بریده‌های کتاب بلندی های بادگیر

کل دنیا همه‌اش حکایت این قصه پر غصه است که اون وجود داشت و من او را از دستش داده ام

تو داری‌اش از این است که از تظاهر کردن خوشش نمی‌آید و هیچ دوست‌ ندارد احساس‌های خود را نمایش بدهد و با ابراز محبت دو جانبه هم میانه‌ای ندارد. چه از کسی خوشش بیاد و چه بدش بیاید،احساسش را‌ پیش خودش نگه می‌دارد و اهمیتی نمی‌دهد که کسی از او خوشش بیاید یا بدش بیاید.

روح بسیار حساس و سرکشی داشت و اصلا نمی‌توانست یک دقیقه روی پایش بند شود. زبانش هم دائما به‌ کار بود. می‌خندید. صحبت می‌کرد. متلک می‌گفت، آواز می‌خواند و هرکس را که از کارهایش خرده می‌گرفت مسخره می‌کرد و دست می‌انداخت.

یادت باشد که اگر قلب پاک و مهربانی داشته باشی خیلی بهتر از چشمان آبی و پیشانی برجسته است و زودتر می‌توانی مورد محبت مردم واقع شوی.

عشق من به هیت‌کلیف نظیر آن صخره‌های عظیم تپه‌های این اطراف است. این عشق منبع شادمانی و امید در زندگی بوده است و خواهد بود.نلی، من هیت‌کلیف هستم! او برای همیشه در قلب و روح من جای دارد و برای یک لحظه نیز اندیشه‌اش از سرم بیرون نمی‌رود.

دیگر از مرض لذت بردن از مصاحبت دیگران کاملا خلاص شده ام.

تو می‌دانستی که نه فقر، نه زندگی ساده و محقر، نه مرگ و نه هر عامل دیگری که خدا یا شیطان به کار می‌برد نمی‌توانست موجب جدایی ما از یکدیگر باشد، ولی تو با دست خود و به میل خود موجب چنین جدایی گشتی.

تو از آن موجوداتی هستی که وقتی به وجودت احتیاجی نیست، سر و کله ات پیدا می شود و وقتی به وجودت احتیاج است غیب میشوی!

اما اگر نگاه‌ها می‌توانستند سخن بگویند، ابله‌ترین آدم‌ها خیلی خوب می‌توانستند بفهمند که من با همه وجودم عاشق آن دخترک شده‌ام.

دیگر از مرض لذت بردن از مصاحبت دیگران کاملاً خلاص شده ام، چه در دهات باشد چه در شهر. آدم عاقل خودش بهترین مصاحب خودش به حساب می آید.»

بله تو حق داری با دل مغرور و شکم خالی بروی به رختخواب.آدم‌های مغرور غم و غصه‌شان را نگه می‌دارند برای خودشان.

هیچ کشیشی نمی‌توانست منظره بهشت را به آن زیبایی و صفایی که آن دو برای هم‌دیگر وصف می‌کردند، مجسم کند.

عشق من به هیت کلیف به دلیل قیافه و ظاهر او نیست. من او را بدین جهت دوست دارم که باطناً و روحاً مثل خودم است. ما، در حقیقت، مثل یک روح در دو بدن هستیم. ارواح ما از هرچه ساخته شده باشد کاملاً همانند و شبیه یکدیگرند.

چقدر وحشتناک است که انسان بمیرد و گرد خود قیافه‌های سرد و بی‌مهر اطرافیان را بنگرد!

«مطمئنم هرچه گفتی دروغ بود. برای همین اخلاق و رفتار توست که از تو متنفرم.»

آنقدر می‌کوشی تاثرات و احساسات خود را پنهان نگه داری تا آنکه از شدت فشار آه از نهادت برآید و بی‌محابا فریاد درماندگی از دل برآوری.