بریده‌های کتاب رومئو و ژولیت

آرزویم برای ماندن گیرا تر از اراده‌ام برای رفتن است. ببین که هر قدر درخشندگی خورشید شعله‌ور می‌شود، بدبختی ما نیز سایه‌اش گسترده‌تر می‌گردد.

می‌بینم که دیونگان را کری فرا گرفته است! تعجبی ندارد در روزگاری که خردمندان را کوری در برگرفته است!

اگر گیاه یا حیوانی بد و خطرناک باشد حتما یا به طور نادرست از آن استفاده شده یا به حریم آن تخطی شده است. درباره فضیلت انسان هم این مسئله صدق میکند؛ اگر از آن سوءاستفاده شود، به تباهی و فساد کشیده خواهد شد. تباهی و فساد نیز گاهی اوقات ممکن است از طریق اعمال شایسته و درست به فضیلت تبدیل شود.

در هر چیزی دو عنصر متضاد وجود دارد. درگیاهان سم و خواص دارویی و در انسان فضایل و رذایل اخلاقی. وقتی ذات پلید و رذایل اخلاقی بر انسان چیره شود، همچون غده ای سرطانی او را خواهد کشت.

تنها فکری که به ذهن انسان های درمانده و ناامید میرسد، افکار مخرب و منفی است!

تاریکی شب بهترین زمان برای دیدار عشاق است زیرا سرخی گونه ها دیگر نمایان نخواهد شد.

:« نمیشود از زنان انتظار داشت تا وفادار باشند زمانی که مردان این گونه غیرقابل اعتماد هستند.»

`صبر اجباری و خشم خودسرانه همچون ایستادن بر روی توده ای از آتش است.`

کاپولت: آیا او رومئو است؟ تیبالت: بلی، او همان رومئو فرومایه است. کاپولت: آرام باش، پسرعموی من، او را به حال خود بگذار. رفتار او با وقار و نجابت توام است و از حق نباید گذشت تمام شهر ورونا هم‌عقیده و مفتخر است که او جوانی عفیف و بر نفس خود مسلط می‌باشد و من حاضر نیستم در مقابل تمام ثروت این شهر در خانه خود به او توهینی روا دارم.