بریده‌های کتاب بازمانده روز

صحبت از «نقطهٔ عطف» هیچ عیبی ندارد، ولی این لحظه‌ها را فقط بعد از گذشتن آن‌ها می‌توان تشخیص داد. طبیعی است که وقتی امروز به این لحظه‌ها نگاه می‌کنیم، ممکن است به نظر برسد که این لحظه‌های حیاتی در زندگی انسان بسیار ذی‌قیمت بوده‌اند؛ ولی البته در همان لحظه تصور انسان غیر از این است.

ما نباید اجازه بدهیم که احساسات در قضاوت ما دخالت کنند.

چیز غریبی است که مردم به چه زودی اینطور با هم آشنا می‌شوند

شاید این‌که گفت تو نباید این‌قدر به پشت‌سرت نگاه کنی، درست گفت؛ باید طرز نگاه مثبت‌تری اتخاذ کنم و سعی کنم بازماندهٔ روز را دریابم. چه حاصلی دارد که مدام به پشت سرمان نگاه کنیم و خودمان را سرزنش کنیم که چرا زندگی‌مان آن‌طور که می‌خواسته‌ایم از آب در نیامده؟

بعد از چندین و چند سال اول بار است که دارم سر فرصت حرکت می‌کنم؛ باید بگویم که از این کار خیلی هم کیف می‌کنم. بنده دارم فقط محض تفریح رانندگی می‌کنم.

«باید برای خودت خوش باشی. بهترین قسمت روز شب است. تو کار روزت را انجام داده‌ای. حالا پاهات را بگذار بالا و خوش باش.من اینجوری می‌بینم. از هر کس می‌خواهی بپرس. بهترین قسمت روز شب است.»

درست گفت؛ باید طرز نگاه مثبت‌تری اتخاذ کنم و سعی کنم بازماندهٔ روز را دریابم. چه حاصلی دارد که مدام به پشت سرمان نگاه کنیم و خودمان را سرزنش کنیم که چرا زندگی‌مان آن‌طورکه می‌خواسته‌ایم از آب درنیامده؟

برای عده زیادی از مردم شب شیرین ترین قسمت روز است. پس شاید این که گفت تو نباید این قدر به پشت سرت نگاه کنی درست گفت باید طرز نگاه مثبت تری اتخاذ کنم و سعی کنم بازمانده روز را دریابم چه حاصلی دارد که مدام به پشت سرمان نگاه کنیم و خودمان را سرزنش کنیم که چرا زندگی مان آن طور که می خواسته ایم از آب در نیامده؟ واقعیت سرسخت، مسلماً برای امثال بنده و شما این است که چاره ای نیست جز این که سرنوشت خودمان را به دست آن آقایان برجسته ای بسیاریم که در مرکز این دنیا قرار دارند و خریدار خدمات ما هستند. فایده اش چیست که این قدر نگران باشیم که برای راه بردن زندگی خودمان چه کارهایی می توانستیم بکنیم یا نمی توانستیم بکنیم؟ کافی است که امثال بنده و شما دست کم سعی کنیم سهمی که به سرمایه این دنیا اضافه میکنیم حائز حقیقت و ارزش باشد. اگر هم عده ای از ما حاضرند در زندگی فداکاری زیادی از خودشان نشان بدهند تا این قبیل آرزوها را دنبال کنند، مسلماً خود این امر نتیجه اش هر چه باشد اسباب افتخار و ارضای خاطر است.

بهترین قسمت روز شب است. تو کار روزت را انجام داده‌ای. حالا پاهات را بگذار بالا و خوش باش. من اینجوری می‌بینم. از هر کس می‌خواهی بپرس. بهترین قسمت روز شب است.

ولی فایده‌اش چیست که انسان هی از خودش بپرسد که اگر فلان لحظه یا بهمان لحظه جور دیگری برگزار شده بود، کار به کجا می‌رسید؟ طبیعی است که وقتی به این لحظه‌ها نگاه می‌کنیم، ممکن است به نظر برسد که این لحظه‌های حیاتی در زندگی انسان بسیار ذی‌قیمت بوده‌اند؛ ولی البته در همان لحظه تصور انسان غیر از این است. در آن موقع در واقع این‌طور به نظر می‌رسید که انسان روزها و ماه‌ها و سال‌های بی‌شماری در اختیار دارد و می‌تواند مناسبات خودش را سر و سامان بدهد؛ فرصت‌های بی حد و حصری پیش خواهد آمد که انسان فلان یا بهمان سوءتفاهم را برطرف کند.

برای عده زیادی از مردم بهترین قسمت روز، شب است، قسمتی که در تمام روز منتظرش هستند.

روش تو پاک غلط است. اینقدر به گذشته نگاه نکن، حالت بد می‌شود.

به نظر من علتش این است که تو کنجکاو نیستی. همهٔ این جریانات از جلوی چشمت می‌گذرد، ولی تو به فکر نمی‌افتی حقیقت این‌ها را ببینی.

بنده از موارد عدیده‌ای خبر دارم که فلان یا بهمان پیش‌خدمت را در مجلس مهمانی مثل میمون به معرض نمایش گذاشته‌اند. در یک مورد تاسف آور که خود بنده شاهد بودم، یکی از تفریحات جاری مهمانان این بود که پیش‌خدمت را با زنگ احضار کنند و او را در معرض سوالات متفرقه قرار دهند، از این قبیل که در مسابقات اسب‌دوانی فلان سال کی برنده شد، درست مثل وقتی که قهرمان حافظه را در تماشاخانه سوال‌پیچ می‌کنند.

…بهترین قسمت هر روزی شبِ آن روز است… وقتی روز گذشت، بازماندهٔ آن را، که شب باشد، باید دریافت.

واقعیت سرسخت مسلما برای امثال شما و بنده این است که چاره ای نیست جز این که سرنوشت خودمان را به دست ان آقایان برجسته بسپاریم که در مرکز این دنیا قرار دارند و خریدار خدمات ما هستند .فایده اش چیست که انقدر نگران باشیم که برای راه بردن زندگی خودمان چه کارهایی می‌توانستیم بکنیم و چه کار هایی نمیتوانستیم

چیز غریبی است که مردم چگونه آنقدر زود باهم آشنا می‌شوند ممکن است آدم های به خصوص را ،انتظار شبی که در پیش است با هم متحد کرده باشد