بریده‌ کتاب‌های وسپرتین

«پس نمیدونی وقتی زنده بودی مرد بودی یا زن ؟» «نه؛ و نمی‌دونم دونستنش چه فایده ای می‌تونه داشته باشه. انسان ها خسته کننده‌ان. ای وای پسری، چه خوب. تبریک میگم. میتونی زره بپوشی و شمشیر بازی کنی. ای وای دختری... چقدر بد شد. حالا یا باید بچه پس بندازی یا راهبه بشی.» ارتمیسیا . راتانیل

شاید تصمیماتی که سرنوشت تاریخ را تغییر داده بود در چنین صحنه های شورانگیزی رخ نداده و طوری نبود که بشود آن را به روی پرده ی نقش داری به تصویر کشید. شاید سرنوشت در چنین مکان هایی معمولی و در اوج درماندگی و دودلی رقم می خورد.

اگه یه چیز باشه که همیشه بتونم بهش تکیه کنم حماقت اجتناب‌ناپذیر انسان هاست. یکی دو قرن به همنوعانت فرصت بده و ببین که سرخوشانه دوباره اشتباه هایی رو تکرار می کنن که قرن ها پیش باعث شده بود بیشترشون از بین برن.

«با جانور بهتر از خودت رفتار می‌کنی.» «اسب خوبیه، تموم روز داشته منو حمل می‌کرده. نباید به خاطر کاری که من ازش می‌خوام رنج بکشه.» «تا حالا به این فکر کردی که بدنت هم داره تو رو حمل میکنه؟»

گاهی وقتی میخوای دیگران رو نجات بدی باید یادت بمونه که اول به نجات خودت فکر کنی.