بریده‌های کتاب دیار اجدادی

ما همه سعی می‌کنیم به زندگی معنا و شکل و نظم بدیم، ولی زندگی درنهایت همون کاری رو می‌کنه که خودش می‌خواد.

امان از حرف‌های قدیمی که آدم نمی‌تواند خودش را از شرشان خلاص کند. نمی‌گذارند آدم راحت باشد. مثل حمله حشرات موذی.

-«دوست داشتم خوشبخت باشیم، اما قسمت نشد، یعنی میشه طعم خوشبختی رو توی این دنیا بچشیم؟ نمی‌دونم واسه چی به دنیا اومدیم!» - «خواهش می‌کنم، بس کن دیگه. خوشبختی کامل فقط توی فیلم‌هاست. انتظارت زیادیه.»

رسم دنیا همینه، فراموشی همیشه غالب میشه.

مدتی بعد پلیسی را در بلوار دونوستیا با مولوتف زد .فرقی نداشت پلیس باشند یا گارد مدنی ،پای یارو آتش گرفت و جزغاله شد. خوشبختانه دوستانش خیلی سریع عمل کردند و جلوی فاجعه را گرفتند. _خوشه ماری نمی فهمید پشت اون یونیفرم هم یه آدمه که داره نون در میآره و شاید زن و بچه داشته باشه جرئت نمیکردم چیزی بهش بگم ولی از نظر من هر کس بگه یارو فقط به خاطر یونیفرمش آدم نیست، خطرناکه تازه روز بعدش هم کفری بود میگفت چرا قضیه پای پلیسه رو توی روزنامه ها ننوشته‌ان. دوستان دارو دسته اش او را برای شام دعوت کردند و این جایزه کسی بود که پلیسی را سوزانده باشد.

دریا پهناور ‌و عظیم است. مانند خداست، که هم نزدیک است و هم دور، که به ما یادآوری می‌کند چقدر کوچک و حقیریم و اگر بخواهد می‌تواند نابودمان کند. #دیار_اجدادی صفحهٔ ۴۲۵ رمانی که این روزها مشغولش هستم و به من یادآوری کرد که می‌شود با داستان، مسحور شد. احتمالا بهترین کتابی است که امسال خوانده‌ام.

ما همه‌ش سعی می‌کنیم به زندگی معنا و شکل و نظم بدیم، ولی زندگی در نهایت همون کاری رو می‌کنه که خودش می‌خواد.

بعد تمام این قضایا، جای زخمی هم اگه بمونه مثل جای زخم کسیه که سرتاپا سوخته

_پسرم من مثل تو تحصیل کرده نیستم. از این فلسفه بافی هات هم زیاد چیزی نمیفهمم. آخه درک نمیکنم چطور ممکنه یه مشت آدم که ادعای دفاع از باسکی ها رو دارن خودشون باسکی ها رو بکشن؟ میخوان اوسکادی رو بسازن واسه همین باسکی ها رو میکشن؟ وقتی افسرهای گارد مدنی یا مردم مناطق دیگه رو بکشن قضیه فرق داره. البته که اون هم ناپسنده، اما طبق منطق تروریستها با عقل جور در می آد. _هیچ منطقی در کار نیست فقط تو همه تازه احتمالاً امروزه همه چی به پول و کسب و کار خلاصه بشه.