بریده‌های کتاب تانگوی شیطان

تو این طویله به دنیا می‌آیم، مثل خوک تو کثافت خودمون غلت می‌زنیم، آخرش هم سر در نمی‌آریم این همه این ور و اون رو زدن و شاخ به شاخ شدن با مشکلات که آخرش یا به طغار غذا ختم میشه یا به این که دم غروب نعشمون بیفته رو تخت چه فایده‌ای داره.

خود را مصلوب تابوت و گهواره‌ای یافت که با تقلایی دردمندانه می‌خواهد تن خویش را از آن‌ها برهاند تا سرانجام آن را- عریان، بی هیچ نشانی از هویت، عاری از هر آن چه نابایست است- به دست مرده‌شوران، آنان که غضبناک و خاموش در پیش‌زمینه‌ی شلوغی از شکنجه‌گران و دباغان اوامر را گردن می‌نهند برساند، آن گاه است که بی هیچ نشانی از ترحم ناچار به مشاهده‌ی حال و روز دیگران خواهد شد، بی‌ آن که بخت آن را داشته باشد بار دیگر به زندگی باز گردد، چون سرانجام در آن لحظه است که خواهد فهمید همه‌ی عمر با عده‌ای متقلب که ورق‌هایشان را از پیش نشانه گذاشته بوده‌اند طرف بوده و آنان همان‌هایی هستند که در نهایت تنها چیزی را که برای نجات خویش دارد از چنگش در خواهند آورد...

«به خدا چیزی تو دلش نیست!» جمله‌ای بود که زنش در مورد او به همسایگانشان در شهر می‌گفت.

منتظرن، مثل یه گله گوسفند منتظرن. به کلفت های قصری میمونن که اربابش با یه گلوله مغز خودشو متلاشی کرده باشه و اونا ول‌معطل موندن که چی بکنن... برده های بی اربابی هستن که نمی‌تونن بدون چیزی که واسشون مظهر غرور شرف و شهامت باشه سر کنن. همین باعث میشه هیچ کاری از دستشون بر نیاد. هرچند اگه یکم به کله‌های پوکشون فشار می‌آوردند می‌فهمیدند خودشون فقط به زندگی زیر سایه ارباب دلخوش بودند.

آثار زجر بدون به جا گذاشتن نشانی از خود ناپدید نمی‌شوند.

آثار زجر، بدون به جا گذاشتن نشانی از خود ناپدید نمی‌شود.

ناتوانی‌تان سزاوار سرزنش است، بزدلی‌تان سزاوار سرزنش است، سزاوار سرزنشید خانم‌ها و آقایان! تنها خودتان هستید که کمر به نابودی خودتان بسته‌اید!... و این گناهی نابخشودنی است.

من که رفتم! گور پدر تک تک‌تون! امیدوارم صاعقه خشکتون کنه. دست اجل چارپایه رو از زیر پاتون بکشه خلاص شین. همه اتون بمیرین! 😂😂😂