بریده‌های کتاب انسان ۲۵۰ ساله - حلقه دوم

هرجا هم که شما نگاه کنید جامعه اسلامی منحرف شده، از اینجا منحرف شده. دشمن خارجی ممکن است بیاید، سرکوب بکند، شکست بدهد، تارومار بکند؛ اما نمی‌تواند نابود بکند، بالاخره ایمان می‌ماند؛ یک جایی سر بلند می‌کند و سبز می‌شود. اما آنجایی که لشکر دشمن درونی به انسان حمله کرد، درون انسان را تهی و خالی کرد، آنجا راه منحرف خواهد شد.

ائمه ما در طول این ۲۵۰ سال امامت - از روز رحلت نبی مکرم اسلام صل الله علیه و آله تا روز وفات حضرت عسکری، ۲۵۰ سال است- خیلی زجر کشیدند، کشته شدند، مظلوم واقع شدند و جا هم دارد برایشان گریه کنیم؛ مظلومیتشان دل ها و عواطف را به خود متوجه کرده است؛ اما این مظلوم‌ها غلبه کردند؛ هم مقطعی غلبه کردند، هم در مجموع و در طول زمان.

اما هر کسی که "الّذینَ فی قُلُوبِهم مَرَض" است_یعنی در دل، بیماری دارد_ جزو منافقین نیست؛ گاهی مؤمن است، اما در دلش مرض هست. این مرض یعنی چه؟ یعنی ضعف های اخلاقی، شخصیتی، هوس رانی و میل به خودخواهی های گوناگون؛ که اگر جلویش را نگیری و خودت با آنها مبارزه نکنی، ایمان را از تو خواهد گرفت و تو را از درون پوک خواهد کرد‌. وقتی ایمان را از تو گرفت، دل تو بی ایمان و ظاهر تو باایمان است؛ آن وقت اسم چنین کسی منافق است.

اصول اسلامی شبیه لباس امیرالمؤمنین نیست که اگر امیرالمؤمنین لُنگ می‌بست یا پیراهن می‌پوشید، امروز لازم باشد ما هم همان کار را بکنیم؛ اصول اسلامی عبارت است از عدالت، از توحید، از انصاف با مردم، از ارج نهادن به حقوق مردم، از رسیدگی به حال ضعفا، از ایستادگی در مقابل جبهه‌های ضداسلام و دین، از پافشاری بر مبانی حق و اسلام و دفاع از حق و حقیقت. اینها اصول اسلامی است. در همهٔ زمان‌ها هم قابل پیاده شدن است.

آیا ما را به كشتن تهديد مى‌كنى؟ درحالیکه ما كرامتمان به شهادت است، ما كشته شدن در راه خدا را افتخار مى‌دانيم، از مرگ نمى‌ترسيم. (امام سجاد﴿ع﴾)

لزوم نصیحت ائمة‌المسلمین یعنی دخالت در مسائل سیاسی و اعلام نظر به زمامداران و پیشوایان را مطرح کردند و آن را به‌عنوان یک فریضه اعلام کردند، که همهٔ مسلمین موظفند به زمامداران اسلامی نظرات خیرخواهانهٔ خودشان را بیان کنند و اعلان کنند.

عَزیزٌ عَلَیَّ اَنْ اَرَی الْخَلْقَ وَلا تُری بر من سخت است که همه را ببینم و تو را نبینم

این زن است، زن تاریخ؛ این زن دیگر ضعیفه نیست.نمی شود زن را ضعیفه دانست.. این جوهر زنانه مومن، این جور خودش را در شرایط دشوار نشان می دهد. این است که الگوست؛ الگو برای همه ی مردان بزرگ عالم و زنان بزرگ عالم، آسیب شناسی می کند انقلاب نبوی را و انقلاب علوی را. می گوید شماها نتوانستید در فتنه، حق را تشخیص بدهید، نتوانستید به وظیفه تان عمل کنید، نتیجه این شد که جگرگوشه پیغمبر سرش بر روی نیزه رفت.

ثار یعنی حق خونخواهی، اگر کسی ثار یک خانواده است یعنی این خانواده حق دارد درباره او خونخواهی کند. دو نفر در تاریخ اسلام ، اسم آورده شدند که صاحب خون اینها و کسی که حق خون خواهی از اینها را دارد، خداست. ثارالله یکی امام حسین است، یکی پدرش امیرالمومنین.

وقتی‌که به ما می‌گویند منتظر فرج باشید، فقط این نیست که منتظر فرج نهایی باشید، بلکه معنایش این است که هر بن‌بستی قابل گشوده‌شدن است برشی از کتاب #انسان۲۵٠_ساله(امام خامنه ای)

آنهایی که در طول تاریخ - چه در جاهلیت قدیم و چه در جاهلیت قرن بیستم - سعی کرده اند که زن را تحقیر و کوچک کنند و او را دلبسته به همین زخارف و زینتهای ظاهری معرفی نمایند و پایبند مد و لباس و آرایش و طلا و زیور آلات کنند و وسیله و دست‌مایه‌ای برای خوش‌گذرانی‌های زندگی وانمود نمایند و عملاً در این راه قدم بردارند، منطق آنها منطقی است که مثل برف و یخ در مقابل گرمای خورشید مقام معنوی فاطمه زهرا علیها السلام ذوب می‌شود و از بین می‌رود.

دو نفر را ما در همه آثار اسلامی داریم که از آنها تعبیر شده است به «ثارالله» ، یک معادل درست و کامل فارسی نداریم برای کلمه «ثار». وقتی کسی از یک خانواده ای به قتل می‌رسد از روی ظلم، این خانواده، صاحب این خون است. این را می‌گویند ثار. حق دارد خون.خواهی کند، این را می‌گویند ثار. ثار یعنی حق خون‌خواهی کردن. اینی که می‌گویند خونِ خدا، این تعبیر خیلی نارسا و ناقصی‌ست، درست مراد را نمی‌فهماند. ثار یعنی حق خون‌خواهی، اگر کسی ثارِ یک خانواده است یعنی این خانواده حق دارد درباره او خون‌خواهی کند. دو نفر در تاریخ اسلام اسم آورده شدند که صاحبِ خون اینها و کسی که حق خون‌خواهی از اینها را دارد، خداست. ثارالله یکی امام حسین است، یکی پدرش امیرالمومنین؛«یا ثارالله و ابن ثاره» خود او هم، حق خون‌خواهی اش متعلق به خداست، پدرش امیرالمومنین ، او هم همین‌جو. این هم مظلومیتش.

شهادتى را كه ما در شرع مقدس مى‌شناسيم و در روايات و آيات قرآن از آن نشان مى‌بينيم، معنايش اين است كه انسان به دنبال هدف است، برود و در آن راه، تن به كشتن هم بدهد.

آنجایی که هم جهاد با دشمن و هم جهاد با نفس، در اعلی مرتبه آن تجلّی پیدا کرد، ماجرای عاشورا بود.

ارزش و عظمت زینب کبری، به خاطر موضع و حرکت عظیم انسانی و اسلامی او بر اساس تکلیف الهی است. کار او، تصمیم او، نوع حرکت او، به او این طور عظمت بخشید.

این را بدانید که استقامت های ائمهء ما در مقابل آن جریان های فساد، موجب این شد که امروز ما می توانیم اسلام حقیقی را پیدا کنیم.

اگر امثال علی بن ابیطالب (علیه السلام) که در طول تاریخ بشر بسیار نادرند نمی‌بودند،امروز ارزش های عنوانی‌ وجود نداشت؛امروز عنوان های جذاب برای بشریت،جذابیت نداشت.

بسم الله زن در حاشیه ی تاریخ نیست، زن در متن تاریخ قرار دارد، در متن حوادث مهم تاریخی قرار دارد. [عرض شد که] قرآن هم به این ناطق است در موارد متعددی، لکن این مربوط به تاریخ نزدیک است، مربوط به امم گذشته نیست. یک حادثه ی زنده و ملموس است که زینب کبری را انسان مشاهده می کند که با یک عظمت خیره کننده و درخشنده ای در عرصه ظاهر می شود، کاری می کند که دشمنی که به حسب ظاهر در کارزار نظامی پیروز شده است و مخالفین خود را قلع و قمع کرده است و بر تخت پیروزی تکیه زده است، این دشمن را در مقر قدرت خود، در کاخ ریاست خود، تحقیر می کند و ذلیل می کند و داغ ننگ ابدی را به پیشانی او می زند، پیروزی او را تبدیل می کند به یک شکست؛ این کارِ زینب کبری است. زینب (س) نشان داد که می توان حُجب و عفاف زنانه را تبدیل کرد به عزت مجاهدانه، به یک جهاد بزرگ.

و (پیامبر) تصریح کردند که هیچ کس بر هیچ کسِ دیگر جز به برکت تقوا و پرهیزکاری ترجیحی ندارد.

ما باید خودمان را به منع نور نزدیک کنیم و نزدیک شدن به مرکز نور ، لازمه و خاصیتش ، نورانی شدن است.