بریده‌های کتاب درخت زیبای من

خدای من! چرا باید زندگی برای بعضی انسان‌ها تا این حد سخت و ناگوار بگذرد...

دیگر به راستی می‌دانستم که درد یعنی چه. درد به معنای کتک خوردن تا حد بیهوش شدن نبود. بریدن پا بر اثر یک تکه شیشه و بخیه زدن در داروخانه نبود. درد یعنی چیزی که دل آدم را در هم می‌شکند و انسان ناگزیر است با آن بمیرد بدون آن که بتواند رازش را با کسی در میان بگذارد، دردی که انسان را بدون نیروی دست و پاها و سر باقی می‌گذارد و انسان حتی قدرت آن را ندارد که سرش را از روی بالش حرکت دهد.

در آن زمان ها، در زمانه ما، نمی دانستیم که بزرگ زاده ای دیوانه و "ابله" با چشم های لبریز از اشک، به زانو درآمده در برابر محرابی از شمایل مقدس سوال میکرده:" چرا چیزهایی را باید برای کودکان تعریف کرد؟"

-بچه این چه حرفی‌است که می‌زنی، پدرت(پدری که در حد مرگ او را کتک زده) را بکشی؟ بله این کار را می‌کنم. شروعش هم کرده‌ام. کشتن به معنای این نیست که هفت‌تیر بیوک جونز را بردارم و درق! نه. با دوست نداشتنش، او را درقلبم می کشم و یک روز خواهد مرد.

چه قدر بعضی اوقات درک کردن خصوصیات افراد بزرگسال مشکل است!

آمد کنارم ایستاد و من متوجه شدم واقعا هنوز خیلی کوچولو هستم. خیلی کوچک‌تر از آن که خودم فکر می‌کردم.

تو که در طول زندگی هدایای بسیار بسیار بد به دست خواهی آورد! ولی اگر خیلی زود مُردَم چه؟ آیا مُرده هم می‌تواند هدیه کریسمس به دست آورد؟ نه دیگر آن زمان هرگز نخواهم توانست!

مگر دنیا متعلق به خداوند نیست؟ مگر همه چیز دنیا مال خداوند نیست؟ بدین ترتیب تمام گل‌ها هم به خداوند تعلق دارند.

لبخند دردآوری به او زدم، اما در خلال این درد، چیز خیلی مهمی کشف کرده بودم. پرتغالی آدمی شده بود که در دنیا او را بیش از هر کسی دوست داشتم.

همیشه فکر می‌کردم مسیح فقط برای آن علاقه داشت فقیر به دنیا بیاید که توجه مردم را جلب بکند ؛ ولی بعدها دیدم فقط ثروتمندان به نظر به درد بخور می‌آیند و مفید جلوه می‌کنند...