّ‌لایزال به سر شاهد است، گاه می‌اندیشیم زدودن عشق شما از دل، ناممکن است؛ همانطور که شستن سیاه چادرِ بافته شده از موی بز. اگر پلاس به شستن سفید گردد، محبت شما از دلمان زائل خواهد شد.