بریده‌های کتاب ارباب حلقه ها؛ بازگشت شاه

با این حال ارباب پره‌گرین این افتخار ماست. ما همیشه بخش عمده از داغ نفرت فرمانروای تاریکی را تاب آورده‌ایم، چرا که داغ این نفرت از اعماق زمان و از آن سوی دریاهای ژرف رسیده است. اینجا ضربه پتک سنگین‌تر از هر جای دیگر فرود خواهد آمد. و به همین دلیل است که میثراندیر چنین شتابان به اینجا آمد. زیرا اگر ما سقوط کنیم، چه کسی تاب ایستادن خواهد داشت؟

هیچ مردِ زنده ای نمیتواند او را بکشد. او قدیمی‌ترین و ترسناک‌ترین خدمتگزارِ سائورون است. جادوگر سیاه بیشه‌ی آنگمار، کسی که پادشاهی‌ها را به سقوط کشاند.

هنگامه‌ی جنگ که فرا برسد، ما از حیات خویش در برابر نابودگر جباری که همه‌چیز را به کام خویش خواهد بلعید دفاع خواهیم کرد؛ اما من شمشیر درخشان را به‌خاطر تیزی تیغش دوست نمی‌دارم... تیر را به‌خاطر چالاکی‌اش نمی‌پسندم و نه جنگاور را به‌خاطر شکوهش... من تنها به چیزی عشق می‌ورزم که اینان به دفاع از آن برخاسته‌اند. مسیر رسیدن به صبح، از دل سایه‌ها می‌گذرد.

اگر سرانجام جنگ ما باخت باشد حسن پنهان شدن من میان تپه ها چیست؟ و اگر سرانجام برد باشد چه جای اندوه است که من آخرین نیرویم را به کار گیرم و از پای در آیم؟

همیشه گفته ام که هر پستی یک بلندی دارد . وقتی حاصل کار خوب باشد ، باکی نیست .

تنها پادشاهان کافر کیش تحت سلطه نیروی تاریکی چنین می‌کردند و از روی غرور و نومیدی خود را می‌کشتند و برای راحت تر کردن مرگ خود، بستگان خویش را به هلاکت می‌رساندند.

وقتی بزرگ تر شدی آن وقت می‌فهمی که مردم همیشه آن چیزی نیستند که در ظاهربه نظر می‌رسد.

فراموش نکنیم که خائن ممکن است خود را رسوا کند و منشا خیری شود که خود نمی‌خواهد.

من این بار را به دوش کشیدم، اما هیچ‌وقت آزاد نشدم، حلقه بخشی از من شده بود.

جهان چنان پر از آسیب ها و حوادث ناگوار است که برای تکثیر آن نیاز به جنگ نیست.