همین الان تمومش کردم ولی هنوز قلبم تند میزنه؛
نجواگر پروانه‌ها پسرتوی‌زمین...
کتابی رازآلود که تا تمومش نکنی ذهنت درگیرشه؛
کتابی که از بعضی صفحاتش نفرت‌و‌خون‌ می‌چکه...
بعضی جاها بدجوری دلم میخواست جیک و بغل کنم بهش بگم آروم باش پسرگلم:)
این کتاب و به کسانی که به کتابای جنایی علاقه دارن به شدت معرفی میکنم؛ فضای کتاب یک جوری شما رو جذب خودش میکنه که حتی وقتی کتاب میزاری زمین و شب آروم رو تختت دراز کشیدی احساس میکنی یکی داره پشت پنجره اسمت و نجوا میکنه...
《همیشه یادت باشه...اگه لای در باز باشه...توی یک چشم بهم زدن،نجواها توی گوشت حرف می‌زنن.》
      

        به‌نام‌آن‌معبودی‌که‌عاشقان‌را‌معشوق‌و‌معشوقان‌راعاشق‌آفرید:
کتاب ملت‌عشق کتابی زیبا درباره‌ی شمس‌تبریزی و مولانا بود؛ من از این کتاب لذت بردم و خصوصاً از چهل‌قاعده‌ی‌عشق شمس، البته این کتاب نقص هایی هم داشت که نظر من بر اینه چون نویسنده مسلمان نبودن یک سری چیز هارو اشتباه جلوه دادن...
و اما این کتاب اونجایی برای من جذاب شد که الا از اون سبک‌زندگی‌موردعلاقش که یک زندگی یکنواخت بود و همه‌چی از پیش برنامه ریزی شده بود؛و همچنین بچهاش و همسرش روبخاطر معشوق‌اش رها کرد و از ماساچوست به ترکیه رفت...
من از این کتاب لذت بردم اما این کتاب و به نظر من به عنوان یک رمان بخونین نه تاریخ  چون به نظرم یک‌جاهایی مشکل داشت؛ برای شناختن شمس و مولانا کتاب های ایرانی معتبری به چاپ رسیدن میتونین از اونا استفاده کنین:)
      

        کتابی زیبا...
این کتاب خیلی زیبا بود و منو جذب کرد به طوری که توی یک روز و نصفی خوندمش:)
فضای کتاب آمیخته بود با عشق‌وفقر‌وامید‌وناامیدی‌رفاقت‌هایی که از جنس عشق‌ومحبت و خواهرانه بود؛ یک جاهایی انقد غمناک میشد که اشک آدم و درمی‌آورد اما خب آخر کتاب شیرین و خوش تموم شد.
و آدم های این کتاب برای رسیدن به عشقشون با وجود موانع سخت و زیادی که وجود داشت و ممکن بعضی از آدم ها اگر باهاشون مواجه بشن میگن که غیرممکن که از این رد شد با تکیه به عشق آتشین شون ازشون رد شدن و به معشوق شون رسیدن و با وجود سختی های زندگی و فقر کنار هم احساس خوشبختی وصف ناپذیری میکردن و من در اینجاها یاد این شعر میافتادم:
(در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن      شرط اول قدم ان است که مجنون باشی)