بریده‌های کتاب نهم نوامبر

هرکی گفته حقیقت تلخه، زیادی خوشبین بوده . حقیقت ، خیلی دردناک تر از کلمه تلخه.

"تو هرگز نمیتونی خودت رو پیدا کنی ، اگه تو وجود یک آدم دیگه گم شده باشی"

وقتی خودم رو روی تخت بیمارستان دیدم،میدونستم همه چیز تموم شده. اما شنیدن این حرف از پدرم، اونم با صدای بلند، این که اونم فکر می‌کنه باید از رویاهام دست بکشم چیزی نبود که آمادگی شنیدنشو داشته باشم. بن زیر لب میگه :((وای این خیلی...)) بعد به پدرم نگاه میکنه و با انزجار سری تکون میده:((تو پدرشی!))

«وقتی حاضر شدی از چیزایی که برات خیلی اهمیت دارن بگذری تا یکی دیگه رو خوشحال کنی، عشق رو تجربه کردی.»

هر کس گفته حقیقت تلخ است ، خوش بین بوده؛ حقیقت همچون سمی مهلک است...

«من نمی‌خوام اولین نفرِ تو باشم فالن، می‌خوام آخرین نفرت باشم»

هر کس گفته حقیقت تلخ است، خوشبین بوده؛ حقیقت همچون سمی مهلک است.

هر کی گفته «حقیقت» خیلی تلخه، زیادی خوشبین بوده. حقیقت، خیلی دردناک تر از کلمه تلخه...)) ( همیشه دروغ شیرین رو بیشتر از حقیقت تلخ دوست داشتم🙃)

"مقایسه دیگران با تو یعنی بی انصافی در حق اونها!"

وقتی با چیزی آشنا نشوی،دلتنگ آن هم نمیشوی.

اگر در کسی گم شده باشی ، هرگز نمی توانق خود را بیابی...

یک نفر حوصله ام را سر میبرد؛ فکر میکنم خودم هستم.

ارزو میکنم کاش درونم به اندازه ی بیرون او زیبا بود:)

یکی از چیز هایی که همیشه به خودم یادآوری میکنم اینه که همه جای زخم دارن ؛ بعضی ها حتی بدتر از من. تفاوتش اینه که مال من پیداست و مال اونا نه ...

میخوام به دور دست ها سفر کنم... اما میترسم ...! میترسم بخشی از زندگی ، حتی زندگی نزیسته نابود شود:)

اینکه یه زوج آخر کتاب به هم برسند یا نه دلیل نمیشه که کتاب پایان خوشی نداشته باشه.مهم اینه که این دو نفر عاقبت خوشی داشته باشن و مهم نیست که حتما هردوشون باهم باشن...