ولی متوجه شدم که آدم ها فقط آدمند و هرکدام مجموعه ای از ترس‌ها، رویاها، آرزوها، رنج‌ها و خطاها را با خودشان حمل می‌کنند. من نباید از شخص دیگری انتظار داشته باشم کاملم کند؛ من باید خودم این حس را پیدا کنم.

دلم می‌خواهد به او نزدیک تر و نزدیک تر شوم تا جایی که فاصله بین مان را پر کنم. دلم می‌خواهد او را بگیرم و تکانش بدهم و به او بگویم: «اما استلا، این اسمش زندگی نیست.»