بریده‌ کتاب‌های بابا گوریو

آدم با شرف دشمن مشترک همه است. اما فکر می‌کنید آدم با شرف چگونه موجودی‌ست؟ در پاریس، با شرف کسی است که سکوت می‌کند و تن به همرنگی و همراهی نمی‌دهد.

چیز غریبی است! مرگ بدون آن‌که با ما مشورت کند به سراغ ما می‌آید.

موقعی که بیانشون پایین آمد، به پانسیونر‌ها اطلاع داد: «بله! او مُرد!» مادام وکه گفت: «آقایان، بیایید سر میز. سوپ سرد می‌شود.»

برای برخی مردان مقابله با مردی در میدان نبرد، در حالی که با شمشیری قلبشان را تهدید می‌کند، آسان تر است از رویارویی با زنی که بعد از دو ساعت گریه و زاری وانمود می‌کند در حال مردن است.

چه کسی می‌تواند بگوید دیدن کدام یک از این دو دهشتناک‌تر است، دل های خشکیده یا جمجمه های تهی شده؟

به آن هایی که توی این شهر سواره‌اند و لجن مال می‌شوند می‌گویند مردمان شریف، به آن هایی که پیاده‌اند و لجن مال می‌شوند می‌گویند اوباش. اگر از بدبختی یک چیز کوچکی بلند کنی توی میدان کاخ دادگستری به نمایشت می‌گذارند. اگر یک میلیون بدزدی در محافل صاحب کرامت می‌شوی. برای حفظ این نظام اخلاقی دارید سی میلیون به ژاندارمری و دادگستری پول می‌دهید. به به!

عشق تند می‌گذرد، مانند کودکی است که اصرار دارد بر راهی که از آن عبور می‌کند نشانه‌های ویرانی به جا گذارد.