بریده‌ کتاب‌های DINA

شجاع باش، شجاع باش، اما نه زیادی شجاع، مبادا که وحشت وجودت را تسخیر کند.

کوچک که بودم از هیولاهای بدجنس توی قصه‌ها می‌ترسیدم. حالا کم‌کم می‌فهمیدم که به همان اندازه هم باید از لبخند بعضی‌ها و حرف‌هایی ترسید که از تیغ عمیق‌تر می‌بریدند.

گفت:«عزیزم، خوشبختی ابدی وجود داره، ولی اون چیزی نیست که تو فکر می‌کنی. خوشبختی ابدی راه‌حل مشکلات زندگی نیست و تضمین نمی‌کنه که زندگی آسونی داشته باشی؛ این یه قوله که ما به خودمون می‌دیم تا همیشه به بهترین شکل زندگی کنیم؛ مهم نیست چه شرایطی برامون پیش بیاد. اون وقت‌هایی که با وجود دل‌شکستگی روی شادی تمرکز می‌کنیم، وقتی تصمیم می‌گیریم توی روزهایی‌ که لبخند زدن سخته بخندیم و وقتی به‌جای نداشته‌هامون، نعمت‌هایی رو که داریم می‌شمریم... معنی واقعی خوشبختی ابدی همینه. با بی‌نقص بودن به اونجا نمی‌رسی؛ برعکس، این طبیعت انسانی‌مونه که ما رو هدایت می‌کنه. قصه‌ها همیشه سعی داشتن این رو بهمون یاد بدن.»

بعضی وقت‌ها، چیزی که فکر می‌کنیم به آن نیاز داریم و ما را بی‌همتا می‌کند، زیاد چیز مهمی نیست؛

دیگر فهمیده‌ام که بخشی از وجود همه‌ی ما آدم ها دیو است! و بخش دیگری از وجودمان، دلبر! اما من می‌خواهم بیشتر دلبر باشم تا دیو. و برای دلبر بودن، حتماً راهی هست...

ازمیا به او اخطار داد:«مواضب باش. مرز بین شجاعت و حماقت مرز خیلی باریکیه.»