اژدهای کوچک پرسید:«سه تا ارزوی تو چیه؟» پاندای بزرگ کمی به فکر فرو رفت و گفت: «ما با هم ... سفر کنیم ... زیر بارون.»

_اخه چرا؟ چرا کلاغ شبیه میز تحریره؟ کاترین درستش را روی دستگیره‌ی در گذاشت.با تشر گفت:«شبیه نیست.» در را محکم باز کرد:«فقط یه معمای احمقانه‌ست. چرت‌وپرته!چرنده!» یک مرتبه صدای ساعت جیبی قطع شد. معلوم نشد چرا. صورت هاتا شل شد. روی پیشانی‌اش دانه های عرق نشست. هاتا یواش گفت:«چرت‌وپرته.» کلماتش در فضای مغازه پیچید:«چرت و پرته. از چرت‌و‌پرت هم چرت‌و‌پرت‌تره! مزخرف محضه! همه‌مون دیوونه‌ایم. خبر نداشتین؟ توی خانواده‌م ارثیه. توی خونه‌مون. اینجاست. اقای زمان بالاخره پیدام کرد و من... » صدایش بریده شد. از چشم‌هایش اتش می‌بارید:«علیاحضرت، ملکه، روحم هم خبر نداره. اصلا یادم نمی‌آد چرا کلاغ شبیه میز تحریره» هاتا. کاترین

ماتیاس به تلخی خندید و کلنگ را در دستش چرخاند. «واندن اولستروم اند کندسروم.» بخش اول یکی از ضرب‌المثل های فیردایی بود. اب می‌شنود و درک می‌کند. جمله خشنی به نظر نمی‌رسید، ولی ماتیاس می‌دانست نینا با بقیه جمله اشناست. نینا جمله را تمام کرد. «ایسن نه بیستروم.» اب می‌شنود و درک می‌کند.ولی یخ نمی‌بخشد.

«من مثل شما نیستم و تو هم باید تا حالا فهمیده باشی که با بقیه فرق دارین.فکر می‌کنی چرا این قدر خوشگلین؟چرا اینقدر گرسنه‌این؟چرا میتونین اطرافیانتون رو وادار به انجام خواسته های خودتون بکنید؟شما مثل اون گل های مرگی هستین که هرجا پا میذارین درمی‌ان.ظاهر زیبا و حتی فریبنده‌ای دارن؛اما کافیه نزدیک بشی تا بفهمی زیر اون زیبایی چیز زشتی مخفی شده.زیبایی معمولا توی طبیعت همینه.یه جور هشداره.زنگ خطره.میفهمی؟» اگنس

«پس نمیدونی وقتی زنده بودی مرد بودی یا زن ؟» «نه؛ و نمی‌دونم دونستنش چه فایده ای می‌تونه داشته باشه. انسان ها خسته کننده‌ان. ای وای پسری، چه خوب. تبریک میگم. میتونی زره بپوشی و شمشیر بازی کنی. ای وای دختری... چقدر بد شد. حالا یا باید بچه پس بندازی یا راهبه بشی.» ارتمیسیا . راتانیل